به گزارشهای منتشر شده، زهرا محمدی، ٢٨ سالە اهل روستای “سروالە” دهگلان، ساکن سنندج، فعال مدنی، معلم ادبیات و زبان کردی و از اعضای انجمن فرهنگی- اجتماعی نوژین، توسط شعبه یکم دادگاه انقلاب سنندج به ریاست قاضی سعیدی به تحمل ۱۰ سال حبس تعزیری محکوم شد. اتهام زهرا محمدی برای صدور این حکم “تشکیل دسته و جمعیت به هدف بر هم زدن امنیت ملی” عنوان شده است. این حکم سهشنبه ۲۴ تیر به وکیل زهرا محمدی ابلاغ شد. او ۱۱ آذر ۹۸ با وثیقه سنگین ۷۰۰ میلیون تومانی به صورت موقت آزاد شده بود. زهرا محمدی در تاریخ دوم خرداد ۱۳۹۸ به همراه دو تن دیگر از اعضای انجمن نوژین به نامهای ادریس و ریبوار منبری، توسط نیروهای امنیتی در سنندج بازداشت شده بود.. زهرا مدرک کارشناسی ارشد ژئوپولوتیک را از دانشگاه بیرجند اخذ نمودە است.
این فعال مدنی مدت ١٠ سال است کە در روستاهای اطراف سنندج و خود شهر سنندج مشغول تدریس زبان کردی می باشد و در سال ١٣٩٢ یکی از موسسین انجمن فرهنگی اجتماعی نوژین بودە است. وی با اکثریت آراء اعضای رهبری نوژین، بە عنوان رئیس این انجمن انتخاب شد.
انجمن نوژین یکی از انجمن های فرهنگی و اجتماعی فعال در استان کردستان می باشد کە در چندین شهر این استان از جملە سنندج، کامیاران، دهگلان، سقز و بانە فعالیت دارد.
فعالیتهای انجمن نوژین با مجوز رسمی از وزارت کشور بر آموزش زبان کردی تمرکز دارد و کلاسهای مختلفی را در سطوح مختلف، برای کودکان و بزرگسال به منظور آموزش زبان کردی برگزار میکند.
عمر یک زن جوان ۲۸ ساله قرار است ده سال پشت میله ها بگذرد. فقط به خاطر تدریس زبان مادری دهسال زندانی شده چون به کودکان زبانی را یاد میداده است که همانند هر گوشه ای از این دنیا میخواهند به زبان مادری با آن خواندن و نوشتن را یاد بگیرند. جمهوری جهل و جنایت آنچنان عمری برایش باقی نمانده است که زهراها را تا ده سال دیگر پشت میله های زندان نگه دارد.
جمهوری اسلامی چهل سال است تلاش کرده مردم کردستان را از نظر اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی بکوبد. تعرض به زندگی مردمی که از همان اوایل بقدرت رسیدنش تا به امروز به این ساختار و نظام ضد انسانی نه گفتند و اکنون نیز دوشا دوش مردم معترض، ناراضی و خشمگین سراسر کشورعلیه آن ایستاده اند.
تعرض حکومت به فعالین مدنی و اجتماعی تنها بخاطر ممانعت از آموزش و تدریس زبان مادری نیست بلکه موجودیت این حکومت علیه تمامی شئونات زندگی انسانی بر اساس معیارهای مدرن امروزی است. بازداشت و دستگیری فعالین کارگری، فعالین زیست محیطی، فعالین و مدافعان حقوق حیوانات، تعرض به حقوق زن، کودک و در یک کلام نیست و نابود کردن هر آنچه که بویی از مدنیت و انسانیت برده باشد با فلسفه وجودی این از گوربرخاستگان در تعارض قرار دارد.
آنچه که در قوانین و فرامین اسلامی حکومت برعلیه مردم جرم محسوب میشود یعنی اینکه همین به اصطلاح جرائم خواست و مطالبه برحق مردم میباشد. آنچه که جرم و جنایت است و باید بر آن نقطه پایانی گذاشته شود همانا موجودیت مجموعه ای از شبکه ها و باندهای قتل، کشتار، آدم ربایی و باجگیری دم و دستگاه این بساط مافیایی حکومت اسلامی است که همچون وصله ناجوری بیش از چهل سال است بر تن جامعه ایران سنگینی میکند. زهرا محمدی و دیگر فعالین مدنی و تمامی زندانیان سیاسی باید فوری و بدون قید و شرط آزاد شوند. بدون شک با اعتراضات توده ای، همبسته و متحد خود میتوانیم آزادی عزیزان دربند را جامه عمل بپوشانیم. تنها با خروش میلیونی ما مردم بتنگ آمده از حاکمیت ننگین اسلامی است که میتوان این امر را متحقق کرد.
٣١ تیر۱۳۹۹
٢١ ژوئیه ۲۰۲۰
ایسکرا ۱۰۵۰