نشریه ژورنال شماره ۱۰۷۹ – فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه
در پی شدتگرفتن سیاستهای ضد افغانستانی جمهوری اسلامی ایران، بیش از ۱۳۰۰ تن از کنشگران مدنی، روزنامهنگاران، سینماگران و شهروندان ایرانی و افغانستانی با انتشار نامهای سرگشاده، خواستار توقف فوری برخوردهای غیرانسانی با مهاجران افغانستانی در ایران شدند. این نامه که در واکنش به موج جدیدی از سرکوب و تبعیض علیه مهاجران منتشر شده، از مردم ایران دعوت میکند تا در برابر این ظلم ساختاری سکوت نکنند، چرا که سکوت، در عمل، به معنای همدستی با سیاستهای سرکوبگرانه جمهوری اسلامی تعبیر خواهد شد.
امضاکنندگان این بیانیه، از جمله چهرههایی چون مهرانگیز کار، ترانه علیدوستی، باربد گلشیری، ژیلا بنییعقوب، ضیاء نبوی و لیلی فرهادپور، نسبت به افزایش نگرانکننده افغانستانی ستیزی در ماههای گذشته هشدار دادهاند. آنان اعلام کردند که پس از آغاز جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل، جمهوری اسلامی برای انحراف افکار عمومی و انتقال بحران، پروژه “دشمن سازی درونی” را با شدت بیشتری علیه اتباع افغانستانی دنبال کرده است.
اتهامهای بیاساس مانند جاسوسی و عضویت در شبکههای نفوذ که از سوی نهادهای امنیتی ایران متوجه شهروندان افغانستانی شده، از نظر نویسندگان این نامه، چیزی جز انتقامگیری سیاسی و تاکتیکی برای تسویهحساب با یکی از بیصداترین و محرومترین گروههای مهاجر در ایران نیست.
سیاستهای ضد افغانستانی جمهوری اسلامی یکی از بارزترین شکلهای فاشیسم اسلامی است که با بهرهگیری از ابزارهای سرکوب، دستگاه تبلیغات رسمی و فقر سیستماتیک، تلاش میکند فاشیسم اسلامی، شیعی – ایرانی را بر اقلیتهای مهاجر تحمیل کند و درعینحال آزادیهای اجتماعی کل جامعه را زیر فشار قرار دهد.
مقابله با این نوع فاشیسم، نیازمند دخالتگری مستقیم مردم و جنبشهای مترقی و آزادیخواهانه و حمایت عملی از پناهجویان و شهروندان افغانستانی و شکستن سکوت رسانهای است. افشای برنامههای امنیتی، مستندسازی موارد نقض حقوق شهروندان افغانستانی، و فشار بر نهادهای بینالمللی برای پاسخگو کردن رژیم جمهوری اسلامی، بخشی از راهکارهای مؤثر برای مهار این خشونت سیستماتیک است. بیتردید از مسیر مبارزه با هر سرکوبی و از جمله سرکوب شهروندان و مهاجرین افغانستانی میتوان در مقابل سرکوب سیستماتیک کل جامعه ایستادگی کرد.