روزنه rowzane خبری – تحلیلی هر دوره“انتخابات“ ریاست جمهوری در ایران مقطع سیاسی مهمّی برای مردم و کابوسی برای جمهوری اسلامی است. تا کنون اتفاقات و حوادث مهم و مبارزات توده ای قدرتمندی در شهرهای بزرگ حول آن اتفاق افتاده است. باز هم نمایش مَسخره دیگری بنام انتخابات در راه است. قرار است روز جمعه ٢٩ اردیبهشت دوازدهمین“انتخاب“ ریاست جمهوری، همراه با پنجمین دوره “انتخابات“ شورای شهر و روستا بر گزار گردد.
خود داری بخش قابل توجهی از مردم در “انتخابات“ دوره یازدهم و رئیس جمهور شدن حسن روحانی شروع دوره نسبتا متفاوت سیاسی از رابطه مردم با کلیت رژیم را نشان داد. در آن دوره وحشت از خیزش مردم و انزوای بین المللی رژیم هر دو جناح و دیگر دارو دسته های درون نظام را وادار به همکاری با هم کرد. در آن زمان هر دو جناح شدیداَ بهم احتیاج پیدا کردند. برای حفظ نظام و مقابله با مردم در توافقی غیر رسمی بر سر انتخابات عملا کنار هم قرار گرفتند. انتخاب حسن روحانی محصول آن شرایط و آن نیاز مشترک بود. حسن روحانی نماینده و رئیس جمهور رسمی و مستقیم هیچ جناحی نبود، او نماینده نجات رژیم اسلامی و ایجاد “تفاهم“ و “تساهل“ و بر قرای “اعتدال“ میان دو جناح بود. به همین دلیل در دوره چهار ساله گذشته، دولت حسن روحانی هم از اصولگرایان جانی تر، ضد کارگر و ضد زن تر و هم از اصلاح طلبان اصلاح طلب تر بود. این دولت محدوده ای از میدان مانور و آزادی عمل کلیه جناحها و دستجات داخل جمهوری اسلامی را برای سرکوب و عوام فریبی و گرفتن رابطه با غرب را داشت.
اما در همان دوره بخش قابل توجهی از مردم با خود داری از شرکت در“انتخابات“، در جریان رای گیری چهار سال پیش به پروژه نجات نظام اسلامی و ماموریت حسن روحانی جواب دادند. طبق آمار همان دوره، در تهران نزدیک به ۵۵ در صد مردم شرکت نکردند، در تبریز ۴۷ درصد و از مجموع آمار واجدین شرکت کننده ۲۸ در صد از مردم ایران یعنی نزدیک به ۱۵ میلیون نفر شرکت نکردند. نزدیک ۵/ ۱ در صد رای سوخته داشتند و همه گفتند رژیم آمار افراد واجدین شرایط رای را حدود ۵ میلیون نفر کم کرده بود. با این وجود اگر رئیس جمهورهای پیشین با رای ۲۳ و ۲۰ میلیونی “انتخاب“ می شدند، دوره یازدهم با ۱۶ میلیون رای آنهم با حلقه زدن همه جناحها بدور هم بدست آمد. آن رای گیری رو در روئی مستقیم مردم با رژیم و هر دو جناح آن استارت زد.
دولت حسن روحانی ماموریت حفظ نظام را تا آنجائی که در توان داشت بخوبی انجام داد. علیه کارگران قوانین تصویب کرد، فعالین کارگری را زندانی نمود، لیستی از دستورالعملهای اسلامی علیه زنان را بنام قانون تصویب کردند، باندهای اسید پاش براه انداختند، موج اعدامها در دولت او رکورد زد و سرکوب و دَستگیری و تَجاوز در زندانها و فقر و بیکاری بیشتر از هر دوره ای گردید.
فاکتورهای سیاسی دورهٔ قبلی انتخابات در جامعه ایران نه تنها به جای خود باقی است، بلکه بسیار شدیدتر و پر قدرت تر از پیش در مقابل جمهوری اسلامی قرار گرفته اند. هر دو جناح درانظار مردم ضعیف تر و بی آبروتر شده اند. نام هر مقام و هر کاندیدی در جمهوری اسلامی، دزدی و فساد و اعدام را تداعی میکند. اینها از ترس امواج خشم مردم در جامعه به جان هم افتاده اند.
اکنون اعتراض و نارضایتی مردم و مبارزات آنها در تمام عرصه ها گسترده تر و سازمانیافته تر از هر دوره ای است. در این دوره از انتخابات اگر فاکتورهای بین المللی و منطقه ای در میان نبود، از نظر مردم فرق چندان اساسی نمی کرد چه فردی و از چه جناحی سر از صندوقهای رای بیرون خواهد آورد و رئیس جمهورش خواهند کرد. کارآئی سرکوب جناح اصولگرا و ضربه گیری جناح “اصلاح طلب“ بشدت ضعیف گشته و هر کسی را رئیس جمهور کنند مردم کوتاه نمی آیند.
اما با سر کار آمدن ترامپ در آمریکا و امکان ازدیاد فشار بر جمهوری اسلامی در سطح بین المللی، و انزوای رژیم در خاورمیانه و شکل گرفتن قطبی از دولت های منطقه در مقابل با آن، شانس انتخاب مجدد حسن روحانی را بیشتر کرده است. اما اگر خامنه ای کوتاه بیاید مردم با حالت تعرضی تری بر سر رژیم خواهند ریخت. انتخابات این دورهٔ، رژیم را در بن بست قرار داده و اگر از هر جناحی فردی را برای رئیس جمهور شدن جلو بکشند جوابگوی مَصلحت و نیازهای نظام اسلامی نیست. این انتخابات کابوسی واقعی برای نظام اسلامی است.
همگان میدانند فیلتر شورای نگهبان و مجمع تشخیص مصلحت و خامنه ای و اطلاعات سپاه پاسداران و قوانین متحّجر اسلامی جائی برای انتخاب کردن و شرکت مردم باقی نگذاشته است. احزاب اپوزیسیون نه می توانند کاندید معرفی کنند و نه می توانند در انتخابات شرکت کنند. با این وجود آنها این شارلاتان بازی را انتخابات می نامند. در چیدن این سناریو برای کاربدستان رژیم، اصل رأی مردم نیست، جمع کردن مردم بدور صندوقها و نشان دادن چند فیلم و عکس و براه انداختن هیاهو و جنجال از شرکت مردم اساس برنامه آنها است. باید این سلاح را از دست شان بدر آورد.
از همین حالا کلیه جناحها همراه با رسانه های غربی بطور هماهنگ برای بردن مردم به پای صندوق ها دست بکار شده اند. بطور قطع بخش زیادی از مردم در این مضحکه انتخاباتی شرکت نخواهد کرد. مردم می توانند پروسه “انتخابات“ و روز انجام آن را به روز اعتراض، روز بیان مطالبات، روز زیر پا نهادن قوانین اسلامی توسط جوانان و روز تجمع و حتی جشن و برنامه های گوناگون دلخواه خود تبدیل کنند. رژیم در این روز دست به عصا است و باید از ان استفاده کرد. انتخاب همه ما سرنگونی نظام اسلامی است.
مبارزان کمونیست
۲۳ فروردین ۱۳۹۶
۱۲ آوریل ۲۰۱۷
