روزنه rowzane خبری – تحلیلی
۱۰ زندانی سیاسی زن در نامه‌ای از زندان اوین با یادآوری کمپین «داستان ما یکی‌ست» و اعدام ۱۰ زن بهائی در دهه شصت، تاکید کردند تضاد در دیدگاه سیاسی یا باورهامان مانعی نبوده و نخواهد بود و تا پایان دادن به رنج مضاعفی که بر هموطنان بهائی‌مان تحمیل می‌شود در کنارشان ایستاده‌ایم.
محبوبه رضایی، هستی امیری، سمانه اصغری، سکینه پروانه، مریم یحیوی، ناهید تقوی، نرگس محمدی، آنیشا اسداللهی، سپیده قلیان و گلرخ ایرایی، امضاکنندگان این نامه هستند.
زنان زندانی امضاکننده این نامه با بیان اینکه «هموطنان بهائی‌مان طی دهه‌ها استبداد همواره از تمام حقوق اجتماعی محروم بوده‌اند»، یادآوری کردند که در دهه ۶۰ و با حذف فاجعه‌بار مخالفان سیاسی و دگراندیشان، نزدیک به ۳۰۰ نفر از هموطنان بهائی‌مان به دست حکومت سر به نیست، مفقودالاثر یا اعدام شدند و هزاران نفر نیز بی‌بهره از کمترین حقوق اجتماعی از خانه‌های خود بیرون رانده شدند.
آنها از اجرای حکم ۱۰ زن بهائی در دهه شصت به عنوان یکی از تکان‌دهنده‌ترین روایت‌هایی که از جامعه‌ی بهائی شنیده‌اند، یاد کردند.
زنان زندانی در این باره نوشتند: «این زنان با هم به قتل‌گاه برده شدند و در مقابل چشم دیگری به ترتیب اعدام شدند. تا آخرین‌شان که نوجوانی زیر ۱۸ سال بود (که طبق معاهده‌های بین‌المللی کودک محسوب می‌شود) و پیش از بازداشت مشغول به تحصیل بود و تدریس به کودکان خردسال. نوجوانی که تنها تضادش با سیستم باور و عقیده‌ای بود که در زندگی اجتماعی‌اش نیز نمودی نداشت. »
زنان زندانی سیاسی در نامه خود با روایت سال‌های حبس خود در کنار مهوش ثابت، فریبا کمال‌آبادی و دیگر شهروندان بهائی و آنچه از آنها آموخته‌اند، اضافه کردند: «علاوه بر آنچه که بر خود و خانواده‌هایشان به سبب سال‌ها حبس تحمیل شده است، محروم کردنِ جامعه از حضور و آموزه‌هایشان، رنجی گران است.»
آنها در ادامه تاکید کردند: «سکوت ما در برابر این ستم مضاعف بر گروهی از جامعه که حتی زیستن‌شان نیز به عنوان شهروندان بهائی جرم‌انگاری شده، این جنایات را برای رژیم کم‌هزینه کرده و راه را برای تکرار و تشدید آن هموار می‌کند..»
امضاکنندگان این نامه در پایان با اشاره به اینکه «همان‌گونه با تضادهای سیاسی و عقیدتی در برابر سرکوب ایستاده‌ایم و کف خیابان‌های ایران را به عرصه‌ای برای مطالبه حق بدل کرده‌ایم»، تاکید کردند که تا پایان دادن به رنج مضاعفی که بر هموطنان بهائی‌مان تحمیل می‌شود در کنارشان ایستاده‌ایم.
کمپین «داستان ما یکی‌ست» در خرداد ۱۴۰۲ آغاز شد و همان زمان جامعه جهانی بهائی اعلام کرد که برای یک سال ادامه خواهد داشت. برگرفته ازایران اینترنشنال
