معادن وحشت و ترس! نسان نودینیان

مندرج در ژورنال شماره ۸۷۸ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

٧٠٠ نفر از کارگران معدن زغال‌سنگ طبس در استان خراسان جنوبی در اعتراض به شرایط شغلی و حقوقی خود از کار استعفا داده‌اند. این کارگران که در معدن زغال‌سنگ پروده و تحت مدیریت شرکت زغال‌سنگ پروده طبس فعالیت می‌کردند، به دنبال عدم افزایش حقوق و مشکلات بیمه‌ای (عدم پرداخت حق بیمه به‌صورت کامل و منظم، پوشش ناکافی بیمه در برابر حوادث و بیماری‌های شغلی، عدم برخورداری از بیمه بازنشستگی مناسب، بیمه‌های غیرفعال و مشکلات در دسترسی به خدمات درمانی، نبود نظارت کافی بر رعایت قوانین کار و بیمه، مشکلات در دریافت بیمه بیکاری)، ناامنی جانی دست به این اقدام زده‌اند. یادآوری می‌کنیم که روز ۳۱ شهریور امسال انفجار در این معدن جان حداقل ۵۳ کارگر را گرفت و تعداد زیادی مجروح و مصدوم برجای گذاشت.

یکی از دلایل اصلی اعتراض و استعفای دسته‌جمعی کارگران معدن طبس، ناامنی در محیط کار و کمبود امکانات ایمنی بوده است. کارگران معدن، به دلیل شرایط خاص و خطرات محیط معدن، نیازمند تجهیزات ایمنی مناسب و اقدامات پیشگیرانه هستند تا از جان و سلامتشان محافظت شود. کارگران در بسیاری از معادن، با کمبود امکانات ایمنی مانند تهویه مناسب، تجهیزات حفاظت فردی و آموزش‌های کافی رنج می‌برند. به همین دلیل، کارگران به عدم رعایت استانداردهای ایمنی و نبود شرایط ایمن در محیط کار اعتراض کرده‌اند.

یکی دیگر از دلایل این استعفاها، دستمزدهای ناچیز کارگران و عدم انطباق حقوق آنها با میزان تورم و هزینه‌های زندگی است.

به اشکال مختلف باید از کارگران معدن طبس حمایت کنیم؛ بهبود شرایط کاری و ایمنی کارگران، حمایت از حقوق و دستمزدهای مکفی، دستمزد کارگران باید هزینه‌های زندگی آنها را پوشش دهد و بعلاوه باید از مزایای مناسب مانند بیمه‌های تأمین اجتماعی و درمانی برخوردار شوند.

اصلاح قراردادهای کاری و اطمینان از عدم اخراج کارگران از حقوق اساسی آنها است که باید توسط کارفرما و نهادهای نظارتی رعایت شود. باید رسانه‌های حکومتی را وادار کرد که شرایط کار کارگران معادن و اعتراضات آنها را از زبان خود کارگران منعکس کنند. کارگران برای تحقق این خواست‌ها راهی جز متشکل شدن و شکل‌دادن به شبکه‌های سراسری خود ندارند.