فرماندار سردشت: کولبران متوفی دنبال قاچاق بودند

فرماندار سردشت می‌گوید : کولبرانی که در اثر ریزش بهمن فوت کرده‌اند به دنبال حمل کالای قاچاق از معابر غیرقانونی بوده‌اند اما یک فعال کارگری معتقد است: کار کولبری ریشه در بیکاری دارد و همه معابر حمل کالا خطرناک است.

به گزارش خبرنگار ایلنا، ریزش بهمن در نهم دی ماه، 16 کولبر را در مرز سردشت در زیر آوار مدفون کرد؛ که پس از تلاش‌های چند ساعته مردم محلی و نیروهای امداد و نجات، از زیر آوار خارج شدند؛ اما  در این میان، متاسفانه 4 نفر از کولبران جان خود را از دست می‌دهند.

میراشکان مهدوی، فرماندار سردشت، در ارتباط با این حادثه می‌گوید: اینها کولبر به معنای واقعی نبودند، بلکه از معابر غیرقانونی عبور می‌کرده‌اند و به دنبال قاچاق بوده‌اند.

وی با تاکید بر اینکه نوع بار این کاروان مشخص نیست، می‌گوید: در حال حاضر، 8000 دفترچه تردد کولبری در شهرستان سردشت صادر شده که صاحبان آنها به صورت قانونی از مسیرهای امن، کولبری می‌کنند و برایشان مشکلی ایجاد نمی‌شود؛ متوفیان هم اگر از این مسیرهای قانونی می‌رفتند، به مشکل نمی‌خوردند.

این مقام مسئول از این 8000 کارت تردد به عنوان فرصت‌های شغلی یاد می‌کند و در پاسخ به این پرسش خبرنگار ایلنا که “چگونه از مشاغل غیرشایسته پرخطر، می‌توان به عنوان فرصت شغلی یاد کرد؟” می‌گوید: در سردشت، همین هم فرصت شغلی است.

در عین حال سیدصالح حسینی، فعال کارگری و عضو سابق خانه کارگر کردستان در پاسخ به این اظهارات می‌گوید: متهم کردن متوفیان به حمل قاچاق درست نیست و این اتهام‌زنی، نوعی فرار از معرکه از جانب مسئولان است؛ تازه مگر چه قاچاقی این بنده‌های خدا می‌توانند وارد کنند؟!

این فعال کارگری تاکید می‌کند: مشکل اصلی از بیکاری است؛ مسئولان اگر فرصت‌های شغلی ایجاد کنند، اگر گرسنگی و فقر نباشد، کسی سراغ کولبری نمی‌رود.

حسینی با بیان اینکه کولبری خطرناک است و معابر قانونی و غیرقانونی ندارد؛ می‌افزاید: این متوفیان در این سرمای زمستان از هر راهی در کوهستان‌های پرخطر کردستان می‌رفتند، ممکن بود بازهم دچار مشکل شوند.

او در پایان تصریح می‌کند:  مسئولان محلی و کشوری بیایند و به موضوع کولبری ریشه‌ای نگاه کنند؛ از خود سلب مسئولیت کردن و جوانان بیکاری را که از زور ناچاری و گرسنگی به کوهستان ها پناه می‌برند، متهم کردن، به هیچ وجه صحیح نیست.

ایلنا
——————–

نهم بهمن ماه، یک گروه 16 نفره از کولبرانی که از مرز سردشت بازمی‌گشتند،  با ریزش بهمن مواجه می‌شوند؛ مردم محلی و پس از آن نیروهای آتش‌نشانی به کمک می آیند؛ اما حجم آوار برف سنگین است و پیدا کردن بعضی از کولبران از زیر برف به سختی انجام می‌شود.

منابع محلی می‌گویند: 4 نفر به حدی در زیر آوار سنگین ماندند که دو نفر از آنها عصر همان روز و دو نفر دیگر روز بعد جان خود را از دست می‌دهند.

عصر روز نهم بهمن ماه، نُه نفر از کولبرانی که دچار سرمازدگی و یا شکستگی اغضا شده اند، به بیمارستان امام خمینی سردشت منتقل می‌شوند که 7 نفر سرپایی مداوا می‌شوند و دونفر از آنها همچنان در بخش مراقبت های ویژه (ICU) بستری هستند و تحت درمان قرار دارند؛ این دو نفر جوان های 21 و 27 ساله هستند.

یکی از فعالان مدنی سردشت که درمحل امداد و نجات حاضر بوده، ضمن تقدیر از مردم محلی برای کمک به امدادگران، می‌گوید: سوال اینجاست که در شرایطی که کار این کولبران قانونی است و تعدادی از آنها کارت تردد دارند، پس چرا باید در چنین وضعیتی به سر ببرند؛ وی می‌گوید:  متاسفانه بیشتر کولبران، کارگران فصلی هستند که به دلیل بیکاری به کولبری روی می آورند؛ اصولا چرا باید وضع اشتغال در کردستان به این شکل باشد که عده ای مجبور شوند با جان خود امرار معاش کنند و به دل کوههایی بزنند که هر روز، هزاران خطر در کمین آنهاست.

اینرا هم بخوانید

دویچه وله:بیانیه تشکل‌های دانشجویی به مناسبت دومین سالگرد خیزش سراسری

تعدادی از تشکل‌های دانشجویی ایران به مناسبت دومین سالگرد خیزش سراسری پس از کشته شدن …