همبستگی با اعتصاب قدرتمند کامیون‌رانان و کامیون‌داران – محسن ابراهیمی

نشریه ژورنال شماره ۱۰۵۱ – فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه

اعتصاب رانندگان کامیون و کامیون‌داران بعد از یک هفته نه‌تنها ادامه دارد؛ بلکه گسترش هم پیدا می‌کند. تعداد بیشتری از همکاران به اعتصاب می‌پیوندند. اعتصابات و اعتراضات نانوایان، پاکبانان، کارگران پروژه‌های عمرانی و کشاورزان هم‌زمان در جریان است. نیسان‌داران در قوچان و گلپایگان نیز دست اتحاد به‌سوی اعتصابیون دراز کرده‌اند. قلب پرشور اعتراضی بازنشستگان هم همچنان می‌تپد.

همبستگی با اعتصاب ابعاد بیشتری پیدا کرده است. جعفر پناهی، توماج صالحی، مهدی ریاحی، دو خواننده محبوب مردم و کتایون ریاحی بازیگر سینما همبستگی خود را اعلام کرده‌اند. یازده تشکل کارگری و مدنی از بازنشستگان گرفته تا پرستاران و معلمان و کارگران نفت و مدافعان حقوق کودک و تشکل‌های زنان و دادخواهان در یک بیانیه همبستگی اعلام کرده‌اند “ما درود می‌فرستیم به رانندگان اعتصابی و اعلام می‌کنیم: عزیزان! ما درد مشترک داریم. گرانی، بی‌تامینی، فقر، فساد، سرکوب، دزدی و چپاول و استثمار برده‌وار، صدای مشترک ما کارگران و مردم محروم این جامعه را می‌طلبد.”

از طرف مقابل، دستگاه قضایی و نهادهای اطلاعاتی و امنیتی نظام با تهدید و بازداشت و اتهام نخ‌نمای “دست معاندین و بیگانگان” در کار است سعی می‌کنند اراده اعتصابیون را بشکنند؛ اما با خشم بیشتر و عزم بیشتر برای ادامه اعتصاب پاسخ می‌گیرند. اعتصابیون اعلام کرده‌اند که “سرکوب، دستگیری و تهدید نشانه‌ای از استیصال در برابر موج خروشان عدالت‌خواهی ماست.”

بیش از نیم‌میلیون راننده ماشین‌های سنگین و شب‌وروز پشت فرمان نزدیک نیم‌میلیون کامیون در جاده‌های خطرناک جانشان را به خطر می‌اندازند تا مثل انسان زندگی کنند؛ اما مافیای اقتصادی – سیاسی حاکم، مثل اکثریت عظیم شهروندان زندگی این بخش جامعه را هم به خاک سیاه نشانده است. از حرکت باز ایستادن نیم‌میلیون کامیون، یعنی از حرکت باز ایستادن قلب تپنده بخش مهمی از اقتصاد. حکومت از این می‌ترسد. اعتصاب چنین نیروی عظیمی را نمی‌توان با کامیون‌های بابک زنجانی و سپاه در هم شکست.

اعتصابیون در بیانیه‌شان اعلام کرده‌اند “اتحاد ما تنها نیرویی است که چرخ‌ها را به سود ما می‌چرخاند.” اتحاد و همبستگی هر چه بیشتر با اعتصابیون، گسترش اعتصاب مخصوصاً در سطح سراسری به بخش‌های دیگر جامعه و نهایتاً آغاز یک اعتصاب عمومی می‌تواند مسیر را برای زدن ضربه آخر به پیکر فرتوت و فاسد نظام اسلامی هموار کند.