روزنه rowzane خبری – تحلیلی
در آبان ماه سال گذشته بود که قانون تخفیف مجازات اعدام برای بخشی از محکومین مواد مخدر به اجرا گذاشته شد. صرفنظر از چگونگی اجرای این قانون تاکنون، تازه معلوم می شود که جمهوری اسلامی چه برنامه ای برای این بخش از محکومین به مواد مخدر تدارک دیده است. به گفته یکی از معاونین قوه قضاییه جمهوری اسلامی بنام محمدباقر الفت قرار است که ” محکومان مواد مخدر به اردوگاه های سخت و پشیمان کننده اعزام می شوند.” به گفته او “همه محکومان موادمخدر باید با گرفتن احکام سخت و بازدارنده ، پشیمانی را به خود ببینند و این موارد در جامعه نهادینه شود.”
نمی دانم که جمهوری اسلامی چقدر دیگر عمر می کند تا بتواند چنین طرحهای ضد انسانی را به مورد اجرا بگذارد. ولی همه می دانند مشکل مواد مخدر خود جمهوری اسلامی است. اگر جامعه اینقدر از سوی جمهوری اسلامی به نکبت کشیده نشده بود، اگر سانسور و سرکوب حکومت اسلامی نبود، اگر فقر و نداری در جامعه بیداد نمی کرد، اگر به جای غم و عزا مردم خوشی و امید داشتند، اگر اینهمه تنگدستی نبود تا عده ای مجبور بشوند برای تامین معاش به راههای خلاف بروند و اگر خود حکومت در قاچاق و توزیع مواد مخدر پول جارور نمی کرد، آنوقت سخت نبود که جلو رشد اعتیاد در جامعه و امکان فعالیت سوداگران مواد مخدر را گرفت.
اعدام محکومین به مواد مخدر و یا اعمال مجازاتهای سنگین و غیر انسانی راه حل مشکل اعتیاد در جامعه و یا مقابله با بازار پر رونق مواد مخدر نیست. راه حل این است که جمهوری اسلامی بعنوان بانی فقر و محرومیت مردم ایران با همه دستگاه سرکوب و مجازاتهای و حشیانه اش ور بیفتد و جامعه ای دیگر بر بنیادهای انسانی بنا گذاشته شود. اگر در جامعه مردم احساس خوشبختی و کامیابی کنند کسی هم به طرف مواد مخدر نخواهد رفت و بازار این مواد نیز کساد خواهد شد.
جدال مردم ایران با جمهوری اسلامی بر سر همین بدبختی هاست که دارد از سر و کول جامعه ما بالا می رود. اگرمردم درست و حسابی یقه جمهوری اسلامی را بچسبند و کمر این رژیم را به خاک بمالند یکی از مهمترین قدمها برای حل رواج اعتیاد در جامعه را برداشته اند. قدم بعدی البته این است که یک جامعه انسانی، بدور از تبعیض و ستم و فقر بسازیم تا زمینه های این مصیب اجتماعی خشکانده شود.
