روزنه rowzane خبری – تحلیلی
مندرج در ژورنال شماره ۸۸۰ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
قوه قضائیه جمهوری اسلامی روز هفتم آبان اعلام کرد که “جمشید شارمهد به سزای اعمال خود رسیده است” و مسعود پزشکیان در واکنش به دولت آلمان گفته بود: “باورکردنی نیست وقتی یکی را در کشورمان “اعدام” می‌کنیم، می‌گویند شما حقوق بشر را رعایت نمی‌کنید.”
از این “ترفند” جدید حکومت چه نتیجه می‌توان گرفت؟ “شارمهد به سزای اعمالش رسیده” قطعاً به این معنی نیست که او در هواخوری زندان پایش لیز خورده و سرش به سنگ اصابت کرده و فوت کرده است و معنی موضع‌گیری پزشکیان هم قطعاً همین است که شارمهد اعدام شده است.
نتیجه این مزخرف‌بافی آخوندی قوه قضاییه رژیم این است که فشار اعتراضی مردم همراه با برخورد شدید دیپلماتیک و سیاسی دولت آلمان که در قدم اول کنسولگری‌های این رژیم جانی را بسته است و قصد دارد فشار سنگین سیاسی به جمهوری اسلامی در سطح اروپا وارد کند، دور از انتظار مقامات رژیم اسلامی بود. فکر می‌کردند دولت آلمان باز هم غرولندی می‌کند و اوضاع بعد از چندی به حالت عادی بر می‌گردد و “گفتگوهای انتقادی” اروپا با رژیم اسلامی ازسرگرفته می‌شود. تیر حکومت اینبار به سنگ خورده، کمانه کرده و به‌سوی خودش برگشته است.
این فشار دولت آلمان نیز تصادفی و فقط به این دلیل صورت نگرفته است که یکی از شهروندانش بدست جلادان جمهوری اسلامی ربوده و شکنجه شده و نهایتاً اعدام شده است. سیاست منطقه‌ای جمهوری اسلامی در تضاد شدید با سیاست‌های اروپا قرار گرفته است و ارسال موشک و پهپاد به روسیه در جنگ علیه اوکراین و مسلح‌کردن نیروهای نیابتی و اعمال تروریستی در منطقه در تضاد شدید با منافع دول اروپایی است. این تضاد منافع وقتی در کنار یک جنبش عظیم سرنگونی‌طلبی در ایران قرار می‌گیرد ورق را به ضرر حکومت بر می‌گرداند و به دولت‌های اروپایی جزئت می‌دهد که علیه رژیم اسلامی سیاست قاطعی اتخاذ کنند.
غزاله، دختر جمشید شارمهد با توصیف “اعدام‌کنندگان” پدرش به عنوان “جهادی‌های بزدل حکومت اشغالگر”، خواستار مجازات آن‌ها شده است. همه ما نیز همراه با غزاله خواهان محاکمه جانیان حکومت اسلامی هستیم.
وقتی رژیم از اعدام به “فوت” جمشید شارمهد عقب‌نشینی می‌کند ما بیشتر به قدرت روزافزون خود پی می بریم و اتحاد و همبستگی خودمان را صدچندان می کنیم. قدرت ما مردم مایه وحشت حکومت است.
