ما کارگران پروژه ای نفت در کنار دانشجویان دانشگاه هنر ایستاده و به صف همبستگی و اتحاد علیه حجاب اجباری و آپارتاید جنسی می پیوندیم و همصدا میگوییم “نه”. این دانشجویان، مهسا و مهسا ها که بخاطر حجاب به قتل رسیدند فرزندان ما هستند. خشونت علیه زن و فشار حکومت برای بازگرداندن حجاب بر سر زنان حمله به ما کارگران و ما مردم و حمله به خیزش زن زندگی آزادی است. ما بارها فریاد زده ایم که تا کی خشونت علیه زن و زورگویی بر سر حجاب و در لوای آن تحمیل گرسنگی و بی تامینی بر کل جامعه؟ ما همه اینها را تجربه کرده ایم و دیگر این سرکوبگریها را بر نمی تابیم. ما قاطعانه از اعتراضات دانشجویان هنر و داشنجویان در دانشگاهها حمایت کرده و با تحمیل حجاب و پوشش اجباری به زنان مخالفیم.
از نظر ما اینکه زنان و همه مردم حق داشته باشند پوشش خود را هرجور میخواهند انتخاب کنند، یک حق ساده و بدیهی و حداقل همه آنهاست. ما اتحاد و همبستگی همه کارگران و مردم معترض در برابر این تحمیل ها را یک پاسخ درخور در برابر این تعرضات می دانیم. جواب این تحمیل ها همانست که تاکنون زنان انجام داده اند و آن بی حجابی سراسری است. اعتراض حق مسلم ما کارگران و ما همه مردمی است که به ستم و ظلم و بساط سرکوبگرانه ای که ۴۴ سال است بر ما روا میشود اعتراض داریم.
ما دیگر حاضر به ادامه تحمل این بردگی و بی حقوقی ها نیستیم. ما کارگران نفت هشدار میدهیم که در صورتیکه سرکوب زنان تحت لوای حجاب و تعرض به دانشگاهها ادامه یابد، تا وقتی که به اذیت و آزار زنان بخاطر حجاب پایان داده نشود، تا وقتی که به بازداشتها و سرکوبگری ها پایان داده نشود، و سرکوب مردم پایان نیابد، ساکت نخواهیم ماند و همصدا با همه مردم ما نیز دست به اعتراضات علنی و گسترده خواهیم زد و کار را تعطیل خواهیم کرد.
پیام ما کارگران وما مردم را بشنوید.
۵ تیر ۱۴۰۲