مشایی از تیرخلاص زنهای دهه 60 حکومت از باند احمدی نژاد در باره انتخابات

 «من به راحتی می‌توانستم رییس‌جمهور شوم»؛ این جمله را می‌گوید و می‌خندد. یار غار احمدی‌نژاد سه سال و نیم بود که خود را از رسانه‌ها پنهان می‌کرد اکنون اما تمام قد حاضر شده است. در نشست خبری احمدی‌نژاد در ردیف جلو نشسته بود و مدام زیر لب ذکر می‌گفت و در میان حاشیه‌گویی‌های رییس دولت سابق گاهی یادآوری می‌کرد که پاسخ فلان سوال را ندادی. در حاشیه این نشست خبری فرصتی پیش آمد تا دقایقی را با او گفت‌وگو کنیم. همین چندی پیش بود که نامه‌ای به رییس‌جمهور اصلاحات نوشت، نامه‌ای که در پایانش یادآور شده بود درددل است و منتظر پاسخ نخواهد بود. فصل، فصل انتخابات است و مردان ساختمان ولنجک حرف‌های جالبی برای گفتن دارند. اسفندیار رحیم مشایی می‌گوید برای خاتمی احترام قایل است زیرا نگاهش به مردم احترام‌آمیز بوده و او را در باز شدن فضای سیاسی کشور تحسین می‌کند اما به این سوال که چرا امروز این حرف ها را می‌زند پاسخ روشنی نمی‌دهد و می‌گوید سال‌هاست که چنین نظری داشته است. به نظر می‌رسد جریان احمدی‌نژاد که این روزها به‌شدت از اصولگرایی تبری می‌جوید تلاش می‌کند تا خود را همسنگ و هم‌سطح جریان دیگری تعریف کند و آن، جریان اصلاح‌طلبی است. رحیم مشایی معتقد است مردم در سال ٨٨ از کاندیدای اصلاح‌طلب عبور کردند و به احمدی‌نژاد برای اصلاحات بیشتر رای دادند. مرد شماره یک احمدی‌نژاد همه تلاش خود را به کار می‌بندد تا بگوید آنها خواستار اصلاحات هستند. مشروح گفت‌وگوی «اعتماد» با اسفندیار رحیم‌مشایی را در ادامه بخوانید.

من چنین چیزی نشنیدم.

آقای احمدی‌نژاد از تصمیم آقای بقایی خبر نداشت. اگر می‌دانست او کاندیدا می‌شود هرگز چنین بیانیه‌ای را صادر نمی‌کرد.

آقای بقایی با من مشورت کرد و من استقبال کردم از اینکه کاندیدا شوند. من در صحبت‌هایم هم گفتم که آقای بقایی شبیه‌ترین فرد به آقای احمدی‌نژاد هستند.

این شجاعت آقای بقایی را نشان می‌دهد که می‌گوید اگر مدرکی علیه من دارید منتشر کنید. قوه قضاییه بیاید روشن و صریح بگوید ایشان به چه اتهامی بازداشت شده بود.

من چرا باید درمورد اتهام آقای بقایی صحبت کنم. قوه قضاییه بگوید اتهام ایشان چه بود. آقای بقایی آنقدر شجاعت دارد که می‌گوید تمام فیلم‌های بازجویی‌هایش را پخش کنند تا موضوع برای همه روشن شود. همه اینها نشانگر این است که آقای بقایی به خودش و مواضعش اطمینان کامل دارد و نسبت به کاری هم که انجام شده انتقاد دارد. وقتی آقای بقایی، آقای روحانی را به مناظره در ارتباط با حقوق شهروندی دعوت می‌کند معنایش چیست؟ و اینکه آنها هم پاسخی به این دعوت نمی‌دهند چه معنایی دارد؟ آقای بقایی بهترین راه را برای دفاع از خود انتخاب کرده و می‌گوید آنچه از من پرسیده شده و آنچه پاسخ داده‌ام را منتشر کنند.

هدف من در نامه مشخص است.

ابدا چنین مساله‌ای نیست. موضوع ما حزبی و جریانی نیست. شما هنوز ما را نشناخته‌اید. در متن نامه کاملا روشن است که من با چه هدفی این نامه را نوشته‌ام.

شما متن نامه را بخوانید، آن نامه را جز خاتمی برای چه کسی می‌توان نوشت و مخاطب آن نامه جز خاتمی چه کسی می‌تواند باشد؟ اگر شما پیشنهاد دارید نامه‌ای با چنین متنی را برای شخص دیگری بفرستم به من اعلام کنید.

اصلا بحث نزدیکی و قرابت فکری نیست. مگر آقای احمدی‌نژاد به روسای جمهوری امریکا نامه نوشت با آنها قرابت فکری داشت یا به آنها نزدیک بود؟ به نظر من موضوع این نامه هیچ ربطی به اینکه من و آقای خاتمی قرابت فکری داریم یا نه ندارد.

خیر. نامه من پاسخی نداشت. من در آن نامه هم نوشتم اگر ایشان پاسخ نامه من را بدهند به دیده منت می‌پذیرم اما خود من هم می‌دانستم این نامه لزوما پاسخ ندارد و من تنها طرح موضوع کردم و در واقع دیدگاهم را بیان کردم.

