طرح موسوی و بیانیه‌ حامیانش – اصغر کریمی

نشریه ژورنال شماره ۱۰۹۰ – فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه

تشدید بحران‌های جمهوری اسلامی به دنبال جنگ دوازده روزه، تضعیف همه‌جانبه رژیم به دنبال انقلاب زن زندگی آزادی، شکست نیروهای نیابتی، بی‌اعتمادی لایه‌های مختلف حکومت به یکدیگر، ریختن باقیمانده هیمنه حکومت، زیر سوال رفتن هویت سیاسی و ایدئولوژیک حکومت از جمله حجاب بعنوان مهمترین سنگر هویتی آن، بی‌روحیه‌گی کامل نیروهای سرکوب و موقعیت بی‌اعتبارشده خامنه‌ای، تحرک تازه‌ای را در میان جنبش ملی اسلامی برای حفظ نظام شکل داده است. طرح موسوی و بیانیه حامیان آن برای تشکیل مجلس موسسان و قانون اساسی جدید از یکطرف و عدم استقبال و مخالفت بخش دیگری از اصلاح‌طلبان امثال زیدآبادی را که می‌گویند الان نباید حکومت را در مقابل دشمن تضعیف کرد، باید بر متن سراشیبی حکومت بررسی کرد.

طرح موسوی که خود از مقامات حکومت و کشتارهای دهه شصت بوده است، و منتقدان آن هر دو از سر دلسوزی برای نظام است. اما تفاوت طرح موسوی با منتقدان درون جنبشی‌اش این است که اگر منتقدینش بیش از پیش به حفظ نظام کمر بسته‌اند، طرح موسوی شکاف‌های درون حکومت را بیشتر می‌کند و مانعی در مقابل اجماع جناح‌های حکومت در مقابل دشمن خارجی است، آنهم در شرایطی که هسته سخت نظام به ناسیونالیسم و وطن و ایران و اتحاد ملی چسبیده و اینرا مهمترین عامل شکست! دشمن خارجی در بوق و کرنا کرده است. بی‌جهت نیست که حسین شریعتمداری طرح موسوی را آمریکایی و براندازانه می‌خواند و شدیدا به آن حمله می‌کند.

طرح موسوی ربطی به جامعه ندارد. جامعه‌ای که خیزش‌های متعددی را با شعار سرنگونی تجربه کرده و دست به انقلاب زن زندگی آزادی زده، جامعه‌ای با جنبش‌های عمیق اجتماعی و آزادی‌خواهانه علیه حجاب و بی‌حقوقی زن، علیه اسلام و فرهنگ و سبک زندگی اسلامی و سنتی، علیه اعدام، برای آزادی‌های سیاسی و زندانیان سیاسی، برای دادخواهی و خواست‌های رفاهی و معیشتی، هم خواست‌های خود و هم مسیر تحولات را روشن کرده است. در بالای حکومت نیز این طرح به جایی نخواهد رسید. هسته سخت نظام حتی در شرایط بحرانی‌تر خود تن به چنین طرح‌هایی نخواهد داد. الگوهای عقب‌نشینی جمهوری اسلامی هیچ شباهتی با الگوهای سلطنت پهلوی ندارد.

حکومت در اوج استیصال است. اختلافات درون حکومتی به سرعت تشدید می‌شود. انواع طرح‌ها از سوی بخش‌هایی از حکومت یا اپوزیسیون به صحنه می‌آید. فعالین، نهادها و شبکه های فعال در جنبش سرنگونی و جنبشهای مختلف اعتراضی و احزاب انقلابی نیاز به ظاهرشدن در سطح دیگری دارند.