علیه اعدام از درون تا پشت دیوار بلند زندان‌ها – سهیلا دالوند

مندرج در ژورنال شماره ۸۵۸ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

زندانیان سیاسی در زندان اوین، همزمان با روز جهانی علیه اعدام، روز پنجشنبه ۱۹ مهر، با سردادن شعارهایی علیه اعدام، اعتراض خود را علیه اعدام این قتل عمد حکومتی اعلام کردند.

این اولین‌بار نیست که زندانیان سیاسی در دفاع از زندگی و حق حیات و در اعتراض علیه اعدام اعتراض می‌کنند. اما این پدیدۀ اعتراض‌های سازمان‌یافته از داخل زندان‌ها علیه اعدام مستقیماً محصول پیشروی مبارزات مردم و نتیجه شرایط است که بدنبال انقلاب زن زندگی آزادی در جامعه بوجود آمده است. این یک جنگ بین دو نیروی متخاصم است. در یک طرف رژیم اسلامی قرار دارد که بطور سیستماتیک و به‌منظور ایجاد رعب و وحشت در صدد مقابله با جامعۀ در حال طغیان است و با توسل به سرکوب و شکنجه و چوبه‌های دار قصدِ مهار مردم را دارد و در مقابل حکومت یک جامعه بپاخاسته قرار دارد که سرنگونی، هدف بی کم و کاستش است.

این زنان جسور و شجاع و ستودنی همراه وهمصدا با زندانیان در بیش از ۲۲ زندان، از پشت دیوارهای بلند زندان اوین با شعارهایی چون “هم صدا و هم پیمان تا لغو اعدام ایستاده‌ایم تا پایان” به اعتراض خود علیه اعدام ادامه می‌دهند و خواب و آرامش را از رژیم ضد انسان می‌گیرند و صدای ایستادگی و مقاومت را به گوش جهانیان می‌رسانند.

گلرخ ایرایی زندانی سیاسی در زندان اوین می‌نویسد: “اعدام قتل سیستماتیک توسط دولت، توسط حکومت و توسط آنهایی که بر مسند قدرت تکیه زده‌اند اعمال می‌شود. برای لغو حکم اعدام باید بتوانیم پیش از برانگیخته‌شدن هر تصوری در ذهنمان، صدور این حکم را برای هر فردی که عملی حتی مجرمانه از او سرزده و در دورترین نقطه از ما ایستاده است و هیچ همسویی و اشتراکی با ما ندارد را نیز محکوم کنیم.”

این اعتراضات، این نامه‌ها، این تحصن‌ها بخشی از مبارزه مستمر و گسترده زندانیان سیاسی در کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام است که هر هفته در ۲۲ زندان کشور جریان دارد. این اعتراضات در امتداد مبارزات جاری در خارج از ایران است که علیه اعدام در ایران سازمان یافته‌اند. برای لغو اعدام و سرنگونی رژیم چوبه‌های دار همراه با زندانیان ایستاده‌ایم تا پایان.