انتقاد زیادی به من شد که چرا ایشان را انتخاب کردم. به هر حال هر کسی یک دیدگاهی دارد و بنده برای موضوعاتی که مطرح کردم ایشان را مناسب دیدم و مخاطب نامه‌ام قرار دادم. الان نمی‌خواهم به محتوای نامه ورود کنم زیرا یک بحث تفضیلی است و فرصت دیگری می‌طلبد. بنده معتقدم آقای خاتمی از نظر سیاسی در یک جناح و جریانی قرار دارند که شخصیت‌های دیگری همچون آقای روحانی هم حضور دارند و آقای هاشمی هم بودند. اما من میان آقای روحانی و هاشمی و خاتمی تفاوت قایل هستم. عده‌ای از دوستان ما هستند که برخی می‌گویند ما حزب‌اللهی هستیم، برخی می‌گویند اصولگرا یا متدین هستیم و برخی هم می‌گویند انقلابی هستیم. در میان همه اینها هستند کسانی که می‌گویند چرا اسم ایشان را بردید؟ من هنوز نمی‌دانم چرا نمی‌توانم اسم ایشان را ببرم؟ به من می‌گویند چرا برای ایشان نامه نوشتی؟ من نمی‌دانم چه اشکالی دارد که من برای آقای خاتمی نامه بنویسم. امروز هم مانند همان روزی که نامه را برای آقای خاتمی نوشتم، معتقدم باید این نامه را می‌نوشتم و کار درستی کردم و لازم باشد صد نامه دیگر هم می‌نویسم نه فقط به ایشان بلکه به افراد دیگر هم می‌نویسم. هیچ‌کس حق ندارد به من بگوید به چه کسی نامه بنویسم و به چه کسی ننویسم. ٤٠ سال از انقلاب گذشته است، پس رشد جامعه ما چه می‌شود؟ آقای خاتمی برای من با کسانی مثل روحانی و هاشمی فرق دارد.

اصلا و ابدا این‌گونه نیست. آقای خاتمی به لحاظ محبوبیت قابل مقایسه نیست. ما که کنار آقای احمدی‌نژاد هستیم از این چیزها بی‌نیاز هستیم. البته آقای خاتمی هم چهره محبوبی در کشور ما هستند و من برای ایشان احترام قایلم. اما در میزان محبوبیت هنوز فاصله زیادی با احمدی‌نژاد دارند. چقدر خوب بود که انتخاباتی در کشور برگزار می‌شد که یکی از کاندیداها آقای خاتمی بود و یکی دیگر آقای احمدی‌نژاد. حالا هر کس دیگری هم که می‌خواست کاندیدا می‌شد، خیلی مهم نبود، مهم این دو نفر هستند. اگر چنین اتفاقی رخ می‌داد ما خیلی از فضای انتخابات لذت می‌بردیم. من معتقدم جریان اصلاح‌طلبی جریان عظیم و موثر در سرنوشت کشور است.

من هر زمانی که این نامه را می‌نوشتم شما می‌گفتید چرا الان نوشتید. نامه من به آقای خاتمی نه انتخاباتی و نه به نفع جریان اصلاح‌طلبی است. من از اصلاح‌طلبان تمجید نکردم. من نامه را صریح نوشتم و در پایان هم تاکید کردم نامه‌ام پاسخ ندارد تا راه ایشان را برای بی‌پاسخ گذاشتن نامه‌ام باز گذاشته باشم. نظر من در نامه همان نظری است که سال‌ها پیش داشتم و نظراتم مثلا نسبت به شش یا هفت سال پیش تغییری نکرده است. من در نامه هم نوشتم حرف‌هایی که می‌زنم حرف‌های الان نیست و نوشتم که حرف‌های امروز من سال‌ها پیش در قالب تحلیل آرای مردم در سال ٨٨ گفته شده بود و من معتقد بودم و هستم مردم به آقای احمدی‌نژاد رای دادند برای اصلاحات بیشتر. در واقع مردم از اصلاح‌طلبان و کاندیدای آنها عبور کردند و آمدند به آقای احمدی‌نژاد رای دادند.

اصلا این‌طور نیست. اصولگرایی نه به معنای ارزش‌ها بلکه به معنایی که امروز وجود دارد و به عنوان یک جناح سیاسی مورد توجه مردم نبوده و نیست و بعید می‌دانم حتی یک‌بار دیگر هم‌چنین اتفاقی بیفتد. من نظراتم درمورد موضوعات اصلی کشور هرگز تغییر نکرده و کم هم به خاطر این نظراتم چوب نخورده‌ام. من هم می‌توانستم راحت رییس‌جمهور شوم.

چرا باید این احتمال وجود داشته باشد؟ شاید اگر شرایط تغییر کرد ایشان هم وارد عرصه انتخابات شوند.

مقام معظم رهبری فرمودند: حضور ایشان در انتخابات به مصلحت نیست. آقای احمدی‌نژاد به این مصلحت‌اندیشی رهبری احترام می‌گذارند. اگر شرایط عوض شد طبعا منعی وجود ندارد. اما من بعید می‌دانم این شرایط تغییر کند.

نه، معنی حرف من این نبود. من شهادت می‌دهم زمانی که این موضوع مطرح شد ایشان قصد کاندیداتوری نداشتند.

نه، من تا امروز هیچ حرفی از ایشان مبنی بر تمایل به کاندیدا شدن نشنیده‌ام.