سازمان ملل در سال ۱۹۸۲ شورای جهانی سالمندی را تشکیل داد و در همان سال طرحی را برای تعیین یک روز جهانی برای سالمندان ارائه داد تا اینکه در سال ۱۹۹۰ این شورا اول اکتبر را روز جهانی سالمندان تعیین کرد.
حدود ۸ درصد از جمعیت ایران را سالمندان تشکیل میدهند. هرچه میگذرد جمعیت سالمند ایران زنانهتر میشود. از جمعیت هشتاد مییلیون ایران نزدیک به هشت میلیون سالمند هستند. موقعیت سالمندان و بازنشستگان در ایران تحت حاکمیت حکومت اسلامی درد آور است. تامین معیشت و زندگی در شان انسان برای سالمندان و بازنشستگان یکی از عمیقترین چالشهای مبارزه و اعتراض است. سهم بازنشستگان در ایران بجای رفاه و گردش و استراحت، اعتراض و مبارزه است.
معیشت هشتاد درصد از سالمندان و بازنشستگان در ایران رنج آور و تلخ است. در جوامع بین المللی سالمندی و بازنشستگی آغاز دوره ای دیگر در ادامه دوره کار مفید و تلاش بیش از ٣٠ سال کار است. دوره ای از ادامه زندگی است که مورد بیشترین احترام و حمایت قرار میگیرند. دوره پختگی است. دوران کمال فکری است.
در ایران اما اقتصاد ویران و بحران مالی و اقتصادی، دولت و نهادهای مسئول سازمان تامین اجتماعی بجای احترام و تامین زندگی شایسته دوره سالمندی، معیشت میلیون ها نفر از آنها را تلخ کرده اند.
بازنشستگان یک بخش معترض جامعه هستند و بارها و بارها در رابطه با سطح نازل مستمری خود تجمعات اعتراضی بر پا کرده اند.
بر متن شرایط سیاسی کنونی بازنشستکان بویژه زنان بازنشسته و سالمند بخش پیشرو و مبارز حامعه برای رهایی از دست رژیم اسلامی هستند. بازنشستگان همراه و هم سنگر با کارگران و معلمان بعد از اعدام نوید افکاری خواستار فشار بر جمهوری اسلامی برای دست برداشتن از کشتار، شکنجه و اعدام و برای به رسمیت شناختن حقوق پایه ای مردم ایران شده اند.
بازنشستگان همواره به حقوقهای چند بار زیر خط فقر، بیمه درمانی ناقص و توهین آمیز و محرومیت از بیمه درمانی رایگان، وعده و وعیدهای پوچ، به فقر و گرانی و سطح نازل حقوقها، به تبعیض و نابرابری و اختلاسها دست به اعتراض زده اند.
نسان نودینیان
١ اکتبر ٢٠٢٠
