انترناسیونال ۷۰۲
باز هم خبر تجمع چند هزار نفره مقابل مجلس اسلامی
از ساعت ده صبح روز ده اسفند بیش از ٥ هزار نفر از بازنشستگان نیروهای مسلح؛ فرهنگیان، وهیئت علمی وزارت علوم و پرستاران و پیراپزشکان در مقابل مجلس اسلامی جمع شدند و اعتراض خود را علیه حقوقهای زیر خط فقرو تبعیض و نابرابری اعلام کرده و خواهان یکسان سازی حقوقها شدند. بازنشستگان از شهرهای تهران، کرج، استانهای اصفهان، مازندران، گیلان، کردستان، آذربایجان شرقی، ایلام، خراسان و مشهد بودند. در کنار آنان حدود ٣٠٠ نفر از بازرسان و کارشناسان وزارت صنعت و معدن نیز با خواست استخدام و بازگشت به کار و مالباختگان شاندیز تجمع داشتند. این تجمع با شعار اتحاد، اتحاد و با شعارهای واحدی چون دزدیها كم بشه مشكل ما حل میشه؛ حقوق بازنشسته اصلاح باید گردد؛ یه اختلاس کم بشه، مشکل ما حل میشه؛ نوبت ما که میشه خزانه خالی میشه؛ معیشت منزلت سلامت حق مسلم ماست؛ خط فقر چهار میلیون، حقوق ما یک میلیون؛ بیمه کار آمد، حق مسلم ماست؛ تا حقمان نگیریم ازپا نمی نشینیم؛ باز نشسته به پاخیز برای رفع تبعیض؛ این همه بی عدالتی هرگز ندیده ملتی؛ ما منتظر نتیجه هستیم، هیچ جا نمیریم همین جا هستیم و ما همه با هم هستیم صحنه پرشوری از اتحاد و همبستگی را بوجود آوردند.
یک صحنه جالب از این تجمع اعتراضی هو کردن قاضی پور نماینده مجلس از ارومیه در هنگامی بود که میخواست خطاب به تجمع کنندگان سخن بگوید. گفتنی است که در هنگام تجمع نیروی انتظامی در محل مستقر بود و ساعت دو عصر اعلام شد که تجمع کنندگان باید متفرق شوند. که باز هم با هو کردن جمعیت روبرو شد. سرانجام در ساعت حدود سه بعد از ظهر احمدی لاشکی و علی عدنانی درجمع تجمع کنندگان مقابل مجلس حاضر شدند و توضیحاتی مبنی بر افزایش حقوق تا مرز دو میلیون تومان برای آنان که زیر یک میلیون تومان می گیرند و نیز اضافه حقوق پلکانی معلمان بازنشسته در سال ٩٦ را دادند. حرفهای آنها در واقع تکرار حرفهای قبلی نوبخت بود و پاسخی به معلمان بازنشسته نبود. از همین رو معلمان بازنشسته بر ادامه اعتراضاتشان تاکید کردند. یک اقدام جالب در تجمع چند هزار نفره مقابل مجلس پخش شکلات در میان جمعیت به نشانه اعلام همبستگی از خواستهای اعتراضی یکدیگر بود.
تجمع روز ده اسفند بطور واقعی ادامه اتفاقی است که در سوم اسفند در مقابل مجلس اسلامی روی داد. در آن روز نیز تجمعی چند هزار نفره از معلمان بازنشسته، کارگران، پرستاران در مقابل مجلس شکل گرفت که شعارهایشان، شعار های همین روز و تاکید شان بر داشتن یک زندگی انسانی بود. تجمعات اعتراضی کارگری در روزهای سوم و دهم اسفند، بطور واقعی انعکاسی از اعتراض ٩٩ درصدی های جامعه علیه فقر و فلاکت و سیاست های ریاضت اقتصادی حکومت، علیه تبعیض و نابرابری و دزدی های میلیاردی حکومتیان و حقوقهای نجومی شان و برای داشتن یک زندگی انسانی بود.
تجمع و راهپیمایی کارگران شرکت واحد مقابل شهرداری، ١٠ اسفند ٩٥
روز ده اسفند بنا بر قرار قبلی کارگران سندیکای واحد با خواست تسهیلات مسکن برای کارگران، در مقبال شهرداری واقع در خیابان بهشت تجمع کردند. در بخشی از بیانیه کارگران به مناسبت تجمع روز ده اسفند ماه چنین آمده است: “علیرغم اینکه کارگران شرکت واحد مراجعات مکرری برای بهره مندی از تسهیلات مسکن به شهرداری و شورای شهر داشته اند. مدیر عامل شرکت واحد، شهردار تهران و نمایندگان شورای شهر اقدام موثری برای بهره مندی نزدیک به شش هزار کارگر شرکت واحد از تسهیلات مسکن انجام نداده اند. بنابراین کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی به همراه خانواده هایشان ساعت ده صبح روز دهم اسفند با اتحاد بیش از پیش به شهرداری تهران واقع در ضلع جنوبی پارک شهر خیابان بهشت مراجعه خواهند کرد”. در ادامه این اعتراضات بود که تجمع روز دهم اسفند کارگران شرکت واحد بر پا شد. شعارهای کارگران واحد در این روز بر سر حق مسکن نه فقط شعار های ٦ هزار کارگر شاغل در واحد اتوبوسرانی، بلکه فریاد اعتراض کل جامعه بود. از جمله شعارهای کارگران در این روز عبارت بودند از: یک اختلاس حل بشه، مشکل ما حل میشه؛ شهردار بالانشین، مشکل ما را ببین؛ کارگران بیدارند، از حق کشی بیزارند؛ ملک نجومی تو، ما را بی مسکن کرده.
