نشریه ژورنال شماره ۱۰۹۸ – فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه
قبلا در مورد اعتراض مردم سبزوار که با شعار آب برق زندگی حق مسلم ماست در روزهای ۳۰ و ۳۱ تیر به میدان آمدند گفتیم که این اعتراض به نقطه عطفی در پایان فضای جنگ و شروع دور تازهای از اعتراضات تبدیل میشود. اعتراضات متعدد مردم در شهرها و روستاهای مختلف در روزهای بعد از اعتراض سبزوار نشان میدهد که تشخیص ما درست بود و متکی بود بر تحلیل درستی از اوضاع سیاسی و روند تحولات در ایران.
در روزهای گذشته صنعتگران و جمعی از مردم چهاردانگه، مردم خشکبیجار گیلان، نورآباد ممسنی، روستای برزنون نیشابور، میرابه در ثلاث باباجانی، کوچصفهان، مرودشت، پردیس تهران و نقاط دیگری علیه قطع برق و بیآبی دست به تجمع و راهپیمایی زدند و شعار مردم سبزوار را در خیابانها طنین انداختند: آب برق زندگی حق مسلم ماست!
جنگ دوازده روزه جمهوری اسلامی را به شدت تضعیف کرد و علیرغم رجزخوانی های مقامات حکومت علیه مردم و علیرغم دستگیریها و اعدامها، جامعه خوشبینتر و مصممتر از همیشه، پایان فضای دوره جنگ و آتشبس و گفتمانهای این دوره را اعلام کرده و جنبش عظیم زن زندگی آزادی بار دیگر در قالب شعارهای مختلف حول زندگی سرش را دارد بلند میکند.
در دوره پساآتشبس ما شاهد اعتراضات مهمی از جمله بیانیهها و طومارهای مختلف علیه رفتار ضد انسانی حکومت با افغانستانیها، علیه پستهای بازرسی و قتل دو جوان در همدان که با شعار دشمن ما همینجاست و مرگ بر ستمگر از مردم پاسخ گرفت، اعتراض نانوایان، بیانیههای مختلف علیه جنگافروزی و سیاست اتمی و موشکی جمهوری اسلامی، مراسمهای یادبود جانباختگان، تجمعات بازنشستگان و اعتصاب طولانیمدت ایرالکو و غیره بودیم. یعنی اعتراض مردم حتی در اوج فضای جنگی نیز خاموش نشد. اعتراض مردم سبزوار در هفته قبل پایان یک دوره چند هفتهای و دوره تازهای از برآمد اعتراضات تودهای بود. دورهای که با شعار زیبای آب برق زندگی حق مسلم ماست میرود که هر روز ابعاد تازهای به خود بگیرد.