روزنه rowzane خبری – تحلیلی
وب سایت امتداد اواخر بهمن ماه امسال گزارش و فهرستی از آمار قتل های ناموسی در کشور را منتشر کرده است. این گزارش می گوید: “بیش از ٢٠ زن در دوسال گذشته به بهانه های ناموسی کشته شده اند”.این تنها بخش کوچکی از قتل‌های ۲ سال گذشته است که رسانه‌های حکومتی به نقل از منابع داخلی آنها را تایید کرده‌اند.اسامی و لیست قربانیان قتل های ناموسی به پیوست می آید.
• مونا حیدری در ۱۲ سالگی به عقد پسر عمویش سجاد درآمده بود و در ۱۷ سالگی، هنگام قتل هولناک به دست همسر و برادر همسرش، یک پسر ۳ ساله داشته است.
• رومینا اشرفی دختر ۱۴ ساله تالشی، بدست پدرش با داس به قتل رسید و قاتل به ۹ سال زندان و پرداخت دیه محکوم شد.
• ریحانه عامری، دختر جوان ۲۳ ساله نیز در خرداد سال گذشته به قتل رسید.
• سمیه فتحی دختر جوان ۱۸ساله در کرمانشاه با خوراندن قرص برنج به دست مردان خانواده به قتل رسید.
• فاطمه برحی زن ۱۹ساله آبادانی به دست شوهرش سر بریده و قربانی کودک همسری و قتل ناموسی شد.
• اعظم شیدا دختر ۲۱ساله نجف‌آبادی هم پاییز سال گذشته، با انگیزه‌های ناموسی به دست پدرش به قتل رسید.
• مژگان زن ۲۴ساله و مادر ۳ فرزند آبان سال ۹۹ با ضربات یک لوله آهنین توسط همسرش به قتل رسید.
• سال گذشته روزنامه همشهری خبر داد که یک مرد ۴۲ ساله در شهر قدس همسرش را با ادعای «ارتباط با فردی دیگر» به قتل رسانده است.
• زهرا نصوری، دانش‌آموز ۱۶ساله اهل کنگان با انگیزه ناموسی از سوی برادرش به قتل رسید
• گلاله شیخی تازه‌عروس سقزی هم خرداد امسال با مشت‌هایی که همسرش به سرش وارد کرد، جان سپرد. همسرش جسد او را به آتش کشید.
• شهریور امسال مبینا سوری ۱۶ ساله، اهل لرستان به دست همسر روحانی اش و با انگیزه ناموسی به قتل رسید. او در سن ۱۴ سالگی با پسر عمه خود ازدواج کرده بود.
• روزنامه جام‌جم آذر امسال گزارش داد مردی به‌نام سهراب، همسرش را به‌دلیل آنچه «خیانت» عنوان کرده، جلوی چشمان پسر ۹ ساله‌اش به قتل رساند.
• دی‌ماه گذشته نگین درویشی دیگر قربانی کودک‌همسری به‌دلیل درخواست طلاق به ضرب گلوله توسط همسرش به قتل رسید؛ نگین ۲۴ ساله و اهل شوشتر بود.
• دو دختر ۱۷ و ۱۸ساله که از خانه‌شان در یکی از شهرستان‌های سیستان و بلوچستان فرار کرده، پشیمان می‌شوند و به خانه بازمی‌گردند. مردان خانواده، اما با گلوله به استقبال آنها می‌روند.
• قتل یک دختر مقابل دانشکده پرستاری خوی به دست پدرش، قتل دختری به نام «ز» در کهگیلویه و بویر احمد به دست برادرش، قتل دختر کرمانی به دست برادر ناتنی در کرمان، قتل خدیجه دختر آبادانی به دست دو عمویش با انگیزه ناموسی، قتل شهین نصراللهی به اتهام خیانت به دست برادر، آتش زدن گلبهار دختر چهارمحال و بختیاری و … نیز ازجمله قتل‌های ناموسی پر سروصدا در رسانه‌ها و فاصله اواسط دهه ۸۰ تا اواسط دهه ۹۰ بودند.
ابعاد فاجعه کشتار زنان به بهانه های ناموسی، خیانت و رابطه خارج از ازدواج و.. بی شک بسیار بیشتر از اینهاست. جاری شدن قوانین شرع و مذهب، قوانین ضد زن و توحش در جمهوری اسلامی، در کنار باز گذاشتن دست قاتلان به بهانه “دفاع از ناموس و عفت و پاکدامنی و..”، دست قاتلان را در کشتن زنان باز گذاشته است. این جانیان می دانند که اگر دست به چنین جنایاتی بزنند، نهایتا مجازات های سنگینی در انتظار آنها نخواهد بود و به راحتی می توانند از اتهام قتل زنان به بهانه “دفاع از ناموس و عفت” در بروند. آنجایی هم که حکومت مثلا “مجازاتهایی” برای عاملان این جنایات در قوانینش تعبیه کرده، عملا به نفع قاتلان تمام شده است. بدین ترتیب سیاستهای ضد زن در کنار قوانین شرع و مذهب و ارتجاعی و…، زمینه های قتل زنان را فراهم کرده است.
حکومتی که ازدواج کودکان را قانونی کرده، ترویج غیرت و ناموس پرستی را سیاست رسمی اش اعلام کرده، فرهنگ ضد زن را در رسانه های رسمی و حکومتی اش رسما تبلیغ می کند، با تصویب و به اجرا گذاشتن دهها قانون ضد زن و در دفاع از چند همسری و ازدواج کودکان، خود عامل و بانی اصلی قتل زنان است. مسئول این جنایات در درجه اول کل نظام ضد زن و بربریت جمهوری اسلامی با تمام قوانین ضد زنش است. نظامی که ” دفاع از ناموس و عفت” (بخوان قتل زنان به این بهانه) را ، مجاز می شمارد و دست قاتلان را باز می گذارد.
جامعه در برابر این جنایات نباید سکوت کند. رفتارهای خشونت آمیز نبست به زنان را باید مورد اعتراض قرار داد. برای مقابله با زن کشی باید اعتراض و مبارزه اجتماعی راه انداخت. اکنون که در آستانه هشت مارس هستیم بیش از هر زمان دیگری مبارزه برای حق و حقوق زنان و رهایی زن، علیه آپارتاید و بردگی جنسی، علیه حجاب، کودک همسری، علیه همه قوانین زن ستیز حکومت، بویژه مبارزه برعلیه قتل های ناموسی را باید در تجمعات هشت مارس طرح کرد. باید در کنار همه مطالبات برحق زنان، علیه قوانین و شرایطی که به قتل های ناموسی و زن کشی میدان میدهد، دست به اعتراض و مبارزه زد.
جمهوری اسلامی متهم ردیف اول کشتار زنان به بهانه های “دفاع از ناموس و عفت” است. برای پایان دادن به بیش از چهار دهه جنایت، کشتار زنان، اعدام و تجاوز و کودک همسری، در قدم اول باید کل این نظام که خود عامل و بانی این وضعیت و ادامه قتل زنان است، را به زیر کشید.
محمد شکوهی
فایل پی دی اف ویژه پیاده کردن روی تلفن همراه
دوم مارس ۲۰۲۲
