مندرج در ژورنال شماره ۹۵۲(لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
بر اساس گزارش کمپین برای آزادی پخشان عزیزی، فعال سیاسی محکوم به اعدام، تاکنون بیش ۴۱۳ هزار و ۵۰۰ تن با امضای یک نامه خطاب به غلامحسین محسنی اژهای، رئیس قوه قضائیه جمهوری اسلامی، خواستار متوقف شدن “اجرای حکم اعدام پخشان عزیزی، لغو محکومیت و آزادی فوراً و بدون قید و شرط او شده اند.”
اگر فقط به همین امضای مخالفان حکم اعدام پخشان نگاه کنیم و آن دههها اعتراض خیابانی متشکل از چند هزار تا چند ده نفر را به آن خیل مخالفان اعدام اضافه کنیم، بهخوبی دیده میشود که پخشان، این زن مبارزه و مخالف جمهوری اسلامی از چه محبوبیت بالای داخلی و بینالمللی برخوردار است و سران جمهوری اسلامی تا چه حد منفور در جامعه هستند.
اجرای حکم اعدام وسیلهای است که هر روز در دست جمهوری اسلامی موجب یک فاجعه دیگر در جامعه میشود. اعدام همانطور که همیشه گفته شده است و حالا دیگر به فرهنگ عمومی در ایران تبدیل شده است ابزار در قدرت ماندن جمهوری اسلامی است. به دار میکشند و گلوله به سینه مخالفین مینشانند تا از دنیای پست و کثیفی که ساختهاند دفاع کنند. این منجلاب جمهوری اسلامی تا امروز فقط با ریختن خون و به بند کشیدن مخالفین دوام آورده است.
جواب سخت و سنگین به جمهوری اسلامی علیه اعدامهای جاری همین راهی است که در حال تبدیل شدن به فرهنگ عمومی مردم است. نهادها و مدافعان و نهادها و تشکلهای مبارزه علیه اعدام درست تشخیص دادهاند. مقابله با اعدام نه فقط برای نجات جان زندانیان سیاسی و هزاران محکوم “عادی” امری حیاتی است، همچنین اقدام مهمی است که برای همیشه در ایران حربه اعدام از دست حاکمین بیرون کشیده شود. از امروز تا همیشه و در همه حال علیه اعدام در میدان هستیم و هر روز قویتر میشویم.
با این همه حمایت وسیع از پخشان و دیگر محکومین به اعدام، اما هنوز تنها گوشه کوچکی از قدرت ما مردم به میدان آمده است. هر شهروند باید یک فریاد دیگر و یک مشت گره کرده دیگر علیه اعدام، این قتل عمد دولتی باشد. بیاد داشته باشیم که اعدام و زندان به جرم فعالیت سیاسی همزاد رژیمهای دیکتاتوری و سرکوبگر است.