سوزان عمری ١٤ ساله قربانی استثمار نظام سرمایه داری!

سوزان کودک کاری که در حادثه کوره‌پزخانه وایقان مجروح شده بود؛ جان باخت.

«سوزان عمری» کودک کار چهارده ساله که در حادثه انفجار کوره‌پزخانه وایقان دچار سوختگی شدید شده بود، دربیمارستان جان باخت.

این کودک کار حدود چهار روز در بیمارستان بستری بود اما به دلیل شدت جراحات، پزشکان نتوانستند او را نجات دهند و در نهایت جان خود را از دست داد.

روز چهارشنبه هشتم شهریورماه، چهار نفر حین کار در کوره آجرپزی شهر وایقان دچار حادثه و سوختگی شدید شدند

چهارنفر در این حادثه به اسامی شهلا محمدزاده ٣٥ ساله، فاطمه ابراهیم‌زاده ١٠ ساله، سوزان عمری ١٤ ساله و سازگار عمری ١٠ ساله اعلام شده است.

سوزان عمری همراه خانواده کارگریش در محل کار دچار سوختگی شده است. پدر و مادر سوزان عمری کارگر مهاجری  هستند که در کوره پزخانه ها مشغول کار هستند.

کارگران کوره پزخانه ها در نظام سرمایه حکومت اسلامی در بدترین وضعیت ایمنی قرار دارند.

شرایط زندگی کارگران کوره پزخانه ها پدیده تازه ای نیست. وضعیت کارگران کوره پزخانه ها در چند دهه گذشته تغییری نکرده و هر سال بد و بدتر شده است. سناریوی بیان زندگی کارگران کوره پزخانه همه جا توسط  دوستان و دشمنان کارگر به  این شکل بیان میشود؛ « زندگی دسته‌جمعی در اتاق‌های‌١٢ متری با حمام و دستشویی اشتراكی جریان دارد و كارگران بدون لباس و دستكش در كوره‌هایی كه ممكن است ریزش كنند كار می‌‌كنند».

ماجرای زندگی کارگران کوه پزخانه ها از این سناریوی فاجعه بار فراتر است. اینها نسلی از کارگران مهاجری هستند که بدلیل بیکاری در محل سکونتشان هر سال به مناطقی که کوره ها ی آجرپزی هستند، میروند. زندگی عادی کارگران کوره پزخانه ها زیر صفر است. اکثریت کودکان آنها  از تحصیل محروم شده و میشوند. استثمار وحشی حرف اول و آخر را میزند. کار کنتراتی و کار بدون ساعات کار نا امنی محیط کار و زندگی زیر اطاقهایی که از کمترین استحکامات ایمنی برخوردار هستند، بخش ثابت زندگی کارگران را رقم میزند.  در هر کوره ٢٠الی ٣٠ خانوار زندگی می‌کنند. محل زندگی آنها کوچه ای است به عرض ٢متر که از دو طرف این کوچه  اتاق‌های ٦ تا ١٢ متری قرار دارد و جلوی درب هر کدام از اتاق،  پیت نفت، بند لباس و دمپایی های کوچک و بزرگ و رنگارنگ به چشم می‌خورد. هر اتاق خانواری ٦ و ٧ نفره را در خود جای می دهد.

اغلب ساکنان کوره ها، مهاجرینی از شهرها و مناطقی هستند که فرصت های شغلی وجود ندارد و بیکاری مزمنی زندگی و اینده معیشتی آنها را رقم میزند.

«سوزان عمری» کودک ١٤ ساله در اثر نا امنی محیط زندگی اش جانباخت. در نظام جنایت کار حکومت اسلامی سرمایه نا امنی جانی بیداد میکند. در محل کار برای کارگران، برای کولبران که در اثر بیکاری به کولبری مشغولند. در نظام سرمایه اسلامی سالانه چند میلیون کودک از تحصیل محروم میشوند و به اُردوی کودکان کار و خیابانی میپیوندند و زندگی تراژیک بی سرپناهی، اعتیاد و … در انتظار آنها است. در ایران تحت حاکمیت رژیم اسلامی، کار مزدی و استثمار و ناعدالتی اجتماعی زندگی ده ها میلیون از انسانهای زحمتکش را در چنبره فقر و نداری مچاله کرده است! مردم زندگی و معیشتشان به چند برابری زیر صفر رسیده است. به کولبری و کار سخت و طاقت فرسا در کوره پزخانه ها روی میاورند. از معاش کافی با بیمه بیکاری و امکانات پزشکی و دارویی و سرپناه خبری نیست. عمران و ده ها و صدها کارگر و کولبر تحت جنایت های سرمایه و نظام اسلامی از میان ما میروند.

راه چاره کارساز اعتراض و مبارزه علیه این نظام جنایتکار اسلامی تا سرنگونی است.

سعادت و خوشبختی کارگران، فرزندان ما، جوانان و کل جامعه بشری ایجاد نظامی است که در آن از کار مزدی و استثمار خبری نیست. جامعه سوسیالیستی و محو طبقات حاکمه و استثمارگر تلاش ما میلیون ها انسانی است که با مرگ  سوزان عمری اشک در چشمانمان حلقه میزند و نفرت و عزم به مبارزه برای اهدافمان راسختر میشود.

١٤ شهریور ١٣٩٦

٥ سپتامبر ٢٠١٧

ایسکرا  ۹۰۰