عقب نشینی حکومت و اصلاح نحوه افزایشات مزدی سال ۱۴۰۰ کارگران رسمی نفت.اعتصاب کارگران نفت گسترش می یابد

اخبار نفت، ویژه اعتصابات سراسری: شماره ۱۵.بدنبال اعتراضات اخیر کارگران رسمی نفت بخاطر نحوه افزایشات مزدی سال ۱۴۰۰  و  کاهش واقعی سطح حقوقهایشان و اولتیماتومی که برای  تجمعات گسترده داده بودند، و با توجه به گستردگی اعتصابات نفت که دهها هزارکارگر را در بر میگیرد، حکومت دست به یک عقب نشینی زد. همانطور که قبلا گزارش کرده بودیم بنا بر مصوبه مجلس، سقف افزایش دستمزد پایه کارگران رسمی دو میلیون و نیم گذاشته شده بود. بعلاوه برخی از آیتم های مزدی آنها در ردیف ۴۸  تجمیع شده که افزایش دستمزدها شامل آن آیتم ها نشود. کارگران به همین مصوبه اعتراض داشته و خواهان لغو آن هستند. بنا بر خبرها و نشست هایی که حکومتیان با هم داشته اند از جمله رئیس مجلس شورای اسلامی و رئیس جمهور و کمیسیون انرژی مجلس و نهادهای امنیتی، بر اساس طرحی دو فوریتی اصلاحاتی در سقف افزایش حقوق کارکنان رسمی نفت صورت گرفت که از آغاز تیرماه قابل اجراست. براساس این اصلاحیه محدودیت  دو و نیم میلیونی افزایش حقوق ها و تجمیع برخی از آیتم های مزدی و کاهش آنها لغو گردید. در نتیجه سقف افزایش حقوق با تعریف حکم کارگزینی همانند سال ۹۷ خواهد شد و این سقف افزایش، آیتم‌های غیرمستمر را مشمول نخواهد شد. همچنین خبرهایی از منتفی شدن تغییر سقف حقوق کارکنان از بیست برابر به پانزده برابر به گوش می‌رسد و همچنان سقف حقوق کارکنان مانند سال گذشته بیست و یک برابر خواهد بود.

لغو مصوبه مجلس در مورد افزایشات مجلس اسلامی یک خواست اصلی کارگران رسمی نفت بود و این عقب نشینی روشن است که زیر فشار مبارزات کارگران صورت گرفته است. حکومت در هراس از گسترش بیشتر اعتراضات در نفت با این کار تلاش کرد که کارگران رسمی را که شمارشان به بیش از ۶۴۰۰۰ نفر میرسد آرام کند تا از یکپارچه شدن اعتصابات در کل صنعت نفت جلوگیری کند. اما این موفقیت تاثیر مستقیمی بر اعتراضات کارگران پیمانی پروژه ای که دامنه اش به ده استان و بیش از ۷۵ مرکز نفتی کشیده شده گذاشته است و کارگران از اینکه چرا به آنها پاسخ داده نمیشود سخن میگویند و  با اعتماد به نفس بیشتری اعتصاب خود را گسترش میدهند.  

در اطلاعیه قبل از پیوستن بخش های دیگر نفت به اعتصاب سراسری کارگران پروژه ای پیمانی از جمله تدارک اعتصاب در میان کارگران ارکان ثالث (۱۰۶ هزار نفر) و کارگران قرارداد موقت (۳۶ هزار نفر) خبر دادیم.  از جمله روز ۹ تیرکارگران قراردادی مدت معین شرکت‌های زیرمجموعه هلدینگ خلیج در بندر ماهشهر در اعتراض به سیاست‌های مدیران هلدینگ و اجرا نشدن قوانین مصوب برای بهبود معیشت و با خواست افزایش حقوقهایشان مقابل  در ورودی سایت یک منطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی تجمع کردند. به گفته کارگران نزدیک به ۱۰ سال از واگذاری شرکت‌های پتروشیمی به هلدینگ میگذرد و با وجود مصوباتی نظیر همسان سازی و طرح طبقه بندی مشاغل که زیر فشار اعتراضات خود این کارگران تحمیل شده بود، تاکنون هیچ کدام از این مصوبات و وعده و وعید های داده شده انجام نگرفته است و خبری هم از اجرایی شدن آنها نیست. همچنین آیتم فوق العاده مخصوص کارگران قرارداد معین که در شرکت ملی صنایع و پتروشیمی و نفت پرداخت میشود به این کارگران پرداخت نشده است.

