فرسودگی٦٠ درصد تجهیزات و٧٠ درصد بیمارستان های کشور

روزنامه خراسان؛ مدیرکل منابع فیزیکی وزارت بهداشت می‌گوید: در دهه ۸۰ در کشور ارزیابی لرزه‌ای بیمارستان‌های کشور در دستور کار قرار گرفت و نتایج این ارزیابی نشان داد که حدود ۷۰ درصد ساختمان‌های درمانی یا همان بیمارستان‌ها، در کشور فرسوده‌اند. این میزان در تهران به دلیل قدمت بیمارستان‌ها بیش از ۸۰ درصد بوده است.

نتایج همچنین نشان داد بیش از ۹۰ درصد بیمارستان‌های فرسوده امکان مقاوم‌سازی نداشته و به عبارتی مقاوم‌سازی آن‌ها توجیه‌پذیر نیست بنابراین این بیمارستان‌ها باید جایگزین شوند. ماجرای تجهیزات و اقلام پزشکی و بیمارستانی کشور هم وضعیتی در همین حال و احوال دارد.

نوید نصر، دبیر انجمن نگهداری و مدیریت دارایی‌های ایران شهریور امسال به این موضوع پرداخته و گفته که بیش از ۶۰ درصد تجهیزات پزشکی در ایران قابل استفاده نیستند.   ما در شرایطی از این آمار و فرسودگی بخشی از بیمارستان‌ها و تجهیزات درمانی سخن می‌گوییم که به نکته مهم دیگری هم باید توجه کنیم. این که با توجه به جمعیت ۸۵ میلیونی کشور، سرانه تخت بیمارستانی نسبت به جمعیت حدود ۱.۵ برای هر هزار نفر در نظر گرفته می‌شود که با استانداردهای جهانی فاصله دارد

این عدد طبق استانداردهای سازمان بهداشت جهانی حداقل باید ۳ باشد و البته این در حالی است که میانگین سرانه کشورهای OECD (عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی)، به ۴.۴ می‌رسد. حتی کشورهایی مثل ژاپن و کره جنوبی ۱۲ تخت به ازای هر هزار نفر دارند. این آمار در ترکیه نیز 2.8 است.

  پول نیست مرور و واکاوی علل این وضعیت که هر از گاهی اخبار را در چالش حوادث بیمارستانی فرو می‌برد، نشان می‌دهد نظام بودجه ریزی کشور در دو دهه گذشته آن طور که باید گام‌های موثری در رفع این مشکل برنداشته است. یک عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس می‌گوید: بسیاری از شاخص‌های ایمن‌سازی صرفا با جایگزینی بیمارستان‌ها امکان تحقق دارند که این موضوع نیازمند اعتبارات لازم در حوزه عمرانی سلامت است، بنابراین چالش اصلی تامین اعتبار است.

هم اکنون سهم سلامت از تملک‌های دارایی سرمایه‌ای یک درصد است که بسیار ناچیز است. مدیرکل منابع فیزیکی وزارت بهداشت دیدگاهی همین گونه دارد و معتقد است بودجه نوسازی بیمارستانی باید سه برابر شود: برنامه جامع برای بهبود وضعیت ایمنی بیمارستان‌ها با توجه به میزان فرسودگی بیمارستانی در کشور، جایگزینی است؛ چرا که مقاوم‌سازی بیمارستان‌ها به دلایلی چون هزینه‌های بالای مقاوم‌سازی نسبت به جایگزینی، برخوردار نبودن ساختار معماری بیمارستان‌های قدیمی از مدل‌های استاندارد و… مقرون به صرفه نیست.

در عین حال مقاوم‌سازی بیمارستان‌ها در حین فعالیت بیمارستان و ارائه خدمت به بیمار عملا مقدور نیست و از طرفی امکان تعطیل کردن بیمارستان هم وجود ندارد. بر این اساس جایگزینی گزینه مناسب برای تامین ایمنی بیمارستانی در کشور است که برای تحقق این برنامه، باید اعتبارات عمرانی حوزه سلامت حداقل سه برابر حالت فعلی شود و همچنین حداکثر استفاده از حضور خیرین و بخش خصوصی در تامین زیرساخت‌های حوزه سلامت انجام شود که نیازمند توجه ویژه شهرداری‌ها و مسئولان استان‌ها و شهرستان‌ها برای اتمام پروژه‌هاست.