متن سخنرانی زهره صفایی از ایران در کنفرانس دختران خیابان انقلاب

سلام خدمت شما همه ی عزیزان و مخاطبین کنفرانس دختران خیابان انقلاب،  خوشحالم از این فرصتی که به من داده شده.من زهره صفایی هستم از ایران، و یکی از دختران خیابان انقلاب و از پیشگامان حجاب برگیران بصورت گروهی.

همین ابتدا میخوام از احساس شخصیم براتون بگم؛ زمانی که بعنوان دختر انقلاب در یکی از خیابانهای تهران ایستادم و روسری از سر برداشتم و به دست گرفتم و در هوا تکان دادم، تپش قلبم وصف نشدنی بود. انگار که تمام مصائب زن بودنم را در همه ی عمرم از سر باز کردم و تمام قد ایستادم روبروی جمهوری اسلامی. و مطمئنم این تپش قلب جنبش زنان بعد از نزدیک به چهار دهه اجبار با پونز و اسید و زندان و شلاق و اعدام و سنگسار بود که ویدا موحد در ادامه همه مبارزات زنان در همین چهار دهه، در دی 96 به گوش تمام دنیا رساند. و به دنبال آن تکثیر دختران انقلاب در هر خیابان و محله و شهری حیاتی تازه در شاهرگ جنبش زنان ایران پمپاژ کرد.

حرکت دختران انقلاب شد گفتمان عمومی جامعه، و بر روی میز جانیان جمهوری اسلامی با موضوع حجاب و حفظ تمامیت نظام رفت. و جراید جهانی نوشتند از زنان ایران و فریاد اعتراضشان به حجاب اجباری و به نابرابری جنسیتی!

دختران انقلاب با سر چوب کردن روسری هاشون روی سکوی انقلاب پرچم کرامت انسانی را بالا بردند و خطابشان به جامعه و همه ی دنیا این بود که حجاب نماد و نمود آشکار بی حرمتی و بی اختیاری و اجبار و نابرابری هست که بر سر نیمی از جامعه آوار کردند. حجاب  ابزارتصمیم گیری برای شکل زندگی و نوع رفتار و روابط زنان هست تا حاکمیت بتواند هویت زن را فقط در تولید مثل و مکمل مرد بودن تعریف کنند و ابتدائی ترین حقوق زن در خانواده مثل حق ازدواج و حق طلاق و حق حضانت و حق ارث زن را منوط به اجازه مرد کنند. مرد را موجودی متجاوز و متعرض و دست دراز بالقوه جلوی چشم جامعه جلوه دادند که بتوانند زن را فتنه بخوانند و دورش کنند از فعل و انفعالات اجتماعی. تا بتوانند حقوق فردی و اجتماعی از جمله کار و تحصیل و سفر  و حتی حق استفاده از امکان عمومی مانند استادیومها را هم از او بگیرند، به این بهانه که زن جایش در خانه است. این محدودیت ها از دوجهت به نفع حکومت است اول اینکه دولت می تواند شانه خالی کند از تامین شغل و بیمه برای نیمی از جامعه و دوم اینکه اگر حتی زنی از تمام سدهای ساخته شده قانون عبور کرد و بخشی از بار اقتصادی را به دوش کشید، بی حقوقی ها همچنان همراهش باشد که بشود منشاء کارگر ارزان و استثمار و بردگی روز افزون و به طبع آن سود بیشتر سرمایه!

آره برای زنان ایران، برای جنبش رهایی زنان در ایران حجاب فقط یه تیکه پارچه که باید موها و تنشان را بپوشانند نیست بلکه سنبل تمام بی حقوقی ها و محو هویت انسانیشان بوده و هست. حجاب شروع نابرابری سیستماتیک در جامعه از روابط خانوادگی و حقوقی و فرهنگی و اجتماعی بین زن و مرد تا مسائل اقتصادی و سیاسی در جامعه است.  دختران خیابان انقلاب در واقع با بر سر چوب کردن حجاب، همه این تبعیض ها و نابرابری ها را بر سرچوب کردند و در هوا چرخاندند تا اعلام کنند به همه آنها اعتراض دارند.

خواستند دهان زنان را ببندند که دهان کل جامعه بسته شود اما نتوانستند. از 57 تا به حال زنان علیه حجاب و قوانین ارتجاعی جنگیده اند،  برای سانت به سانت عقب رفتن روسری ها مورد تحقیر و خشونت قانونی قرار گرفتند اما باز هم جنگیدن، برای فتح قله های موفقیت در عرصه های تحصیلی و شغلی و ورزشی و هنری تمام مرارتها و بی حمایتی ها را به جان خریدند، در خیابان برای انتخاب سبک پوشش و روابط فردی و اجتماعی با پلیس گشت ارشاد درگیر شدند، در دانشگاهها و اماکن عمومی قانون ارتجاعی تفکیک جنسیتی را شکستند و به روسری و به تو سری نه گفتند. وقتی جمهوری اسلامی هربار وحشیانه تر به زنان حمله کرد و گفت حجاب الزام قانون اسلامی است، بی پرواتر و جسورتر از قبل تمام قد در مقابل جمهوری اسلامی ایستادند و اینبار بر روی سکوی انقلاب رفتند و گفتند حق خود را می خواهیم ، نه از زندان می ترسیم نه از شلاق.

این “نه” دختران خیابان انقلاب به جمهوری اسلامی است، حکومت مذهبی نمیخوایم حکومت ضد زن نمی خوایم، حکومتی که مسبب اینهمه اجبار و نابرابری و تبعیض و ستم به نیمی از جامعه و به دنبال آن به کل جامعه هست را نمی خوایم… شعله خشم مردم از اینهمه ستم و نابرابری و استثمار و فقر و سرکوب در دی ماه گذشته برافروخت و یکپارچه بیش از صد شهر بزرگ و کوچک ایران با شعار “نه به جمهوری اسلامی” خروشید و خواستش پایان دادن به این اندازه از بی اختیاری مردم بر زندگیشان بود. از دل این خیزش، انقلاب زنانه خروشید بیش از پیش و گسترده تر، و با تکثیر دختران خیابان انقلاب پرچم این انقلاب بالا رفت.

در اعتراضات خیابانی دیماه که زنان جلودارانش بودند تا خشم و نفرتشان را از جمهوری اسلامی مسبب این همه ظلم را نعره بکشند، تا سردمداران نظام را از ترس به لکنت زبان بیاندازد، تا کاری کنند که هر ناظر بیرونی به تماشای این معرکه نشسته را وادار به این اعتراف کنند:

عمر جمهوری اسلامی به رهایی زن گره خورده است و زنان با تلاش خود برای رهایی، رهایی کل جامعه از شر جمهوری اسلامی را نمایندگی می کنند از اینرو انقلاب ایران انقلابی زنانه است.

زنده باد دختران خیابان انقلاب

زنده باد جنبش نوین رهایی زن

16 فروردین 1397

5 آوریل 2018

انترناسیونال 758