معامله بازنده ها

هدف از واگذاری کرکوک از سوی اتحادیه میهنی در معامله با نیروهای عراقی، نیروهای حشدالشعبی و سرکرده تروریست سپاه پاسداران، تعرضی به همه پرسی مردم کردستان عراق مبنی بر استقلال و جدایی از عراق و معامله ای برای دست یابی به آرزوی دیرینه اتحادیه میهنی در رقابت با پارتی قابل توضیح است.
ساختن اقلیمی دیگر در درون اقلیم کردستان عراق آرزوی دیرینه و همیشگی اتحادیه میهنی بود است. یکی از دعواهای همیشه حل نشده این دو حزب حاکم اساسا بر سر حاکمیت و دست بالا داشتن یکی بر دیگری، تاریخ جنگهای خونین آنان را توضیح میدهد.
وعده های مقامات جمهوری اسلامی و دولت بغداد مبنی بر حمایت از اتحادیه میهنی و اهدای شهرهای سلیمانیه، هلبجه و غیره، آن توافقی است که بین آنان در اذای واگذاری کرکوک، و در وهله لول کوبیدن همه پرسی مردم کردستان، توضیح دهنده سناریوی این معامله است.
زمزمه این طرح در منطقه شنگال هم شنیده میشود.این سناریو همزمان قدرقدرتی بارزانی و حزب او را که یکه تاز میدان بود و بغداد و تهران از آن ناراضی بودند، بشدت کاهش میدهد. به این اعتبار چرا اتحادیه میهنی از این معامله بر سر میز مذاکره با قاسم سلیمانی و دولت بغداد خوشحال نباشد؟
از سوی دیگر اکنون با در دست داشتن کرکوک از جانب دولت عراق، که رفراندوم را بعنوان شکستی برای خود محسوب میکرد، بنظر میرسد بالانس تقابل بین اربیل و بغداد برای نشستن بر سر میز مذاکره مهیا شده است. اتحادیه میهنی بعد از واگذاری کرکوک آبرو باخته تر از همیشه میخواهد بعنوان وزنه ای برای تعادل مذاکرات بین بغداد و اربیل ظاهر شود.
سکوت دولتهای غربی و آمریکا نیز برای رضایت دادن به چنین روندی که بدون شک از آن بی اطلاع نبوده اند گویای پذیرفتن آن است.
طراح اصلی حمله به خواست جدایی و استقلال کردستان عراق، کاربدستان و تروریستهای رژیم جنایتکار اسلامی است. احزاب ناسیونالیست کرد بویژه اتحادیه میهنی برای تحقق این طرح بعنوان ابزار و بازیچه سیاستهای این رژیم نقش تاریخی خود را ایفا کردند.
علیرغم این تحولات در بالا و در میان احزاب ناسیونالیست قومی کرد در کردستان عراق و معامله بر سر سرنوشت و آینده مردم کردستان، اما از منظر مردم ستمدیده و رنجدیده کردستان عراق، این احزاب منفور تر و آبروباخته تر از همیشه بیرون آمده اند.
معامله بر سر همه پرسی و همچنین تبدیل شدن احزاب حاکم به مترسکهایی در دستان دولتهای منفور منطقه در حافظه مردم ثبت خواهد شد.
تعجب نکنید که یکی از این روزها مردم مبارز و آزادیخواه سلیمانیه برای کنار زدن خاندان سلطنتی طالبانی به کاخها، بارگاهها و ویلاهایشان یورش ببرند و با تصرف آنها به تاریخچه موجودیت مملو از کثافت کاریهای ناسیونالیسم قومی و عشیره ای خاتمه دهند. حزب رقیب آنان پارتی نیز سرنوشتی جز این در انتظارش نخواهد بود.
تحقق استقلال مردم کردستان، حل مسئله کرد و پایان دادن به بیش از دو دهه ستم و نابرابری تنها با اراده محکم و قاطع کارگران، مردم زحمتکش و قرار گرفتن نیروهای چپ و کمونیست در پیشاپیش مبارزه آنان ممکن و میسر خواهد بود.
عبدل گلپریان
۱۷ اکتبر ۲۰۱۷