مرگ رئیسی و تسلیت‌های بی‌شرمانه – محسن ابراهیمی

مندرج در ژورنال شماره ۷۳۶ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

بعد از شنیدن خبر “فرود سخت” هلیکوپتر حامل رئیسی، تنها نگرانی مردم این بود که نکند رئیسی جان سالم بدر برده باشد. وقتی معلوم شد که او در “سقوط سخت” کشته شده است، مردم غرق شعف و شادی شدند. یک نشانه دیگر از عمق شکاف مردم و حکومت که فقط با نابودی حکومت اسلامی پر می‌شود.

چند کشور در دنیا و تاریخ سیاسی جهان می‌شناسید که در آن رئیس‌جمهور در یک سانحه هوایی کشته شود و کشور غرق شادی شود؟ ایران تحت سلطه جمهوری اسلامی به نظر می‌رسد در این مورد هم منحصربه‌فرد است. همان مردمی که با کشته‌شدن رئیسی رقص و پایکوبی راه می‌اندازند، با حکم اعدام خواننده محبوبشان طوفانی از خشم و نفرت و اعتراض بروز می‌دهند. شادی از کشته‌شدن رئیسی و نفرت از حکم اعدام توماج دوروی یک حقیقت هستند: حکومت اسلامی جایی در این جامعه ندارد و مردم در کمین نشسته‌اند تا روزی کارش را تمام کنند.

تسلیت بعضی از سران دول غرب مثل سوئیس و فرانسه و ایتالیا به مناسبت مرگ ابراهیم رئیسی سرشار از بی‌شرمی سیاسی است. اینها همان کشورهایی هستند که در اوج انقلاب زن زندگی آزادی، در پارلمان‌ها و محافل حکومتی‌شان به اشکال مختلف همبستگی با انقلاب مردم ایران نشان داده می‌شد.

خطاب به هر مقام دولتی که با تسلیت به جمهوری اسلامی، با هر بهانه و ملاحظه به‌اصطلاح دیپلماتیک مرتکب رذالت سیاسی می‌شوند اعلام می‌کنیم که مردم ایران، خالقین انقلاب زن زندگی آزادی، هر گونه ابراز “همدردی” با حکومت اعدام و شکنجه آن‌هم دررابطه‌با به هلاکت رسیدن یکی از جانی‌ترین مقاماتش را نه فراموش خواهند کرد و نه خواهند بخشید. اعلام می‌کنیم که کوچک‌ترین موضع سیاسی مماشاتگرانه شما با حکومت اسلامی در قالب تسلیت به مردن یک جنایت‌کار علیه بشریت، در کارنامه سیاسی‌تان به‌عنوان همکاری و همدستی با یکی از خون‌ریزترین حکومت‌های تاریخ بشر ثبت خواهد شد.