صدوپنجاهمین سالگرد کمون پاریس گرامی باد!

هجده مارس ۲۰۲۱(28 اسفند۱۳۹۹) صدوپنجاهمین سالگرد کمون پاریس (1871-2021) است که به‌عنوان یکی از مهم‌ترین و نخستین نقطه‌عطف‌های تاریخی در جنبش کارگری و سوسیالیستی جهانی شناخته می شود. کمون پاریس اثبات کرد که دستمزد بالاترین مقام دولتی باید حداکثر دو برابر دستمزد یک کارگر متخصص باشد.

برنامه کمون پاریس
گروه رهبری کمون پاریس ۸۳ نفر عضو داشت. از این عده ۳۳ نفرشان کارگر و ۱۲ نفرشان روزنامه نگار بودند.
در برنامه کمون موارد زیر تصریح شده بود:

کمون امور نظامی را به دست مردم مسلح می‌سپارد.

سیستم سرباز گیری و ارتش حرفه‌ای سابق ملغی اعلام شده و گارد ملی به عنوان ارتش مردمی مسلح، نیروی نظامی دائم شناخته می‌شود.

زمین از آن دهقانان، ابزار از آن کارگران و کار حق طبیعی همگان است.

کمون حقوق‌های گزاف مقامات بالای دولتی را لغو می‌کند،

کمون، اصل انتخابی بودن همه کارمندان دولتی را اعلام کرده، در امر دادگستری، اصلاحات بنیادی به عمل آورده امور قانونگذاری و اجرایی را در دست خود متمرکز می‌سازد،

کمون اموال گروگان را در بانک‌های رهنی و غیره.. آزاد می‌کند،

دستگاه گیوتین در ملا عام سوزانده خواهد شد. (عملاً روی اعدام مخالف سیاسی خط می‌کشد.)

کمون قروض حاصله از اجاره بها را لغو می‌کند.

آموزش رایگان بنا گذاشته می‌شود.

کمون فرمان انحلال همه کلیساها و مصادره اموال آنان را در مقیاسی که مالک شمرده می‌شدند تصویب می‌کند.

کلیه کمک‌های مالی دولتی به کلیسا قطع می‌شود.

مذهب به عنوان امر خصوصی افراد اعلام می‌‌گردد.

مدارس از تسلط کلیسا رها می‌شود،

کمون دادگستری و آموزش و پرورش را از مذهب جدا کرده و قضات انتخابی می‌شوند،

حقوق‌های کلان ملغی‌ می‌گردد.

کمون کار شبانه‌ی نانوایی‌ها را ممنوع می‌کند.

حقوق کارمندان کمیسیون‌های کمون (مسئولین) در حد حقوق کارگران نانوایی‌ها خواهد بود.

کارخانه‌ها به اتحادیه‌های تعاونی کارگری سپرده شده و توسط آن‌ها اداره می‌گردد.

کمون اداره کاریابی را از کنترل پلیس در آورده و به شهرداریها در نقاط مختلف پاریس می‌سپارد و…
در دستگاه اداری کمون، اداره پلیس به جای اینکه عامل حکومت مرکزی باشد به ارگانی در خدمت رفاه مردم تبدیل شده و تمام وظایف سیاسی این اداره لغو می‌گردد. مسئولین اداره پلیس هم، هر آن می‌توانند عزل شوند.
کمون آزادی بیان و مطبوعات، آزادی اجتماعات، تشکیل سازمانهای اجتماعی و سیاسی را در دستور کار خود می‌گذارد. (در کنار این درخواست ها، خواست‌های سیاسی، معیشتی و رفاهی مردم نیز مطرح می‌گردید. خواستهایی نظیر مصادره انبارهای غذایی و تقسیم آن بین مردم)
کارگاههای بزرگ به تعاونیهای کارگری سپرده می‌شود.

کمون، ستون پیروزی «میدان واندوم» Vendome در پاریس را، که مظهر میهن پرستی افراطی و عامل تفرقه بین اقوام است، و پس از پیروزی در جنگ‌های پیشینن فرانسه با ذوب کردن توپهای به غنیمتی، ریخته گری شده، برمی‌چیند. (این ستون بعد از سرکوب کمون، به سر جای خود برگشت.)
ساختمان کفاره گاهی که به اصطلاح برای طلب مغفرت از گناه اعدام لوئی شانزدهم توسط هواداران او برپا شده، به دستور کمون خراب می‌شود.

کمون مؤسساتی را که صاحبان آنها از پاریس گریخته بودند، به دست انجمن‌های کارگری که در کارخانه‌ها به وجود می‌آیند، می‌سپارد، تصمیمی که در آن روزگار (یک قرن و نیم پیش) گامی اساسی به سوی اداره جمعی ابزار تولید محسوب می‌شود….(…)

اینها همه مربوط به ١٥٠ سال پیش است که در اروپا خرافات مذهبی بیداد می‌کرد و کلیسا رودرروی آرمان انبیا و اولیا، جانب ستمگران و قاتلان را می‌گرفت. ….