روزنه rowzane خبری – تحلیلی
کمپین آزادی پخشان عزیزی، مددکار اجتماعی محکوم به اعدام، در بیانیه ای در روز سه شنبه ۲۴ مهر با اشاره به این که «۱۰۰ روز از ممنوع الملاقات بودن» او گذشت، نوشت: «پخشان عزیزی از حق دادرسی عادلانه برخوردار نبوده و در این مدت از حق ملاقات با خانواده و وکلایش محروم بوده است.»
این کمپین «محرومیت» خانم عزیزی از این «حقوق اولیه انسانی» را نشان‌دهنده «نقض آشکار حقوق بشر» در جمهوری اسلامی ایران دانست و اشاره کرد که او «به دلیل فعالیت‌های حقوق بشری و اجتماعی خود به اعدام محکوم شده است.»
در این بیانیه، اعضای کمپین آزادی پخشان عزیزی خواستار لغو حکم اعدام و آزادی فوری پخشان عزیزی شدند و از «تمامی نهادهای حقوق بشری و افراد دغدغه‌مند» دعوت کردند تا برای آزادی پخشان عزیزی تلاش کنند.
آسوعزیزی، برادر پخشان عزیزی، در گفتگو با صدای آمریکا با اشاره به این موضوع که خواهرش نزدیک بە دو هفتە قبل از ابلاغ حکم اعدام در روز دوم مرداد سال جاری «ممنوع الملاقات و تماس» شد افزود: «پس از ابلاغ حکم، وکلا درخواست ملاقات با پخشان را کرده بودند کە قاضی ایمان افشاری مخالفت کرد.»
آقای عزیزی اضافه کرد:«قبل از آن هم متاسفانە وکلای پخشان بە دلیل این کە تنها چند هفتە بود وکالت او را قبول کردە بودند، نتوانستە بودند با او دیدار کنند. به عبارت دیگر، از زمانی کە وکلای پخشان توانستند وکالتش را قبول کنند، اجازە هیچگونە ملاقاتی با وی را نداشتند.»
آسو عزیزی در ادامه اشاره کرد که از حدود یک ماه قبل، تماس های تلفنی این مددکار اجتماعی زندانی دوباره برقرار شدە است اما هنوز اجازە ملاقات با اعضای خاناوادە یا با وکلای خود را ندارد.
