مندرج در ژورنال شماره ۸۴۲ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
حوالی ساعت ۹ شنبه ۳۱ شهریور، انفجار بزرگی در دو تونل معدن زغالسنگ معدنجو در طبس رخ داد و جان بیش از ۵۲ نفر از فرزندانمان، برادرانمان و نانآوران خانههای فقیرانه ما را گرفت.
این روزها ویدئویی منتشر شده است که قلب هر انسان شریفی را بدرد میآورد و آتش به جانش میزند. ویدئوی تلخی که محمدجواد قاسمی یکی از جانباختگان معدن طبس قبلاً منتشر کرده بود. محمد – این استثمار شده به دست سرمایهداران بیرحم – میگوید: ما با هم فرق میکنیم”… آره ما با هم فرق میکنیم. و بهراستی هزار بار باید فریاد برآورد که ما با هم فرق میکنیم. ما کارگران که جهان را آباد میکنیم، غذا برای مردم تولید میکنیم. جادهها را میسازیم و کوهها را صاف میکنیم و بر درهها پل میزنیم و طلا از دل معدن بیرون میکشیم و نفت و گاز و زغالسنگ را از اعماق زمین استخراج می کنیم تا به خانه همه گرما بدهد و زندگی را آسان کند. آری ما با آن طبقه جانی و مفتخور و استثمارگرِ قاتل فرق میکنیم.
این جنایت محصول مشترک حکومت و کارفرما است. به همین دلیل است که معادن در ایران، معادن مرگ نامگرفتهاند. در حوادث مشابه آنچه که در معدن زغالسنگ طبس روی داده است، گزارشها همواره از اطلاع قبلی وقوع چنین خطراتی و عدم توجه صاحبان جنایتکار معدن و سکوت وزارت کار و مقامات مسئول بوده است. تنها بعد از وقوع جنایت است که سروکله جنایتکاری از دولت پیدا میشود و وعده رسیدگی میدهد.
رژیم اسلامی سرمایهداران قاتل نمیخواهد این قتلعام عامدانهای که در معدن زغالسنگ معدنجو به وقوع پیوست است را مورد رسیدگی قرار بدهد. آنها مثل همیشه میخواهند خانوادههای جانباختگان این جنایت سازمانیافته را هم سر بدوانند و از زیر بار این جنایت شانه خالی کنند. صدای دادخواهی خانوادههای این معدنچیان جانباخته باشیم. به یاد این عزیزان جانباخته مراسمهای یادبود برپا کنیم و شمع روشن کنیم و مطالبات انسانی و شرایط امن کار را بر حکومت ضد کارگری جمهوری اسلامی با مبارزه متشکل و سازمانیافته تحمیل کنیم. خانوادههای این قربانیان استثمار سرمایهداران اسلامی را تنها نگذاریم.