جمهوری اسلامی، در پی شکست‌های نظامی و سیاسی خود پس از جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل، به جان افغانستانی‌های ساکن ایران افتاده و دست به اخراج وسیع و گسترده آن‌ها زده است. در عین حال، تهدید اعدام را همچنان بالای سر جامعه نگه داشته و با اجرای حکم اعدام حداقل شش زندانی سیاسی به اتهام جاسوسی برای اسرائیل و تهدید به اعدام‌های بیشتر ـ نظیر پنج زندانی سیاسی اهل کردستان در زندان ارومیه و سه زندانی اهل اهواز در زندان سپیدار دارد از مردم انتقام می‌گیرد.
حمله فاشیستی به افغانستانی‌های ساکن ایران، که البته سابقه‌ای طولانی‌تر دارد، در شرایط کنونی به ابزاری برای سرکوب جامعه نیز تبدیل شده است. جمهوری اسلامی امیدوار است با تحریک احساسات زهرآلود ناسیونالیستی، حمایت بخشی از مردم را با خود همراه کند.
مردم ایران بارها با شعار “مرگ بر طالبان، چه کابل چه تهران” همبستگی خود را با مردم افغانستان نشان داده‌اند و بر هم‌سرنوشتی خود تأکید کرده‌اند. موج کمک‌های انسانی، به‌ویژه در بلوچستان، به مهاجران افغانستانی بار دیگر نشان می‌دهد که ما مردم، فارغ از محل تولدمان، با یکدیگر دشمنی نداریم. دشمن واقعی کسانی هستند که می‌خواهند ما را به جان هم بیندازند و در میان‌مان نفرت بکارند. نفرت ما باید متوجه کسانی باشد که این وضعیت را برای ما رقم زده‌اند؛ یعنی طالبان و جمهوری اسلامی. “غیرقانونی” اعلام کردن افغانستانی‌هایی که در ایران با انجام کارهای سخت و طاقت‌فرسا نان زحمت خود را درمی‌آورند و همزمان از بسیاری از امکانات و حقوق انسانی نیز محروم‌اند، چیزی جز بی‌حرمتی به کرامت انسانی نیست.
کمیته بین‌المللی علیه اعدام ضمن محکوم‌کردن شدید برخوردهای فاشیستی جمهوری اسلامی با افغانستانی‌های ساکن ایران و اخراج گسترده آن‌ها، همه آزادی‌خواهان در ایران و جهان را فرامی‌خواند که به این رفتار شنیع و ضدانسانی جمهوری اسلامی اعتراض کنند. در عین حال، ما همه را فرامی‌خوانیم که در اعتراض به اعدام‌ها در ایران، که افغانستانی‌ها نیز بخشی از قربانیان آن هستند، متحدانه به میدان بیایند و در برابر رژیمی که در سودای انتقام گرفتن از مردم است، هرچه بیشتر قد علم کنند.
نه این رفتارهای فاشیستی با افغانستانی‌های ساکن ایران و نه اعدام و زندان، جمهوری اسلامی را نجات نخواهد داد!
کمیته بین‌المللی علیه اعدام
۲۰ تیر ۱۴۰۴ – ۱۱ ژوئیه ۲۰۲۵
