نامه اتحادیه آزاد کارگران ایران به کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری در رابطه با برخوردهای امنیتی دولت ایران به فعالیتهای صنفی کارگران

از: اتحادیه آزاد کارگران ایران

به: کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری (ITUC)

موضوع: درخواست برای اعتراض به دستگیری کارگران و امنیتی کردن فعالیتهای صنفی کارگری

خانم شارون بارو رئیس محترم کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری
احتراماً به عرض می رساند هم اکنون جعفر عظیم زاده رئیس هیأت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران برای تحمل حکم شش سال حبس در زندان اوین به سر میبرد و پروین محمدی نائب رئیس هیأت مدیره اتحادیه برای تحمل حکم یکسال حبس قطعی، در آستانه دستگیری است. خلیل کریمی از اعضای هیأت مدیره در زندان شهر سنندج محبوس است. ناهید خداجو دیگر عضو هیأت مدیره به شش سال زندان و ۷۴ ضربه شلاق و ممنوعیت عضویت در تشکل های اجتماعی محکوم گردیده است. شاپور احسانی راد عضو دیگر هیأت مدیره به شش سال حبس و دو سال تبعید به منطقه ای دورافتاده محکوم شده است. اعظم خضری جوادی ( نسرین جوادی) از اعضای اتحادیه آزاد کارگران ایران به ۷ سال زندان و ۷۴ ضربه شلاق و ممنوعیت عضویت در تشکل های اجتماعی محکوم شده است. برای چند تن دیگر از اعضای اتحادیه ما به اسامی مهدی فخری، فرهاد شیخی، هادی سلیمانی پرونده های قضایی به اتهام شرکت در مراسم روز جهانی کارگر ۲۰۱۹ هنوز مفتوح است.
تعرض نیرهای امنیتی و نهاد قضایی به اعضای اتحادیه آزاد کارگران ایران از همان بدو تأسیس در سال ۲۰۰۶ بطور مستمر در جریان بوده است و تعداد زیادی از اعضای این تشکل کارگری دستگیر و محاکمه شده اند. در یکسال اخیر این تعرض و سرکوب همه جانبه تر گشته است و دامنه وسیع تری به خود گرفته است تا جایی که نیروهای امنیتی و قضایی به صراحت به اعضای دستگیرشده اتحادیه اعلام کرده اند که این تشکل را به تعطیلی می کشانند.
دامنه تعرض و سرکوب کارگران در ایران تنها به اتحادیه آزاد کارگران ایران منتهی نشده و بسیار فراتر از آن به تمامی تشکل های کارگری و کارگران در مراکز مختلف تولیدی و حامیان کارگران نیز گسترش یافته است.
در روز اول ماه مه نیروهای امنیتی با یورش به تجمع کارگران در مقابل مجلس بیش از پنجاه نفر از کارگران، بازنشستگان و دانشجویان را دستگیر کرده و برای همگی آنها پرونده قضایی شکل داده اند و تاکنون تعداد زیادی از کارگران و حامیان کارگران که در روز جهانی کارگر دستگیر شده بودند را با احکام سنگین قضایی روبرو کرده اند که از جمله میتوان به حکم یازده سال و شش ماه زندان و ۷۴ ضربه شلاق برای عاطفه رنگریز، ده سال و شش ماه زندان و ۱۴۸ ضربه شلاق برای مرضیه امیری، پنج سال زندان برای حسن سعیدی، دو سال زندان و ۷۴ ضربه شلاق و دو سال تبعید برای رسول طالب مقدم، یکسال زندان برای علیرضا ثقفی، یکسال زندان برای هاله صفرزاده و احکام سنگین زندان برای تعداد زیادی از این دستگیرشدگان اشاره کرد. ندا ناجی یکی دیگر از این دستگیرشدگان است که پس از گذشت شش ماه هنوز بدون هیچگونه محاکمه ای در بازداشت ظالمانه به سر میبرد.
در جریان اعتصاب سال گذشته کارگران نیشکر هفت تپه تعدادی از کارگران و اعضای نشریه گام که در حمایت از کارگران هفت تپه اطلاع رسانی می کردند دستگیر شدند و پس از ده ماه بازداشت با وثیقه های سنگین به صورت موقت آزاد شدند. محمد خنیفر و اسماعیل بخشی از کارگران هفت تپه به شش سال و ۱۴ سال زندان محکوم شده اند و امیرحسین محمدی فرد، ساناز الهیاری، امیر امیرقلی، عسل محمدی و سپیده قلیان از اعضای نشریه گام هر کدام به احکام ۱۸ سال زندان محکوم شده اند.
از سال گذشته تاکنون بیش از چهل نفر از کارگران گروه ملی فولاد اهواز، بیش از بیست تن از کارگران شرکت هفت تپه و چند ده تن از کارگران شرکت هپکو اراک و آذرآب اراک با دستگیری مواجه شده اند و هم اکنون همگی آنها تحت پیگرد قضایی می باشند و امکان صدور احکام زندان برای همگی ایشان وجود دارد.
نیروهای امنیتی ایران در جریان اعتصاب کارگران فولاد اهواز، هپکو و آذرآب اراک و نیشکر هفت تپه که برای دریافت حقوق و مطالبات صنفی خود دست به اعتراض زده بودند وحشیانه به کارگران یورش برده و تعداد بیشماری از آنها را مصدوم و زخمی نمودند و کارگران را دستگیر کرده و پس از مدتی بازداشت با قرار وثیقه آزاد کرده اند.

خانم رئیس
تمامی این سرکوب ها علیه کارگران ایران به این دلیل اتفاق میافتد که حکومت ایران هر نوع فعالیت صنفی و مطالبه گری از سوی کارگران و معلمان و تمامی مزدبگیران را امنیتی قلمداد می کند و با اتهامات ناروای امنیتی اقدام به سرکوب، دستگیری و زندانی کردن کارگران و معلمان و بازنشستگان و حتی حامیان طبقه کارگر ایران می نماید.
این نوع سرکوب خشن از سوی حاکمیت در ایران علیه کارگران در حالی صورت میگیرد که حکومت هر ساله نمایندگانی دروغین را تحت عنوان نماینده کارگران به مجامع بین المللی میفرستد و تصویر نادرستی از وضعیت کارگران در ایران ارائه می دهد و قصد دارد که نگذارد صدای ما کارگران به شما و دیگر نهادهای بین المللی کارگری و حقوق بشری برسد.
از اینرو از شما درخواست داریم تا از طریق مکاتبه با مقامات مسئول در ایران مؤکداً بخواهید که به امنیتی کردن فعالیت های صنفی کارگران و معلمان پایان دهد و کارگران زندانی را آزاد نماید و همچنین تمامی احکام صادره علیه کارگران را لغو کرده و دست از پیگرد قضایی کارگران بردارد. همچنین از شما درخواست داریم که این موارد مطروحه و سایر گزارشات ما در مکاتبات قبلی را تحت عنوان شکایتی علیه حکومت ایران به مثابه نقض آشکار حقوص انسانی کارگران در سازمان جهانی کار ثبت نمایید.

اتحادیه آزاد کارگران ایران

رونوشت به اتحادیه های بین المللی کارگری و نهادهای جهانی حقوق بشری

اتحادیه آزاد کارگران ایران, [09.11.19 07:37]‍ (https://attach.fahares.com/UR08+0IVq6RZwlYKLUD1EQ==) ?نامه اتحادیه آزاد کارگران ایران به کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری (ITUC) در رابطه با برخوردهای امنیتی دولت ایران به فعالیتهای صنفی کارگران