در این تجمع اعتراضی نیروی انتطامی حضور یافت و تلاش کرد از خروج رانندگان معترض از پارک شهر جلو گیری کند اما کارگران به تجمع و اعتراضشان ادامه داده و اعلام کردند که در صورت عدم تحقق خواسته هایشان، در نیمه دوم فروردین ماه سال آینده اعتراضات و تجمعات خود را از سر خواهند گرفت.
بی مسکنی یک درد اجتماعی است. در حالیکه دستمزدها چند بار زیر خط فقر است، بخش عظیمی از آن را هزینه مسکن می بلعد. از جمله بنا بر سخنان رئیس اتحادیه مشاوران املاک استان تهران: در طول بیش از دو دهه از سالهای ٧٠ تا ٩٠ قیمت مسکن با هزار درصد افزایش یافته است. نتیجه اینکه هر روز بر شمار کارتن خوابان اضافه میشود و این موضوع آنچنان ابعاد فاجعه باری پیدا کرده است که صحبت از گورخوابان است. همچنین هر روز بر آمار کسانیکه سرپناه خود را از دست داده و به حاشیه نشینی کشیده میشوند، اضافه میشود.
حقوقهای نجومی، دستمزدهای چند بار زیر خط فقر و بی مسکنی، بخش عظیمی از مردم کل جامعه را به خشم در آورده است. بویژه مسکن بخش عظیم درآمد خانواده ها را می بلعد و بسیاری از مردم ناتوان از تامین سرپناهی برای خود به حاشیه شهرها رانده شده اند. از جمله آخرین آمارهای دولتی از وجود ١١ میلیون حاشیه نشین در تهران و کسانیکه خانه و مسکن خود را از دست داده اند گزارش میدهند.
دولت در قبال ایجاد تسهیلات برای تامین مسکن شایسته انسان برای مردم مسئول است. کارگران شرکت واحد در تهران با شعارهایی چون مسکن مناسبت حق مسلم ماست؛ ملک نجومی تو، ما را بی مسکن کرده، بطور واقعی فریاد اعتراض همه مردم بوده و کل این نظام فاسد و پوسیده سرمایه داری حاکم را به چالش کشیدند. از خواست و اعتراضات کارگران شرکت واحد وسیعا حمایت کنیم.
بطور واقعی بیش از ده درصد از حقوق هر کس بیشتر نباید صرف مسکن شود. و امروز نه تنها باید دستمزدها در قدم اول به بالای نرخ سبد هزینه خانوار کارگری یعنی بالای رقم ٤ میلیون افزایش یابد، بلکه باید کسری هزینه تامین یک مسکن مناسب به کارگران پرداخت شود. و در کنار همه اینها درمان رایگان و تحصیل رایگان در تمام سطوح تحصیلی حق همگان است. اینها خواستهای فوری کل جامعه و شرط بقای زندگی مردم است. خواست مردم معیشت، منزلت، و یک زندگی انسانی و پر از رفاه و پایان دادن به کل این بردگی و توحش است.
هجدهمین روز اعتراض کارگران گروه ملی فولاد اهواز به استانداری کشیده شد:
صبح روز ١٠ اسفند حدود ٦٠٠ کارگر گروه ملی فولاد اهواز به نمایندگی از ٤ هزار کارگر شاغل در این کارخانه در هجدهمین روز اعتراضشان برای پیگیری معوقات مزدی و نامشخص بودن وضعیت کارخانه و خطر بیکار شدن از کارشان، در مقابل استانداری خوزستان تجمع کردند. در تجمع این روز کارگران گروه ملی تعدادی از خانواده هایشان شرکت داشتند. کارگران شعار میدادند: استاندار بیا بیرون! مدير بي لياقت استعفا استعفا
نکته قابل توجه اینکه با به میدان آمدن، خانواده ها روز ١١ اسفند بعد ١٩ روز اعتراض سه ماه از طلب کارگران پرداخت و آنها موقتا به اعتراضشان پایان دادند. بدین ترتیب این کارگران در حال حاضر غیر از یک ماه معوقات مزدی مربوط به بهمن ماه، بابت بخشی از حق بیمه و سنوات سالهای گذشته از کارفرما طلبکارند و اعلام کرده اند که اگر مابقی طلبها و عیدی و پاداش سال جاری به آنان پرداخت نشود، اعتراضاتشان را از سر خواهند گرفت.
این کارگران ٤ تا ٥ مطالبات مزدی پرداخت نشده دارند و در عین حال پرداخت مطالبات سنواتی هر کدام از آنها بالغ بر ٥ تا ٦ میلیون تومان است که چندین سال است که به تاخیر افتاده است. سرنوشت پرداخت دستمزد اسفند و عیدی پایان سالشان نیز روشن نیست.
کارخانه گروه صنعتی ملی اهواز از شرکتهای احداث شده توسط گروه سرمایهگذاری امیر منصورآریا در اهواز است که بعد از مصادره شرکتهای متهم اصلی پرونده این واحد، ایمنی شغلی کارگران به خطر افتاده است و با معضل تعویق پرداخت دستمزدها روبرو شده اند. هم اکنون برای پرداخت دستمزد کارگران خود با مشکلاتی روبرو است. در روز ٩ اسفند جدا از کارخانه فعالیت بخش های مختلف مجموعه بزرگ ورزشی گروه ملی فولاد اهواز که به باشگاه استقلال صنعتی شهرت دارد متوقف شده بود. اعتراضات کارگران گروه ملی اهواز ادامه دارد. حضور وسیعتر خانواده ها خصوصا در فضای پر از اعتراض خوزستان نقش مهمی در تقویت این اعتراض و جلب حمایت مردم دارد.