بی بی سی:یک نهاد بینالمللی اعلام کرده که ۹۱ درصد از کودکان در افغانستان در معرض انواع خشونت فیزیکی و روانی توسط خانواده و اجتماع قرار دارند.
ارزیابی تازه سازمان بینالمللی نجات کودکان (Save the Children) نشان میدهد که حدود ۵۰ درصد از کودکان خشونتهای روانی را در خانه تجربه میکنند که شامل داد کشیدن بر سر آنها، دشنام دادن، مقصر بدبختی والدین دانستن، تحقیر آنها در میان جمع، تهدید به رها کردن و بیرون کردن آنان از خانه است.
برای تدوین این گزارش با بیشتر از هزار کودک در پنج ولایت کابل، ننگرهار، بلخ، سرپل و جوزجان مصاحبه شده است.
۱۱ درصد از کودکان شرکت کننده در این روند گفته که وادار به تماشای فیلمها و تصاویر برهنه شدهاند. ۷ درصد نیز گفته که مجبور شده به قسمتهای ممنوعه بزرگسالان نگاه کنند و یا بزرگسالان به قسمتهای ممنوعه بدن آنها نگاه کردهاند. ۷ درصد دیگر نیز گفته که مجبور به لمس این قسمتهای بدن افراد بزرگسال شده و یا برعکس، حدود ۵ درصد نیز گفتهاند که به رابطه جنسی مجبور شدهاند.
صفیالله امر خیل، مشاور نهاد حمایت از کودکان تکاندهندهترین یافتههای این گزارش را بخش خشونتهای جنسی بر کودکان خواند.
او گفت که مجبورکردن کودکان به دیدن فیلمهای مبتذل باعث سوق آنان به سمت استفاده جنسی میشود و لمس کردن مناطق ممنوعه و یا دیدن مناطق ممنوعه آنان میتواند زمینه سوء استفاده جنسی از آنان را فراهم کرده و بیشتر این نوع قربانیان نیز کودکان فقیر جامعه هستند.
شماری از کودکان که در این ارزیابی شرکت کردهاند، گفته که پدران، خویشاوندان، افراد قدرتمند، پلیس، افراد مسلح، رهبران مذهبی و شماری دیگر از اعضای جامعه عامل انجام خشونتهای جنسی بودهاند.
کودکان گفته که خشونت فزیکی توسط پدر و مادر، اقارب نزدیک، معلم، مدیرمکتب ، نماینده کلاس، مسئولان پاک کاری مکتب و افرای دیگر جامعه انجام و این کودکان را مورد ضرب و شتم قرار داده، خفه کرده و حتی سوزاندهاند.
کودکان شرکتکننده در ارزیابی گفتهاند که عدم توجه پدر و مادر، نداشتن غذای کافی، نداشتن لباس مناسب، بیماری و از نداشتن دارو رنج میبرند. این روند باعث شده که احساس پوچی به آنها دست دهد.
شرکت کنندگان این ارزیابی گفتهاند که اگر در آینده پدر و مادر شدند هیجگاه رفتاری که با آنان شده با کودکان دیگر نخواهند کرد.
این ارزیابی نشان میدهد که کودکان شهری نسبت به کودکان روستایی در معرض خشونت کمتری هستند.