مندرج در ژورنال شماره ۸۰۳ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
در سال ۱۴۰۳ برای یک طرح “فرهنگی – هنری” که سالهاست متوقف مانده به ۱۰ مؤسسه و بنیاد روی کاغذ ۹۰۰ میلیارد تومان تعلقگرفته است.
۱- شهر تندیسان ۴۰۰ میلیارد تومان۲- بنیاد شهید جعفرپور ۱۵۰ میلیارد تومان ۳- مؤسسه علم و تمدن و عرفان۱۲۰ میلیارد تومان ۴- بنیاد هدایت ۹۵ میلیارد تومان ۵- مؤسسه نور مبین ۵۰ میلیارد تومان ۶- خانه اندیش ورزان ۵۰ میلیارد تومان ۷- بنیاد سپهر۴۰ میلیارد تومان ۸- مؤسسه اخلاق و تربیت۲۰ میلیارد تومان۹- بنیاد شهید مدنی هفت میلیارد تومان۱۰- بنیاد چهارم خرداد یک میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان.
بیان و افشای این دزدی آشکار از سفره میلیونها نفر از کارگران و مزدبگیران با این هدف صورت نمیگیرد که نشان داده شود که جمهوری اسلامی دزد و غارتگر و فاسد است. این را همه مردم میدانند که با چه موجودات پست و فرومایهای سروکار دارند. این دیگر به دانش عمومی هر آنکس که در ایران زندگی میکند تبدیل شده است که جانیان اسلامی ذرهای رحم و انسانیت در وجودشان نیست و به هر ریالی که دسترسی داشته باشند به حسابهای بیشمارشان در ایران و خارج سرازیر میکنند.
آنچه اینجا حائز اهمیت است پُر بودن بیشتر دست ما مردمی است که هر روز با اعتراض و اعتصاب و مبارزه خیابانی فریاد میزنیم پول هست. بودجه سر به فلک کشیده موجود است. صندوقهای بازنشستگی میتوانست خالی نباشد، اگر که توسط این اوباش غارت نمیشد. افشای این اسناد غارتگری به ما فعالین اجتماعی این امکان را میدهد تا با حقبهجانبی بیشتری نیرو بگیریم و تعداد هر چه بیشتری را جذب مبارزه کنیم.
از مبارزات معلمان و بازنشستگان و پرستاران تا اعتصابات کارگران نفت و پتروشیمی و کارگران واگن پارس اراک و صدها مؤسسه و مراکز کار دیگر با خواستههای رفاهی بیشماری روبرو هستیم، اما به سد “تحریم هستیم و بودجه نداریم ” و هزار دروغ شاخدار دیگر بر می خوریم. معلوم است بودجه هست و خرج چه نهادهای بینامونشان و اسم و رسم داری میشود. زندگی در رفاه حق مردم است و باید از حلقوم جانیان اسلامی بیرون کشیده شود. بهداشت و درمان و تحصیل رایگان از جمله خواستههای ما است؛ افزایش چند برابردستمزدها از دیگر خواستههای ما مزدبگیران است. متحدانه زندگی انسانی را به حکومت تحمیل کنیم.