انترناسیونال: در روزهای اخیر و همزمان با اعتصاب باشکوه زندانیان قزلحصار علیه اعدام، شاهد موضعگیریهایی از جریان راست سلطنتطلب و نزدیکان و مشاورین رضا پهلوی در مورد شکایت از نبود مجازات اعدام فلسطینیان در اسرائیل بودیم. آیا میتوان گفت که جریان سلطنتطلب بهطورکلی طرفدار مجازات اعدام است؟
اصغر کریمی: قطعاً میتوان گفت که این جریان طرفدار مجازات اعدام است. سعید قاسمینژاد مشاور اصلی رضا پهلوی استارت دفاع از اعدام را زد و همکیشان او، از چهرههای اصلی رضا پهلوی تا لمپنها و اوباش سایبری این جریان و همینطور کانال دست راستی من و تو که حامی رضا پهلوی و جریان سلطنتطلب است به دفاع از او برخاستند. این سیاست عمومی آنها است. رضا پهلوی تحتفشار فضای قدرتمند علیه اعدام مجبور شد جاهایی خود را مخالف اعدام جا بزند. اما این موضعگیری عاریهای است. در شرایطی که جمهوری اسلامی هر روز اعدام میکند و فعالیتهای هر روزه و قابلتوجه و چشمگیری در ایران و خارج کشور جریان دارد نه رضا پهلوی و نه هیچ نهاد سلطنتطلبی کوچکترین تحرک و کارزاری علیه اعدام سازمان نداده است. البته اینها هیچگاه علیه هیچکدام از جنایات جمهوری اسلامی یا در دفاع از جنبشهای مختلف اجتماعی در ایران کار خاصی نکردهاند. اگر رضا پهلوی که رهبر جریان سلطنت است، مخالف مجازات اعدام بود چنین مشاورینی که اینطور بیشرمانه تقاضای اعدام میکنند نمیداشت. اگر مخالف مجازات اعدام بود بلافاصله علیه مشاورینش موضع میگرفت و فوراً از آنها فاصله میگرفت. اگر مخالف مجازات اعدام بود بلافاصله علیه همسرش که شعار مرگ بر سه مفسد میدهد موضع میگرفت. در همایش مونیخ آنجا که حاضرین در دفاع از اعدام هورا کشیدند، پا میشد علیه اعدام سخنرانی میکرد. پا میشد علیه ساواک که پرونده صدها اعدام و هزاران شکنجه دارد حرفی میزد. این جریان طرفدار شکنجه و اعدام و تجاوز به مخالفین و کشتار آنها است. این را سلطنتطلبان در تجمعات خود در سه سال گذشته بهکرات نشان دادهاند. نباید انتظار دیگری از آنها داشت.
انترناسیونال: چرا جریان سلطنتطلب چنین سیاستی در قبال مجازات شنیع اعدام دارد؟ این سیاست از کجا ناشی میشود؟
اصغر کریمی: اینها یک جریان دست راستی هستند که قشر بسیار کوچکی از جامعه یعنی بخشی از طبقه حاکم را نمایندگی میکنند. طرفدار سرمایهداری و بازار آزاد هستند، در سطح بینالمللی طرفدار راستترین جناحهای بورژوازی مثل ترامپ و جمهوریخواهان در آمریکا یا نتانیاهو در اسرائیل هستند. اگر هیتلر هم زنده بود اینها بدون شک او را ستایش میکردند. در ایران سرمایه با استثمار عریان و شدید و در نتیجه بیحقوقی کامل کارگران و کل جامعه میتواند سودآور باشد. به این معنی در سطحی پایهای اینها نه آزادیهای سیاسی و آزادی تشکلهای کارگری و تودهای یا آزادی اعتصاب را برمیتابند و نه آزادی فعالیت سیاسی و آزادی احزاب مخالف را. در سطح سیاسی نیز تمامقد در مقابل جنبشهای آزادیخواهانه و انقلاب زن، زندگی، آزادی هستند و کلاً به این جنبش و به کلیه جنبشهای آزادیخواهانه در ایران با نفرت نگاه میکنند و هر چه این جنبشها بیشتر رشد میکنند اینها جا را برای خود تنگتر میبینند و منزویتر میشوند. اینها با مفاهیم آزادیخواهانه بهطورکلی بیگانهاند و میدانید که چه تلاشی، هرچند مذبوحانه، کردند که زن، زندگی، آزادی را با مرد، میهن، آبادی و زن، زندگی، پهلوی جایگزین کنند. جنبش کارگری، جنبش آزادی زندانیان سیاسی، جنبش علیه اعدام، جنبش دادخواهی، جنبش دانشجویی، جنبش دفاع از حقوق کودک و همه جنبشهای دیگر متعلق به چپ جامعه هستند. روشن است که جریان راست با خصومت و نفرت به این جنبشها نگاه میکند. بیجهت نیست که در خیابانهای اروپا هر جا توانستند علیه تجمعات اعتراضی مردم سمپاشی و فحاشی کردند. علیرغم اینکه میدانند که اظهارات شنیع قاسمینژاد و امیرحسین اعتمادی و دیگر مشاورین رضا پهلوی موجب رسوایی بیشتر اینها میشود؛ اما حتی تلاشی برای خنثیکردن آن نکردند. رضا پهلوی بسیار مواج است؛ اما به نظر میرسد مشاورینی که برای خود انتخاب کرده، ستون فقرات طرفدارانش و لمپنهای خیابانی که در دفاع از سلطنت و ساواک گاهی در اینجاوآنجا تجمع میکنند، از خود او منسجمترند و بهخوبی جریان سلطنتطلب را نمایندگی میکنند.
