سیزده‌بدر، پایان نبرد نوروزی- کیوان جاوید

روز چهارشنبه ۱۳ فروردین، مردم فوج‌فوج در جشن‌های شادی‌بخش سیزده‌بدر شرکت کردند. از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب ایران هر جا که قطره‌ای آب و علف مشاهده می‌شود گروهی از مردم جمع شده و می‌زنند و می‌خوانند و می‌نوشند. این به‌راستی شعف‌انگیز و غرورآفرین است. اما چرا؟

چرا آخرین روز تعطیلات نوروزی که بیرون‌زدن در سیزدهمین روز از ماه فروردین یک سنت دیرینه در ایران است تا این حد مورد توجه عموم مردم و رسانه‌های خبری و حتی احزاب سیاسی قرار گرفته است؟ این حساسیت عمومی ما را به حکومت حاکم می‌رساند.

جمهوری اسلامی خط و نشان‌های بسیاری کشیده بود که در امسال نباید مراسم سال نو همراه با شادی و خوشی و رقص و پایکوبی خیابانی باشد. دلیل را هم مشخص کرده بودند: “سال نو مصادف با ماه رمضان، ماه عبادت الهی، ماه خدا و ماه اسلامی” اعلام شده بود. فرمان‌های حکومتی و نیروهای انتظامی همگی بر یک نکته تأکید مؤکد داشتند: کسانی که جرئت کنند ماه رمضان را از محتوا تهی کنند و به ریش اسلام و حکومت اسلامی بخندند، دستگیر شده و شلاق می‌خورند و جریمه نقدی می‌شوند.

در تقابل با این عقب‌ماندگی و ارتجاع سیاسی و فرهنگی؛ در تقابل با این ماه ریا و خودفریبی و مردم‌فریبی اسلامی و در تقابل با هر آنچه نشان و بویی از اسلام و مذهب دارد، مردم در اوج فقر و نداری اقتصادی با هر آنچه که در دست داشتند و با کمترین امکانات رفاهی، ایام نوروزی را جشن گرفتند تا تیری باشند در قلب منجمد شده و تیره و تار حکومت اسلامی و حقیقتاً ایام نوروزی سیاسی‌ترین سال‌هایی بود که باید در تاریخ تا به امروز مبارزات مردم ایران ثبت شود.

در سیزده بدر امسال نیز مردم یک‌بار دیگر به حکومت اسلامی نشان دادند که نه اسلام و خرافه و عزا می‌خواهند، نه حکومت فاسد و دزد و غارتگر. مردم در این روز عهدی مجدد بستند که تا سرنگونی جمهوری اسلامی یک دم از پا ننشینند و بر ویرانه‌های این حکومت عزا و غارتگرِ زندگی، جامعه‌ای پُر از شادی و زیبائی، همراه با آزادی و برابری برپا سازند. به امید پیروزی.

مندرج در ژورنال شماره ۱۰۰۳ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)