می‌دانیم یا نمی‌دانیم چه کنیم؟ کیوان جاوید

نشریه ژورنال شماره ۱۰۹۳ – فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه

“قیمت‌ها در عرض یک ماه دو برابر شده است و نمی‌دانیم چه کنیم.”

با همین دنده‌ای که رژیم می‌راند احتمالاً به همین زودی‌ها قانونی در مجلس اسلامی تصویب می‌شود که بیان چنین “اتهاماتی” به نظام مقدس اسلامی مصداق “تبلیغ علیه نظام” و علیه “امنیت ملی” قلمداد شده و با جزای نقدی یا زندان پاسخ بگیرد.

شاید هم فراتر رفته و با چنین مبلغینی بعنوان جاسوسی برای کشور متخاصم برخورد کنند. ممکن است در یکی از نمازجمعه‌ها این شعار خودجوش از سوی آتش به اختیاران سر داده شود که” کی گفته دشمن ما همین‌جاست، همگی میگیم آمریکاست.  بالاخره حفظ حکومت اسلامی هم، راهی دارد و کارگزاران و حافظان نظام طی این‌همه سال‌ها به‌خوبی یاد گرفته‌اند که برای پایان‌دادن به مشکلات اقتصادی و رفع انواع مشکلات سیاسی و فرهنگی با انتخاب دو وسیله به یک نتیجه واحد برسند.  انتخاب گلوله و انتخاب گلوله.

دو برابر شدن قیمت‌ها در ایران به همین‌جا ختم نمی‌شود. این روند “دوبرابر” شدن قیمت ها بی وقفه ادامه خواهد یافت. و همین افزایش بی‌وقفه قیمت‌ها ما مردم را نسبت به عملکرد اقتصادی جمهوری اسلامی بهتر آشنا می‌کند.

این شهروند در انتهای همین درد دل می‌گوید: “نمی‌دانیم چه‌کار کنیم”. به نظر من این جواب مناسبی به مشکل دو برابر شدن قیمت‌ها نیست. جواب درست این است که ما می‌دانیم چه کار کنیم. ما می‌دانیم مسبب این‌همه فقر و گرانی این حکومت مافیایی است. ما می‌دانیم ثروت مردم سر از کجا در می‌آورد و خرج چه چیزهایی می‌شود. حتی ما می‌دانیم برای پایان‌دادن به این وضعیت فلاکت‌بار باید ریشه جمهوری اسلامی را خشکاند. اما چطور به این هدف رسیدن علی‌رغم خیزش‌های بسیار بزرگ هنوز کاملاً پاسخ نگرفته است.

بخش مهمی از راه‌حل این می‌تواند باشد که هر کوچه و محله را به مرکزی برای اتحاد و مبارزه جمعی تبدیل کنیم. رژیم این قدرت را ندارد که به تعداد مخالفین در ایران نیروی سرکوب سازمان بدهد. دلیل اینکه نیروی سرکوب تا امروز مؤثر عمل کرده است، عدم اتحاد هر چه بیشتر همه ما مردم سرنگونی‌طلب است. همه با هم شعار انقلاب زن زندگی آزادی بوده و هست. این‌ “همه با هم بودن” را از حالت فردی به حالت جمعی تبدیل کنیم. آنگاه می‌دانیم چگونه رژیم را سرنگون کنیم.