یک نکته مهم دیگر برخورد اینها به مردم فلسطین است. درست در شرایطی که بیش از هفتاد هزار نفر فلسطینی از جمله هزاران کودک توسط ارتش اسرائیل جانشان را ازدستدادهاند، عده زیادی در اثر گرسنگی جانشان را ازدستداده و بیش از یک میلیون نفر آواره شدهاند درست در همین شرایط با بیرحمی تمام اینها صدایشان درآمده که چرا اعدام فلسطینیها در دستور کار حکومت اسرائیل نیست و چرا مجازات اعدام در این کشور لغو شده است. همین یک قلم کافی است تا بدانیم که اینها چه جریان دست راستی خطرناک و بیرحمی هستند.
درهرصورت کسی که در اوج اعتراض زندانیان علیه اعدام، از اعدام دفاع میکند، این یعنی آشکارا دارد علیه این اعتراض بحق زندانیان شمشیر میکشد و به اعدامهای جمهوری اسلامی مشروعیت میدهد. اینها امروز مخل اعتراضات بحق مردم و انقلاب زن، زندگی، آزادی هستند و فردا اگر در جایی دستشان به قدرت برسد از هیچ جنایتی فروگذار نخواهند کرد. افراد شریفی که به هر دلیل مخالف اعدام و طرفدار آزادیهای سیاسی و یک جامعه آزاد هستند و همچنان از این جریان دفاع میکنند با هر موضعگیری سران این جریان، بیشتر از آنها فاصله میگیرند و به چپ جامعه متمایل میشوند.
انترناسیونال: اساساً موضعگیری نیروهای سیاسی در قبال مجازات اعدام تا چه میزان میتواند روی انتخابشان بهعنوان آلترناتیو جمهوری اسلامی تأثیر بگذارد؟ آیا میتوان از همین حالا مدعی شد که در آینده ایران اعدام بهطورکلی جایی نخواهد داشت و یا این موضوع همچنان باز است؟
اصغر کریمی: اجازه بدهید ابتدا به قسمت دوم این سؤال جواب بدهم. به نظر من بهطورقطع میتوان گفت که در آینده ایران اعدام جایی نخواهد داشت. نه اینکه همه جریانات سیاسی مخالف اعداماند، بلکه فضای جامعه اجازه اعدام به کسی نخواهد داد. مخالفت با اعدام و جنبش علیه اعدام در ایران منحصر به فعالین و تشکلهای مردمی نیست، دامنه این جنبش بسیاربسیار وسیعتر از طیف فعالین است و با برآمد انقلابی و سرنگونی جمهوری اسلامی ابعاد این جنبش، بهموازات جنبشهای حقطلبانه دیگر به طور چشمگیری گسترش خواهد یافت. اکثر احزاب و سازمانهای سرنگونیطلب نیز لغو مجازات اعدام را در پلاتفرمهای خود گنجاندهاند.
اینکه موضعگیری نیروهای سیاسی در قبال مجازات اعدام تا چه میزان میتواند روی انتخابشان بهعنوان آلترناتیو جمهوری اسلامی تأثیر بگذارد، بدون شک این یک فاکتور مؤثر است. نیرویی که از اعدام دفاع میکند، قاعدتاً و عملاً نیرویی است که با آزادیهای بیقیدوشرط سیاسی، با آزادی فعالیت احزاب سیاسی، با حق اعتصاب و تشکل و با خواستهای رفاهی مردم نیز مخالف است و چنین نیرویی، در جامعهای با جنبشهای متعدد و متنوع مردمی و آزادیخواهانه، با موانع زیادی مواجه است. کاری که در شرایط کنونی باید کرد تقویت گفتمان علیه اعدام، تقویت جنبش علیه اعدام و تلاش برای پایاندادن عملی به اعدام است. بهموازات این فعالیتها باید با تمام قوا هر جریانی را که مدعی قدرت در ایران است و مثل جریان سلطنتطلب از اعدام دفاع میکند افشا و طرد و منزوی کرد. این بهترین تضمین یک ایران بدون دار و تیرباران و قتل حکومتی نیز هست.
نه به اعدام
زن، زندگی، آزادی
به نقل از نشریه انترناسیونال ۱۱۵۱
روزنه rowzane خبری – تحلیلی