مندرج در ژورنال شماره ۸۱۶ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
در تاریخ سوم شهریور ١٣٩٧، چهار فعال محیط زیست اهل مریوان به نامهای شریف باجور، امید کهنهپوشی، رحمت حکیمینیا و محمد پژوهی حین تلاش برای مهار حریق جنگلهای اطراف “پیله و سلسی” شهرستان مریوان جان خود را از دست دادند. به این مناسبت روز شنبه سوم شهریور ماه، مراسم ویژه ششمین سالگرد جانباختن شریف باجور و همراهانش با حضور چشمگیر مردم منطقه، در آرامستان “دارسهیران” مریوان برگزار شد.
چشمپوشیدن بر فجایع سیاسی و اجتماعی یا زیستمحیطی کار سختی نیست. کافی است بهسادگی به خودمان بگوییم آنچه که در اطرافمان در جریان است ربطی به ما ندارد. میشود گفت به کار و زندگی خودت بچسب و به خود و خانوادهات فکر کن. میشود سربهزیر انداخت و به تماشاچیان این زندگی فلاکتبار تبدیل شد.
از سویی دیگر انسانهای بیشماری هستند که موانع را کنار میزنند و سختترین شرایط را به جان میخرند و شرایط را تغییر میدهند. فعالین و پیشروان جنبشهای اعتراضی از این گروه هستند. آنها که شکنجه و زندان و سختیهای مبارزه برای دستیافتن به یک جامعه آزاد و انسانی را کنار میزنند و به دیکتاتوری و نابرابری نه میگویند.
شریف باجور، امید کهنهپوشی، رحمت حکیمینیا و محمد پژوهی از جمله این انسانهای بزرگی هستند که نمیتوانستند در برابر نابودی محیط زیست دست روی دست بگذارند و در برابر این فاجعه که جمهوری اسلامی مسبب آن است کوتاه بیایند. این انسانهای شریف از جان خود مایه گذاشتند تا حریق جنگلهای اطراف “پیله و سلسی” شهرستان مریوان را مهار کنند. وقتی بهخوبی به این اتفاق ناگوار نگاه شود باز هم میتوان انگشت اتهام را بهسوی حکومت نشانه گرفت. در همه دنیا آتشنشانهای خبره و دورهدیده با بهترین امکانات مهار حریق به جنگ آتشسوزی جنگلها میروند و به این دلیل تلفات مهار این آتشسوزیها بسیار پایین است یا اصلاً تلفاتی در بر ندارد.
مردم مریوان با جمعیتی انبوه یاد جانباختگان خود را گرامی داشتند و نشاندادند احترامی والا برای این عزیزان قائل هستند. همین اتحاد مردم خار چشم حکومت اسلامی است. دست در دست دهیم و دنیایی پر از شادی و زیبایی همراه با آزادی و برابری ایجاد کنیم.