هه‌ژار علیپور: ناسیونالیسم و منافعش!

احزاب ناسیونالیست کُرد که خود را مدافع حقوق ملت کُرد و استقلال کُردستان معرفی می‌کنند، بارها ثابت کرده‌اند که در عمل تنها به منافع حزبی و شخصی خود می‌اندیشند. این احزاب، به جای اتخاذ موضعی مستقل و انقلابی در برابر قدرت‌های سرکوبگر، بارها وارد معامله، مذاکره و سازش با دیکتاتورها و دشمنان تاریخی مردم کُردستان شده‌اند.

در طول تاریخ، تحت پوشش «کوردایتی» و «ملی‌گرایی»، این احزاب نه برای آزادی و حقوق مردم، بلکه برای امتیازات سیاسی و اقتصادی خود فعالیت کرده‌اند، حتی اگر این امتیازات از سوی رژیم‌های اشغالگر و فاشیستی تأمین شده باشد.

خیانت‌های تاریخی و سیاست‌های سازشکارانه!

نمونه‌های جمهوری اسلامی، دولت اردوغان، رژیم‌های گذشته و حال سوریه از یک سو و دولت اسرائیل از سوی دیگر، به‌وضوح نشان داده‌اند که چگونه احزاب ناسیونالیست کُرد با توهم تکیه بر قدرت‌های خارجی، بارها مردم خود را به بن‌بست و شکست کشانده‌اند.

اسرائیل که برخی نیروهای کُرد ساده‌لوحانه آن را متحد خود تصور می‌کردند، نه‌تنها هیچ‌گاه مدافع حقوق مردم کُرد نبوده، بلکه با تحویل عبدالله اوجالان به رژیم فاشیستی ترکیه، مستقیماً به دشمنان مردم کُردستان خدمت کرد.

این توهم آشکار بار دیگر نشان داد که در سیاست جهانی، تنها معیار، منافع قدرت‌هاست و مردم کُرد نیز بارها قربانی این واقعیت تلخ شده‌اند.

توهم حمایت خارجی و سراب نجات از بیرون!

احزاب کُردی که همواره چشم امید به حمایت‌های خارجی داشته‌اند، از این حقیقت غافل مانده‌اند که دولت‌های غربی و منطقه‌ای نه تنها دغدغه‌ی حقوق مردم کُردستان را ندارند، بلکه خود از عوامل اصلی سرکوب و تجزیه‌ی کُردستان هستند. تاریخ بارها نشان داده که هرگاه مردم کُردستان به یک قدرت خارجی تکیه کرده، در نهایت تنها رها شده و قربانی سیاست‌های استعماری و معامله‌های پشت پرده شده است.

ترور قاسملو یکی از تلخ‌ترین نمونه‌های این واقعیت است. قاسملو و بسیاری از یارانش با همان خوش‌بینی و اعتماد به مذاکره با جمهوری اسلامی رفتند و در دام سیاست‌های فریبکارانه افتادند و سرانجام قربانی شدند.

راه‌حل چیست؟
🔺مبارزه‌ی توده‌ای نه در جلسات پشت پرده با قدرت‌های جهانی، بلکه در خیابان‌ها، کارخانه‌ها، محلات و شوراهای مردمی رقم می‌خورد.
🔺سازمان‌دهی از پایین و پیوند جنبش‌های مختلف آزادی‌خواهانه، تنها راه شکست این چرخه‌ی بند و بست و سازش است.
🔺تا زمانی که مردم کُردستان صفوف خود را بر مبنای حق تعیین سرنوشت و حاکمیت مستقیم مردم متحد نکنند، این چرخه‌ی خیانت و معامله‌گری ادامه خواهد داشت.
🔺امید بستن به دولت‌های خارجی، جز فریب خود و قربانی کردن مردم بیشتر، هیچ نتیجه‌ای نخواهد داشت.
🔺راه‌حل مسئله‌ی کُرد نه در وابستگی به قدرت‌های سرمایه‌داری و امپریالیستی، بلکه در سازمان‌دهی مستقل توده‌های مردم از پایین و ایجاد حکومت شورایی است.
🔺شوراهای مردمی در هر چهار بخش کُردستان می‌توانند از هم‌اکنون، با درک شرایط ژئوپولیتیک منطقه‌ای و جهانی، برای تأمین حقوق برابر و حق تعیین سرنوشت خود تلاش کنند.

سرنوشت کُردستان نه در بازی‌های پشت پرده‌ی قدرت‌ها، بلکه در دستان شوراهای مردمی و اراده‌ی توده‌های مبارز، برابری‌طلب و آزادی‌خواه است!

زنده باد اداره شورایـی
زنده باد آزادی، برابری و حکومت کارگـری
زنده باد سوسیالیسـم
هه‌ژار علی‌پور
۱۸ اسفند ۱۴۰۳
۸ مارس ۲۰۲۵