متهمان ردیف اول قتل ۵۳ کارگر معدن طبس – اصغر کریمی

نشریه ژورنال شماره ۱۱۱۸– فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه

روز اول مهر سال  گذشته ۵۳ کارگر معدن زغال‌سنگ طبس جانشان را بدلیل لاقیدی آشکار صاحبان معدن از دست دادند و ۱۴ نفر بر اثر استنشاقِ گازِ متان مصدوم شدند. اصغر جهانگیر، سخنگوی قوه قضائیه روز ۲۹ مرداد در باره پرونده این کارگران گفت: «هر پنج متهم (کارفرمایان) از جنبه عمومی جرم به تحمل سه سال حبس تعزیری محکوم شدند. دادگاه با لحاظ اقدامات اصلاحی، برای چهار نفر از متهمان قرار تعلیق مراقبتی اجرای حکم به مدت دو سال در نظر گرفت و حبس متهم پنجم نیز به مدت پنج سال به‌طور کامل معلق شد. این دادنامه با اعتراض مواجه شده و هم‌اکنون در مرحله تجدیدنظر قرار دارد که رأی نهایی آن به زودی صادر خواهد شد».

وی همچنین گفته است «متهمان اقداماتی از جمله ارتقای ایمنی معدن (انشاءالله!)، رسیدگی به وضعیت خانواده متوفیان، پیگیری شرایط کارگران معدن و همچنین پرداخت کامل دیه از محل پوشش بیمه به خانواده‌ها را انجام دادند».

سال گذشته و بدنبال این فاجعه وزیر کار جمهوری اسلامی با وقاحت گفت: «معدنکار تمام ضوابط و استانداردها را رعایت کرده بود. این معدن به طور کامل مکانیزه بوده و حادثه در این معدن جزو مواردی است که قابل پیش‌بینی نیست» بیچاره کارفرماها! اما پزشکیان گفته بود: «این رخداد از آثار تحریم‌ها و ممنوعیت ورود تجهیزات به ایران است». یعنی حادثه معدن کار دشمن بود! هر دو، هر چند کاملا متناقض، تلاش کردند اتهامی متوجه کارفرمایان و حکومت نشود.

اما کارگران معدن جواب دادند «هشدار دادیم که معدن پر از گاز است ولی توجه نکردند. ماسکی که به ما میدهند خراب است. ‌از هر ۲۰ نفر فقط به یک نفر ماسک فیلتر‌دار می‌دهند. اگر شرایط استاندارد بود این اتفاق نمی‌افتاد». پدر محمدجواد قاسمی گفت: «پسرم به مسئولین معدن هشدار داده بود که بلوک c معدن طبس گاز دارد اما آنها به پسرم و بقیه کارگرها گفتند یا با همین شرایط کار کنید یا فرم تسویه حساب را پر کنید». نه کارفرما قصوری داشته و نه حکومت! مقصر دشمن است!

این یک حادثه نبود، یک قتل عام بود، یک جنایت قابل پیش‌بینی و قابل پیش‌گیری بود. کارفرماها مجرمند اما متهمان ردیف اول مقامات قوه قضائیه، ارگان‌های سرکوب و مجلسی که علیه کارگران قانون وضع می‌کند و بقیه همدستان آنها هستند که چنین جهنمی را سازمان داده‌اند.