مناظر در ایران عوض شده‌اند! سیما بهاری

مندرج در ژورنال شماره ۸۳۹ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

آیرام پیلی قائم‌مقام نمایندۀ ویژۀ دولت آمریکا در امور ایران: “متأسفانه چیزی در ایران تغییر نکرده و ما همچنان شاهد سرکوب وحشیانۀ مردم از سوی حکومت ایران هستیم.”

دو سال از کشته‌شدن مهسا به دست نیروی سرکوبگر حکومت، توسط گشت ارشاد گذشت. در این دو سال خیلی اتفاقات افتاد. اگر گوشمان را به زمین بچسبانیم هنوز ضرب‌آهنگ کوبیدن پاهای دانش‌آموزان روی عکس‌های پاره‌شدهٔ خمینی و خامنه‌ای و دیگر سران حکومت را می‌شنویم. هنوز صدای فریاد شعارهای شبانه در گوشمان انعکاس دارد، “زن زندگی آزادی”. هنوز عمامه‌پرانی‌ها و شجاعت جوانانمان راهنمای راه‌های نرفته‌ای است که قرار است با هم طی کنیم. این دو سال هر روزش کلاس درسی بود. مردم آموختند که با هم و در کنار هم از پس خیلی چیزها بر می‌آیند. آموختند که در برابر شهامت و جسارت و عزم راسخشان، تمامی حاکمیت چه حقیر و چه زبون است. طی این دو سال مناظر خیلی عوض شدند. دختران و زنان بدون حجاب، با لباس‌های رنگین چقدر سیمای شهر را زیبا کردند. نه فقط به‌خاطر بی‌حجابی و رنگ، که اساساً برای انتخاب آزادانه!

در ایران خیلی چیزها تغییر کرده است. امروز در زندان‌ها، همان جا که حکومت قدرت دارد و عزیزانمان را شکنجه می‌کند و می‌کشد، صدای زنان قهرمانی را می‌شنویم که از درون زندان فریاد می‌زنند: “زن زندگی آزادی” و این صداها دیوارهای قطور زندان را می‌شکافد و به دنیا مخابره می‌شود. تظاهراتهای دومین سالگرد انقلاب در خارج کشور به داخل زندان‌های جمهوری اسلامی وصل می‌شود و کارگران و پرستاران و بازنشستگان و همۀ بخش‌های معترض جامعه هم‌صدا می‌شوند. این یک تحول عظیم است.

آیرام پیلی می‌گوید در ایران چیزی عوض نشده. البته ایشان به سرکوب‌های حکومتی اشاره دارد. بله! جمهوری اسلامی همچنان سرکوب می‌کند و هنوز رکورددار اعدام است. اما باوجود بگیر و ببندها دیدیم که علی‌رغم احضار فعالین در کردستان، باوجود سد کردن راه ورود به آرامستان آیچی در سقز و باوجود شرایط بسیار امنیتی در شهرهای کردستان، در دومین سالگرد کشته‌شدن مهسا، این نام و سمبل انقلاب، چگونه عموم مردم با اعتصابشان دومین سالگرد انقلاب زن زندگی آزادی را گرامی داشتند. این آن تغییر اساسی است که ما می‌بینیم و برایمان بسیار ارزشمند است. تغییری که امیدبخش آینده‌ای روشن و ایجاد جامعه‌ای انسانی، آزاد، شاد و بسیار رنگی است.