روزنه rowzane خبری – تحلیلی
١٨٠٠ کارگر آذر آب و بیش از هزار کارگر هپکو در شهر اراک در اعتراض و جنگ بر سر دستمزدهای پرداخت نشده و به سرقت رفته شان و در دفاع از زندگی و معیشتشان هستند. روز ٢٨ شهریور اعتراضات این کارگران به خیابان کشیده شد و فضای دیگری به شهر داد. علاوه بر هپکو و اراک، شرکت های واگن پارس، کمباین سازی و ماشین سازی اراک در وضعیتی مشابهی قرار دارد و اکنون اراک به یکی از کانون های داغ اعتراضی تبدیل شده است. اعتراضات کارگران آذر آب اراک و هپکو ادامه دارد و هم اکنون شعارهای اعتراضی کارگران در فضای شهر طنین انداخته است.
کارگران آذر آب ٦ ماه مزد طلب دارند. و خطر تعطیلی کارخانه و بیکاری تهدیدشان میکند. این کارگران روز قبل از آن نیز همزمان با برگزاری مجمع عمومی شرکت برای تعیین هیات مدیره کارخانه تجمع داشتند. بنا بر خبرها در عصر این روز شرکت آذرآب درصدد بود تا از طریق برگزاری مجمع به صورت مخفیانه تا ٢ سال مدیر عامل و هیات مدیره را به صورت ثابت نگه دارد که با اعتراض کارگران روبرو شدند.
در حرکت روز ٢٨ شهریور کارگران معترض آذرآب برای پیگیری خواستهایشان، با خروج از کارخانه به سمت جاده تهران حرکت کردند و جاده اراک – تهران را به طور کامل بستند. همزمان کارگران هپکو نیزابتدا در مجاور محل کارخانه خود تجمع کردند و با سرود همبستگی زیر بار ستم نمی کنیم زندگی، جان فدا میکنیم در ره آزادی، سرودی که فریاد اعتراض کارگران و همه مردم به فقر، بی تامینی، تبعیض، نابرابری و برای داشتن یک زندگی انسانی است و با فریاد هپکو، هپکو، پیگیر مطالباتشان شدند و خط راه آهن اراک را مسدود کردند. کارگران هپکو از دیماه ٩٥ مزد خود را بصورت ناقص گرفته اند و وضعیت نابسامان کارخانه خطر بیکاری را روی سرآنها قرار داده است.
نیروهای سرکوبگر انتظامی هراسناک از خیابانی شدن اعتراضات کارگران و گسترش ابعادش به صف کارگران آذرآب حمله کرده و با آنها درگیر شدند. کارگران نیز با شعار مزدور برو گمشو و فریاد بیشرف، بیشرف و هو کردنشان، با آنها مقابله کردند. در این روز نیروی انتظامی نیرویش را به خیابان کشیده بود و با شلیک گلوله های پلاستیکی سعی در پراکندن و عقب راندن کارگران داشت و کارگران ایستادند و اعلام کردند که فردا نیز به خیابان خواهند آمد. این چنین بود که روز ٢٩ شهریور نیز اعتراض کارگران ادامه داشت و نیروی انتظامی با شلیک گاز اشک آور تلاش کرد، مانع تجمع کارگران شود و کارگران با مقابله کردن و هو کردن نیروی انتظامی به اعتراضشان ادامه دادند. بدین ترتیب شهر اراک به صحنه اعتراض خیابانی کارگران اراک و هپکو با سرکوبگران حکومت اسلامی تبدیل شده است.
بخش بسیاری از مردم شهر اراک خانواده ها و بستگان همین کارگرانی هستند که در هپکو و آذرآّب و دیگر کارخانجات این شهر شاغلند و در اعتراض بسر میبرند. بعلاوه اعتراض کارگران آذر آب و هپکو به فقر، تبعیض، نابرابری و دزدی هاست. این را کارگران در شعارهای در مبارزاتشان و با شعارهای یک اختلاس کم بشه، مشکل ما حل میشه، و با سرود آزادگی زیر بار ستم نمیکنیم زندگی بارها اعلام کرده اند. اعتراض کارگران به کل بساط جهنمی سرمایه داری حاکم است. کارگران آذرآب و هپکو مزدهای به سرقت برده شده خود را میخواهند. خواستار حفظ اشتغال و داشتن کار و تامین هستند. در این آستانه شروع سال تحصیلی خواستار تحصیل رایگان برای کودکانشان هستند. مسکن و درمان رایگان میخواهند و خواستار افزایش حقوقها به بالای خط فقر ٤ میلیونی اعلام شده دولتی و یک زندگی انسانی هستند. و اینها خواستهای همه مردم است. بازنشستگان در تجمع سراسری ٢١ مرداد خود بر همین خواستها تاکید گذاشتند. معلمان با همین خواستها دارند به استقبال برگزاری روز جهانی معلم میروند. کارگران آذرآب و هپکو را نباید تنها گذاشت. باید وسیعا از آنها حمایت کرد. حمایت وسیع مردم اراک از این مبارزات، حمایت کارگران دیگر مراکز کارگری در این شهر، به میدان آمدن خانواده های کارگری در این اعتراضات، و اتحاد کارگران در برابر هر نوع تفرقه افکنی ای در این شرایط حساس گامهای مهم و تعیین کننده در پیشروی این مبارزات است. موفقیت کارگران آذرآب در عقب زدن سرکوبگران حکومت بدون شک نتیجه مستقیمی در مبارزات کارگران در مراکز مختلف کارگری و کل جامعه خواهد داشت. با تمام قدرت از مبارزات کارگران آذرآب و هپکو حمایت کنیم.
شهلا دانشفر
