نشریه ژورنال شماره ۱۰۵۶ – فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه
در باره “مذاکرات” هستهای میان جمهوری اسلامی و آمریکا، در باره اینکه این مذاکرات به کجا ختم خواهد شد، توافقی حاصل خواهد شد یا نه توافق بر سر چه و چگونه پیش میرود، اگر توافق نشود جنگی در راه است یا نه بازار حدس و گمان داغ است.
چرا حدس و گمان؟ چون طرفین دارند پشت درهای بسته مذاکره میکنند و بعد میآیند در رسانهها سخنان کلی، مبهم، ضدونقیض تحویل میدهند: مذاکره خوب پیش میرود، خوب پیش نمیرود. امیدوارکننده است. امیدوارکننده نیست. طرفین خوشبین هستند. بدبین هستند. آمریکا پیشنهاد مهمی به جمهوری اسلامی داده است و چیزهایی ازاینقبیل. مقداری دروغ همراه صحنهسازهای شیادانه توسط یکمشت دغلکار از هر دو طرف تحویل داده میشود بعد هم نوبت رسانههایی مثل نیویورکتایمز، والاستریت ژورنال، آکسیوس، رویترز و دهها رسانه رسمی و غیررسمی میرسد که مردم نامطلع را از قول “منابع موثق” اما بینامونشان سورپرایز بکنند!
برای ما مردم ایران روشن است که جمهوری اسلامی پشت ظاهر پروژه صلحآمیز انرژی هستهای از همان اول هدف اتمی شدن را دنبال میکرده است. ما کل این نظام با برنامه اتمیاش را نمیخواهیم. از نظر ما باید به بازیها و شیادیهای دیپلماتیک و مخفی و سری حکومت اسلامی با هر دولتی خاتمه داد و به جایش این حکومت را از همه نهادهای بینالمللی و دیپلماتیک بیرون انداخت. دیپلماسی سری حکومت اسلامی همراه با کل عمارت اسلامی را باید به گور سپرد.
جمهوری اسلامی نیاز دارد هر مذاکره و هر معامله با هر دولتی به شکل سری پیش برود؛ چون مثل حکومتداریاش، در مذاکرات و معاملات هم علیه مردم کار میکند و هر چقدر مردم از مضمون واقعی چنین مذاکراتی مطلع شوند، دستشان برای تعرض به رژیم بازتر میشود. برای مثال، مطلع شدن از جزئیات تسلیم خامنهای در مقابل قاتل قاسم سلیمانی، موقعیت نظام در مقابل مردم را بیشتر تضعیف میکند.
در نظامی که روی ویرانههای نظام اسلامی برقرار خواهد شد نباید جایی برای دیپلماسی سری باشد. در “یک دنیای بهتر”، برنامه حزب کمونیست کارگری ایران صریحاً اعلام شده است دیپلماسی سری باید لغو شود و سیاست خارجی و اقدامات دیپلماتیک باید تابع قوانین و تصمیمات مصوب ارگانهای مقننه منتخب مردم باشد.