محمدرضا صدیقی صابر، مرگ در دقیقه ۹۰ – ژورنال

نشریه ژورنال شماره ۱۰۷۱ – فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه

رسانه‌های جمهوری اسلامی هم خبر دادند که محمدرضا صدیقی صابر، از دست‌اندرکاران برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی، بامداد سوم تیر با حمله اسرائیل به منزل پدری‌اش در آستانه اشرفیه کشته شد. بر اساس این گزارش‌ها، اسرائیل چند روز پیش نیز منزل خود او را در تهران هدف قرار داده بود.

“دانشمندان” هسته‌ای-همان تروریست‌های رژیم – لباس سفید دانشمندی به تن کرده‌اند تا بمب هسته‌ای بسازند تا به این وسیله از جمهوری اسلامی تهدیدی بزرگ‌تر علیه بشریت باشند. یکی از این “دانشمندانِ مرگ” که بعد از تعقیب و مراقبت‌های پایدارِ “عزرائیل” به استان شمالی ایران -گیلان- پناه برده بود در آخرین دقایق توافق آتش‌بس (شکستنش اصلاً بعید نیست) در “خانه پدری‌اش” به جمع دیگر دانشمندان و فرماندهان نظامیِ به هلاکت رسیده جمهوری اسلامی پیوست تا در آن دنیا آتش جهنم را پایدارتر کنند. خدا رحمتش کند.

این وضعیت فلاکت‌بار سیاسی جمهوری اسلامی بی‌دلیل نیست. جمهوری اسلامی از نظر اقتصادی به فلج رسیده است. همین فلج اقتصادی زمینه‌ساز همه بحران‌های جاری در صفوف رهبران جمهوری اسلامی است. فلجی که خود ریشه در بحران سیاسی دارد. از فروش اطلاعات تا همکاری‌های کوچک و بزرگ اطلاعاتی و جاسوس‌بازی‌های محیرالعقول سران ریزودرشت سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات نتیجه این ناامیدی به ادامه حکومت اسلامی است.

در این موقعیت که دست جمهوری اسلامی از همه‌جا – از جمله در کل منطقه خاورمیانه – کوتاه شده است. فرصت برای واردکردن ضربات سنگین‌تر و اساسی‌تر به حکومت بیشتر فراهم است. جامعه در این ۱۲ روز از جنگ مستقیم اسرائیل با جمهوری اسلامی در شرایط دشوارتر اقتصادی و معیشتی و رفاهی قرار گرفته است، اما در پایان این پروسه با جمهوری اسلامی ایِ مواجه است که همه پیکره خونینش پیچیده در بانداژ است.

دستگاه تنفس مصنوعی، دیگر کارایی ندارد. نعش این مرده را باید به گور سپرد و این تنها بر عهده ما مردم است. تک‌تک ما که به آزادی و رفاه و انسانیت می‌اندیشیم،  با روحیه صدچندان قوی‌تر و در اتحادی اجتماعی در مسیر انقلاب برای یک جامعه انسانی همگام شویم.