روزنه rowzane خبری – تحلیلی
نشریه ژورنال شماره ۱۰۰۸ – فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه
روز دوشنبه ۱۸ فروردین ۱۴۰۴، هفت کارگر معدن بر اثر گازگرفتگی در معدن جواهر زغال در مهماندویه جان باختند.
“حوادث” در محیط کار هرسال باعث مرگ و ازکارافتادگی هزاران نفر از کارگران و کارکنان بخش‌های مختلف تولیدی، معادن و پروژه‌ای می‌شود. سالانه بین ۱۵۰۰ تا ۱۸۰۰ نفر در اثر جنایات کاری جان خود را از دست می‌دهند و بیش از ۱۰ هزار نفر دچار مصدومیت شدید می‌شوند. در ایران، با اقتصاد بحران‌زده، غیرمتعارف، فساد و رانت و استثمار مطلق آمار تلفات ناشی از ناایمن بودن محیط کار بالا است.
کار در معدن از سخت‌ترین مشاغل است. کم نیستند حوادث در معادن که ده‌ها نفر در عمق زمین و تونل‌های تاریک و باریک بر اثر ریزش معدن، برق‌گرفتگی، نبود تهویه مناسب، فرسودگی تجهیزات ایمنی، ریزش کوه، ریزش خاک و سنگ، سقوط از ارتفاعات معدن، متروکه بودن معادن و تصاعد یا انتشار گاز متان، جان خود را ازدست‌داده و یا دچار معلولیت‌های جسمی قطع دست‌وپا و بیماری‌های ریوی، سرطان و… شده‌اند.
در اکثر این معادن متروکه تدابیر ایمنی برای متوقف کردن گاز متان وجود ندارد. در شهریور سال ۱۴۰۳ بر اثر ریزش تونل و انفجار گاز متان ۵۳ کارگر معدن جوی طبس و در سیزدهم اردیبهشت ۹۶ بر اثر انفجار در معدن زمستانی یورت در آزادشهر گلستان ۴۳ کارگر جان باختند. کارفرماها و دولت برای ایمنی محیط کار و ایجاد تأسیسات مناسب حاضر به سرمایه‌گذاری نیستند. یک دلیل اصلی تلفات ناشی از ناامنی معادن متروکه‌ای هستند که باید به طور دائم تعطیل و کارگران و کارکنانی که چند دهه سابقه کار در این معادن دارند از حقوق و مزایای کافی برای تأمین زندگی برخوردار شوند. اما در نظام وحشی جمهوری اسلامی سرمایه بجای سرمایه‌گذاری مالی و پرداخت حقوق و مزایای مناسب و تأمین معیشت و رفاه کارگران، از نیروی کار کارگر معدن بهره گرفته و آنها را روانه معادن متروکه با کمترین تأسیسات ایمنی کار، می‌کنند. برای کارفرماها سود و سرمایه همه چیز است. در عوض برای کارگران زندگی، معیشت و رفاه همه چیز است.
در معادن ایران جنایات کاری ناشی از ناامنی محیط کار توسط سرمایه‌داران انگل و حریص با همراهی دولت انجام می‌شود. کارگران معدن قربانیان سودجویی و ثروت‌اندوزی آنها هستند.
