شواهدی از ‘سرپوش گذاشتن’ سازمان ملل بر “بحران مسلمانان” میانمار

بی بی سی:منابعی در سازمان ملل متحد و یک نهاد یاری‌رسان به بی‌بی‌سی گفته‌اند دفتر سازمان ملل در میانمار در چند سال گذشته از طرح و برجسته کردن موارد نقض حقوق‌ انسانی مسلمانان روهینگیا با دولت این کشور ممانعت کرده است.

همچنین یک مقام سابق سازمان ملل متحد می‌گوید رئیس دفتر سازمان ملل در میانمار مانع از دسترسی فعالان حقوق‌بشر به مناطق آسیب دیده مردمان روهینگیا شده است.

دفتر نمایندگی سازمان ملل در میانمار با این یافته‌های بی‌بی‌سی “قویا مخالفت” کرده است.

در پی اوج گرفتن بحران میان ارتش میانمار و این اقلیت مسلمان، بیش از ۵۰۰ هزار نفر از مردمان روهینگیا طی یک ماه گذشته به بنگلادش گریخته‌‎اند.

از ماه اوت که دور جدید بحران‌ها میان دولت میانمار و اقلیت روهینگیا اوج گرفته، سازمان ملل علاوه بر ارسال کمک‌های انسان‌دوستانه، بارها تلاش کرده عملیات نظامیان میانمار در استان راخین را متوقف کند.

امروز، پنجشنبه (۲۸ سپتامبر – ششم مهر) آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد ضمن تقاضای مجدد از دولت میانمار برای توقف عملیات‌ نظامی در استان راخین، وضعیت آوراگان روهینگیا “سریعترین بحران انسانی در حال رشد جهان” خطاب کرد.

آقای گوترش همزمان از دولت میانمار خواست ضمن متوقف کردن عملیات نظامی در راخین با تضمین کردن دسترسی بدون مشکل امدادگران به همه مناطق بحران زده، اجازه دهد کمک‌های انسان‌دوستانه به این مناطق ارسال شود.

بنابر گزارش‌ها، تنها امروز و در جریان یک واقعه، دست کم ۱۴ زن و کودک پناهجو که قصد فرار از میانمار را داشتند، پس از واژگون شدن قایق‌شان در رودخانه مرزی این کشور با بنگلادش غرق شدند.

نجات یافتگان می‌گویند قایق هنگامی که به ساحل شهر کاکس بازار در بنگلادش نزدیک می‌شد، پس از برخورد یک شیی که از زیر آب به قایق خورده، واژگون شده است.

تنها ظرف ۴۸ ساعت گذشته، حدود ۲۰۰۰ نفر از مسلمانان روهینگیا با استفاده از قایق خود را به سواحل بنگلادش رسانده‌اند.

با وجود تلاش‌های گسترده کنونی سازمان ملل متحد برای کنترل بحران روهینگیا، منابعی در سازمان ملل و یک نهاد کمک‌رسان به بی‌بی‌سی گفته‌اند چهار سال پیش، رناتا لوک دسالی‌ین، رئیس کانادایی دفتر نمایندگی سازمان ملل متحد در میانمار مانع از سفر فعالان حقوق بشری به مناطق روهینگیا نشین شده؛ تلاش کرده فعالیت‌ها برای اطلاع‌رسانی در مورد بحران روهینگیا را متوقف کند و آن دسته از کارمندان سازمان ملل متحد را که سعی داشته‌اند نسبت به قریب الوقوع بودن یک پاکسازی قومی در این منطقه هشدار دهند، به انزوا بکشاند.

کارولین واندنابیل، یکی از امدادگران که تجربه کار در روآندا به سال‌های ۹۴-۱۹۹۳ در خلال شکل‌گیری نسل‌کشی این کشور آفریقایی را هم دارد، می‌گوید از نظر او نشانه‌های قریب‌الوقوع بودن یک بحران مشابه در میانمار وجود داشته است اما او یا دیگران جرات علنی کردن آن را نیافته‌اند.

“نه این که نمی‌شد در این باره حرف زد، اما مشخص بود که اگر بخواهی روی این مساله انگشت بگذاری، ممکن است دیگر به جلسات دعوتت نکنند و یا شرایط ادامه کار برایت یکباره لغو شود و ناچار به ترک کشور شوی.”

“در آن ایام با گروهی از بازرگان مقیم و تجار اهل برمه‌ای بودم و صحبت از استان راخین و روهینگیا شد که یکی از برمه‌ای‌ها گفت: ‘باید همه اینها رو مثل سگ کشت.’ برای من، این سطح از نزول ارزش جان انسان‌ها نشانه‌ای بود از این که جامعه برمه اکنون به جایی رسیده که چنین باورهایی را به عنوان یک هنجار پذیرا شود.”

آن طور که جونا فیشر، خبرنگار بی‌بی‌سی که این تحقیقات را انجام داده می‌گوید طرح مساله بحران روهینگیا و خطر نسل‌کشی در این منطقه در میان کارمندان دفتر سازمان ملل میانمار “به یک تابو بدل شده بوده است.”

روز پنجشنبه همچنین گزارش شد که دولت میانمار بازدید برنامه‌ریزی شده نماینده سازمان ملل متحد از ایالت راخین را لغو کرده است.

سخنگوی سازمان ملل متحد در یانگون، پایتخت میانمار، به بی‌بی‌سی گفته که هیچ دلیلی برای لغو این بازدید داده نشده است.

سازمان ملل برای چند هفته برنامه‌ریزی و کسب اجازه از دولت میانمار برای بازدید از این منطقه آشوب‌زده تلاش می‌کرد. این نخستین دیدار نماینده سازمان ملل از ایالت راخین از زمان آغاز ناآرامی‌های اخیر در اواخر ماه گذشته است.

میانمار سال‌ها شاهد درگیری‌های مرگباری بین شبه نظامیان روهینگیا و نیروهای امنیتی این کشور بوده است و دور جدید از روز ۲۵ اوت و در پی حمله شبه‌نظامیان به پاسگاه‌های پلیس آغاز شد.

از آن زمان تاکنون بیش از ۵۰۰ هزار مسلمان روهینگیا به کشور بنگلادش گریخته‌اند.

همچنین ده‌ها هزار تن از ساکنان مسلمان، بودایی و هندو که خانه‌هایشان در جریان درگیری نابود شده در پناهگاه‌های موقتی در راخین زندگی می‌کنند.

سازمان ملل هشدار داده است که عملیات ارتش میانمار (برمه) علیه اقلیت روهینگیا – که اکثر آنان مسلمان هستند – می‌تواند مصداق پاکسازی قومی باشد.

روهینگیا یک اقلیت بدون تابعیت هستند که همواره در میانمار سرکوب شده‌اند. دولت میانمار این اقلیت را مهاجر غیرقانونی و فاقد شهروندی این کشور می‌داند.

عملکرد دولت میانمار در مقابله با بحران مسلمانان روهینگیا با انتقادات بین المللی روبرو شده است.