روزنه rowzane خبری – تحلیلی
هشتگ «زندانی ما کجاست» نسبت به تداوم بی‌خبری از وضعیت چندین زندانی که در بندهای امنیتی زندان اوین محبوس بودند ابراز نگرانی کردند.
*آرش صادقی در ایکس نوشت:خودم را جای زندانیانی که در سلولهای بندهای مختلف اوین بودند میگذارم. جای پدران و مادران آنها و طاقت از دلم می‌رود. کافی‌ست برای لحظه‌ای تصور کنیم که زندانیان، در آن شرایط و در سلول، می‌دانند جنگی در جریان است.به جز فشار بازداشت، دل نگران خانواده هایشان هستند که مبادا در شرایط جنگی اتفاقی برای آنها بیفتد. به جز بندهای ۲۰۹،۲۴۰،۲۴۱،دو الف که بر اثر حمله اسرائیل فرو ریخته اند، بند قرنطینه زندان هم نابود شده است. در زیر زمین این بند زندانیان ترنس محبوس بودند.زندانیانی که در این روزها کمتر از آنها گفته میشود.آوار این بند(قرنطینه) بر سر انها ریخته و مشخص نیست چه تعداد از انها کشته یا زخمی شده اند. اینروزها،خانواده زندانیان از عزیزان‌شان بی‌خبرند، نمی‌دانند چه بر سرشان آمده، زنده‌اند یا نه، و اگر هم زنده باشند، امکان هیچ تماسی با آنها ندارند
*آتنا دائمی نوشت:خبرگزاری‌های حکومتی اعلام کرده‌اند که صدها نفر در ایران با اتهام «جاسوسی برای اسرائیل» بازداشت شده‌اند؛ اما هیچ اشاره‌ای به بازداشت‌شدگان تهران نشده است. این سکوت و عدم پاسخگویی و بی‌خبری از وضعیت بازداشت‌شدگان پس از حمله اسرائیل به زندان اوین، موجب نگرانی شدید خانواده‌های زندانیان شده است. #زندانی_ما_کجاست
****************
*وضعیت اسف‌بار زندان قرچک به روایت آنیشا اسدالهی
کیوان مهتدی، همسری وی، نوشته است:
” آنیشا از قرچک زنگ زد. نه آشپزخانه دارند نه سرویس بهداشتی قابل استفاده، نه تخت درست، یکی از زندانیان بابت همین تخت ها آسیب دیده، تلفن امروز هم با کلی جنگ گرفتند. چند برابر ظرفیت یکجا نگهداری می شوند و لوازمشان در اوین مانده.
درست کردن آشپزخانه و سرویس بهداشتی کار دو سه روز است اگر اراده ای باشد. به ویژه زندانیان سالمند مانند راحله راحمی و کبری بیگی که مامان بزرگهای ما هستند.
سلام همه را رساندم و گفتم این بیرون همه نگران شما هستند و درخواست آزادی تمام بچه ها رو میکنند. این چه پیروزی است که با شکنجه معلم و کارگر و منتقد همراه است.”
جان زندانیان درزندان قرچک درخطراست، آزادشان کنید.
بر اساس گزارشات، زندان قرچک ورامین که در خود هزاران زن با جرائم عمدتا عمومی و…را جای داده، از منظر امکانات رفاهی، آب شرب سالم، جیره‌بندی سالم و ارزان مواد غذایی، تهویه و سیستم گرمایش/سرمایش، سالن‌های ورزشی امن، کتابخانه‌ی مجهز و حتی دستگاه‌های تلفن سالم، یکی از فجیع‌ترین زندان‌های کشور است.
برای زنان جرائم عمومی، مواد، قتل و… که با احکام طولانی مدت حبس، سالهاست که در بندهای این زندان، دوران محکومیت خود را می‌گذرانند، قرارگیری در یک سوتغذیه‌ی مداوم، گرانی سرسام‌آور اقلام و وسایل بهداشتی و ضروری در فروشگاه‌های زندان و تبعیض‌هایی نظیر زمان کوتاه برخورداری از تلفن، سیگار، نوع پوشش و همچنین برخورد ماموران زندان -خاصه در دفتر افسر نگهبانی- یک کابوس استمراری و ضجری هر روزه است.
در زندان قرچک – همچون دیگر زندان‌ها- برخورداری از پول، به معنای خرید بیشتر و رفاه بیشتر است و این مسئله خود حاکی از وضعیت بی‌شمار زنان فقیر، محروم از خانواده‌های حمایتگر یا زنان سرپرست خانواری است که با ۱۲ ساعت کار در کارگاه‌ها، نان‌آور خانواده‌های خود نیز هستند.
