علی ماجدی، سفیر سابق جمهوری اسلامی در آلمان، در گفتوگو با اعتماد آنلاین گفته است:”روابط بین ایران و آلمان در خصوص موضوعات امنیتی در حوزه همکاریهای مشترک و به صورت گسترده دنبال میشد/ رئیس نیروی انتظامی بازدیدی از آلمان داشت و البته اخبار آن هیچگاه منتشر نشد.اعضای سازمان منافقین در آلمان با محدودیتهای بیشتری مواجه هستند تا فرانسه.حزب سوسیال دموکرات آلمان به ایران نزدیکتر است
*فکر میکنم این سوال را باید با دقت بیشتری بپرسم و شما هم با دقت بیشتری جواب دهید. از همکاریهای امنیتی ایران و آلمان سوال کردم که شما تا حدودی پاسخ دادید. سازمان مجاهدین و گروههای دیگر در اروپا بیش از نقاط دیگر جهان فعال هستند. آیا دستگاه امنیتی آلمان با گروههای اینچنینی همکاری دارد؟
من در مورد آلمان چون سوال کردهام میدانم که این افراد کاملاً تحت کنترل قرار دارند. یعنی اعضای سازمان منافقین در آلمان با محدودیتهای بیشتری مواجه هستند تا فرانسه و اگر بخواهند کاری انجام دهند و در روابط آلمان و ایران خللی ایجاد کنند، قطعاً جلوی آنها گرفته میشود.
*علاوه بر سازمان مجاهدین، نیروهای دیگری هم در کشورهای اروپایی فعال هستند. دستگاه امنیتی آلمان با این نیروها به چه صورت برخورد میکند؟
تا آنجا که من میدانم بیشتر این نیروها منافقین هستند.
*منظورم نیروهایی هستند که به دلیل مقابله با سازمان مجاهدین در اروپا حضور دارند؟
من اطلاع خاصی در این زمینه ندارم اما دستگاه امنیتی آلمان دستگاه قویای است؛ مثلاً در سیاست خارجی انگلستان و فرانسه قویترین کشورها در اتحادیه اروپا هستند، اما از دیدگاه امنیتی آلمانیها قویترند. به هر حال در هر کشوری از این دست کارها انجام میشود و قطعاً دولت حاکم مراقبتهای لازم را به عمل میآورد. حتی خود آمریکا که آلمان دومین شریک استراتژیکش در اتحادیه محسوب میشود معلوم شد که از دفتر خانم مرکل جاسوسی میکرده است. حتی ممکن است میان انگلستان و آمریکا نیز این اتفاق بیفتد، اما قطعاً نیروهای امنیتی کشورها مراقباند. مگر ما در ایران مراقبت نمیکنیم؟ برای هر کشوری مهم است. در آلمان این مراقبت در رابطه با هر کشوری انجام میشود اما موضوع آشکاری هم نیست که بتوانیم در مورد آن نظر بدهیم و صحبت کنیم. بعضی گروهها شناختهشده هستند؛ مثلاً من خودم گفتم که اینها (سازمان مجاهدین) میآیند در آلمان و بر ضد ما کار میکنند و به ما پاسخ دادند که ممکن است بیایند و تظاهرات کنند اما اگر بخواهند کاری بر ضد منافع ۲ کشور انجام دهند، قطعاً با آنها برخورد میکنیم. اما حتی همین گروهها هم ابزار هستند. مثلاً در فرانسه میتوانم بگویم که از این ابزار استفاده میکنند، اما من در آلمان حقیقتاً از اینگونه موارد ندیدهام. بعضی از این مخالفان را دستگاههای اطلاعاتی کشورهای مختلف مورد استفاده قرار میدهند و موضوعی نیست که تنها مختص یک یا ۲ کشور باشد. اما خب بخش سیاست خارجی کشورها درگیر این موضوعات نمیشود.
روابط بین ایران و آلمان در خصوص موضوعات امنیتی در حوزه همکاریهای مشترک و به صورت گسترده دنبال میشد/ رئیس نیروی انتظامی بازدیدی از آلمان داشت و البته اخبار آن هیچگاه منتشر نشد
اما در رابطه با مباحث امنیتی هم همکاریهای ما به شکلی بود که بتوانیم موضوعات مبتلابه دستگاههای امنیتی ۲ کشور را به صورت مشترک حل و فصل کنیم. در جایگاه یک سفیر وظیفه ایجاد تسهیلات روابط را بر عهده داشتم و در بسیاری از مواقع هم ابتکارات شخصی بود که در چارچوب کلان نظام انجام میشد و نه خارج از آن. در خصوص موضوعات امنیتی نیز روابط بین ایران و آلمان همانطور که گفتم در حوزه همکاریهای مشترک و به صورت گسترده دنبال میشد. سفر رئیس سازمان امنیت آلمان به ایران و سفر آقای علوی وزیر اطلاعات کشورمان به آلمان در همین راستا بود. در مدتزمان ماموریت بنده حتی رئیس دستگاه نیروی انتظامی ایران بازدیدی از آلمان داشت و البته اخبار آن هیچگاه منتشر نشد. لذا کاری که ما میتوانستیم انجام دهیم این بود که در راستای نزدیکی دستگاههای امنیتی ۲ کشور تلاش کنیم تا بتوانند همکاریهای مشترک خود را دنبال کنند.
حزب سوسیال دموکرات آلمان به ایران نزدیکتر است
اما در میان احزاب این کشور، اینکه سیاستهایشان تا چه اندازه باید همخوان با آمریکا باشد نظرات متفاوتی وجود دارد؛ مثلاً حزب CDU یا اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان که خانم مرکل عضوی از آن است تمایل بیشتری به ارتباط با آمریکا دارد تا حزب SPD، حزب سوسیال دموکرات آلمان، که شرودر صداعظم سابق آلمان عضوی از آن است. حزب SPD و شخص شرودر در زمان جنگ آمریکا با عراق حاضر به همکاری با آمریکا نشد و اولین سفری که بعد از برجام به ایران انجام شد هم توسط آقای گابریل از همین حزب سوسیال دموکرات آلمان بود که بعدها وزیر خارجه این کشور شد. لذا به لحاظ تاکتیکی حزب SPD به ایران نزدیکتر است.
متن کامل از اینجا