در حالیکه وزیر نفت و روحانی کارگران اعتصابی پروژه ای نفت را به پیمانکاران حواله میدهند، زیر فشار اعتراضات کارگران، پیمانکاران نیز ناگزیر به عکس العمل شده اند. از جمله انجمن صنفی کارفرمایی شرکت‌های مهندسی و پیمانکاری نفت و گاز و پتروشیمی در عسلویه طی نامه ای خطاب به وزیر نفت و مقامات دست اندرکار ضمن اذعان ضمنی به زیان گسترده پیمانکاران و همچنین کل صنعت نفت در اثر اعتصاب گسترده کارگران، از وزیر نفت درخواست کرده‌اند که برای رفع مشکلات اعتصاب کارگران ورود کنند ونشستی داشته باشند.

این صدای قدرتمند اعتصاب کارگران پیمانکاری نفت است که هم حکومتمیان را به دست و پا انداخته است و هم خود پیمانکاران را به اعمال فشار به دولت برای رفع مشکلات پیش آمده وادار کرده است. با همین قدرت و با گسترش اعتصابات در سطح سراسری است که کارگران پروژه ای پیمانی نفت میتوانند  پیمانکاران مفتخور و دولت را ناچار به  برآورده کردن بخش‌های مهمی از مطالباتشان کنند.

همچنین پیمانکاران در برخی مراکز نفتی سیاست اخراج کارگران  پیمانی اعتصابی را مزمزه میکنند و با دادن آگهی استخدام نیروی جدید روی کارگران اعتصابی فشار گذاشته اند. در برخی از مراکز دیگر نفت از کارگران خواسته شده که بصورت محلی وارد مذاکره شوند. اما کارگران اعلام کرده اند که وعده و وعید شفاهی قبول نیست. باید وعده ها علنی، رسمی و کتبی از طریق رسانه ها اعلام شود تا کارگران امکان تصمیم گیری داشته باشند. اعتصاب سراسری است و کارگران اجازه نمیدهند بصورت پراکنده به آنها وعده و وعید داده شود و در صف اعتراضشان تفرقه ایجاد شود.

اعتصابات در نفت دامنه اش دارد از کارگران پیمانی پروژه ای فراتر میرود و بخش های دیگر نفت را در بر میگیرد. از جمله هم اکنون کارگران در عسلویه و پالایشگاه اصفهان تماما در اعتصاب بسر میبرند و دامنه اعتصاب بخش بزرگی از پالایشگاهها، پتروشیمی ها و مراکز وابسته به نفت را فراگرفته است.

اعتصابات نفت به نقطه امیدی در میان همه کارگران و کل جامعه تبدیل شده است. این اعتصابات با موجی از همبستگی از سوی کارگران و بخش های مختلف جامعه روبرو شده است. رانندگان حمل و نقل جاده ای نیز طی بیانیه ای ضمن حمایت از مبارزات نفت اعلام کرده اند که چنانچه این کارگران خواسته های برحقشان برآورده نشود، آنها نیز در سراسر کشور به این اعتصاب خواهند پیوست.

خواستهای اعلام شده از سوی “شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت” عبارتند از:  افزایش فوری سطح دستمزدها و اضافه شدن آن متناسب با افزایش قیمت اجناس،  مزد هیچ کارگر شاغل در نفت نباید کمتر از ۱۲ میلیون باشد و باید فورا سطح دستمزدها افزایش یابد و بعلاوه سایر سطوح مزدی کارگران باید بر اساس توافق با نمایندگان منتخب کارگران صورت گیرد، پرداخت بموقع حقوقها در هر حال،  ۲۰ روز کار و ۱۰ روز استراحت برای کارگران که بتوانند وقت کافی برای دیدار با خانواده هایشان داشته باشند، داشتن امنیت شغلی و دائمی شدن قراردادها و کوتاه شدن دست پیمانکاران، ممنوعیت اخراج کارگر، لغو قوانین ویژه اقتصادی، ایمن شدن محیط های کار، بالا بردن استانداردهای محیط زیستی و تجهیز مراکز کاری به امکانات سرمایشی و گرمایشی مورد نیاز و دستگاههای تهویه هوا به میزان مورد نیاز، بالا بردن استاندارد بهداشتی در خوابگاهها و اماکن عمومی چون دستشویی ها و حمام و …

حزب کمونیست کارگری ضمن اعلام حمایت قاطع خود از مبارزات کارگران نفت و ابراز خوشحالی از همبستگی رانندگان حمل و نقل جاده ای از اعتصاب فراگیر این کارگران، همه بخش های کارگری را به حمایت عملی از اعتصابات کارگران نفت و  پیوستن به این اعتصابات فرا میخواند.

پیش به سوی اعتصابات سراسری!

حزب کمونیست کارگری ایران

10 تیر۱۴۰۰،  1 ژوئیه  ٢٠٢١