روزنه rowzane خبری – تحلیلی
بی‌بی‌سی فارسی دریافته است که سه نفر از معترضان بوکان ضمن محاکمه با اتهامات امنیتی، در رسیدگی دادگاه کیفری به اتهام قتل به اعدام و حبس‌های طولانی محکوم شده‌اند.
پژمان سلطانی ۳۲ ساله، رزگار بیگزاده بابامیری ۴۷ ساله و سوران قاسمی ۲۸ ساله به اتهام قتل و مشارکت شخصی به نام محمدعلی محمدی در ۲۲ اسفند ۱۴۰۱ به ترتیب به اعدام، ۱۵ و ۱۰ سال زندان محکوم شده‌اند.
ژینو، دختر رزگار بیگزاده بابامیری درباره حکم پدرش در این پرونده امنیتی به بی‌بی‌سی فارسی گفت پدرش اصلا آقای محمدعلی محمدی و دو متهم دیگر را نمی‌شناخته و اتهام مشارکت در قتل را نپذیرفته است.
خانم رزگار می‌گوید دو متهم دیگر «این پرونده به قتل اعتراف کرده‌اند و دلیل آن را اختلاف شخصی دانسته‌اند که موجب درگیری فیزیکی و کشته شدن تصادفی محمدعلی محمدی شده است.»خانم بیگزاده می‌گوید که دو متهم دیگر هم گفته‌اند که اصلا پدر او را نمی‌شناسند.
به گفته ژینو بیگزاده دو جلسه دادگاه برای هر سه متهم با هم برگزار شد و وکلا ایراداتی به پرونده گرفتند. در نهایت دادگاه کیفری پرونده را به دادسرا بازگرداند و رای هم ابلاغ شد.
خانم بیگزاده گفته است که وکیل پدرش به این رای اعتراض خواهد کرد.
این سه نفر جزو ۱۴ معترض بوکانی هستند که محاکمه آنها با اتهامات سنگین امنیتی در جریان است.
محاکمه این ۱۴ نفر که در جریان اعترضات ۱۴۰۱ در بوکان بازداشت شدند، در شعبه یک دادگاه انقلاب به ریاست رضا نجف‌زاده به اتهام‌های «محاربه، جاسوسی به نفع اسرائیل، بغی، اقدام علیه امنیت ملی، عضویت در گروه و جمعیت‌های معاند نظام، قاچاق ماهواره استارلینک و فعالیت‌های تبلیغی علیه نظام» در حال انجام است.
ژینو بیگزاده می‌گوید پدرش هیچ کدام از این اتهامات را نمی‌پذیرد. به گفته او پدرش در جریان اعتراضات امدادگر بوده است و برای زخمی‌ها دارو تهیه می‌کرده و در اختیار آنها می‌گذاشته است.یک منبع آگاه به روند دادرسی این ۱۴ متهم به بی‌بی‌سی فارسی گفته است که «احاله» پرونده آنها به ارومیه برخلاف قانون است چون محل وقوع اتهامات مطرح شده علیه آنها بوکان است.
احاله در اصطلاحات حقوقی ایران به این معنی است که «پرونده از دادگاهی که صلاحیت محلی رسیدگی به پرونده را دارد گرفته شده و به دادگاهی که صلاحیت محلی رسیدگی به پرونده را ندارد واگذار شود.»
این منبع روند محاکمه این ۱۴ نفر را «عجیب و غیرقانونی» خواند و گفت: «متهمین را به جلسه دادگاه نمی‌آورند و به صورت ویدیو کنفرانس در دادگاه حاضر می‌شوند. هیچ یک از متهمین در کنار وکلایشان از خود دفاع نمی‌کنند. در حالی که جلسه رسیدگی به اتهامات این ۱۴ نفر باید همزمان برگزار شود که وکلا بدانند از دفاعیات و اظهارات بقیه متهمان آگاه باشند. اما این اتفاق نمی‌افتد و هفت نفر از آنها با هم محاکمه می‌شوند و هفت نفر دیگر با هم.»
ژینو بیگزاده درباره محاکمه پدرش در این دادگاه می‌گوید بیش از یک خط و یک جمله به وکلا و متهمان اجازه دفاع داده نشد. او می‌گوید وقتی وکیل پدرش به این روند اعتراض کرده است، او را از دادگاه اخراج کرده‌اند.
وکلا از دادگاه و بازجوها شکایت کرده‌اند اما به شکایت آنها رسیدگی نشده است.
اعتراضات جنبش زن، زندگی آزادی در سال ۱۴۰۱ پس از کشته شدن ژینا مهسا امینی در تهران آغاز شد و به سرعت در شهرهای مختلف گسترش پیدا کرد. شهرهای کردنشین ایران در کردستان، آذربایجان غربی، ایلام و کرمانشاه از جمله کانون‌های اعتراضات بودند.
اعتراضات این شهرها با حمله مسلحانه نیروهای سپاه و بازداشت‌ها به شدت سرکوب شد و ده‌ها معترض با شلیک نیروهای امنیتی کشته شدند.بی بی سی
