لنگه کفش آن کولبری که از کوه بالا میرود تا بتواند یک لقمه نان بر سر سفرەاش بیاورد از کل حکومت و سران جنایتکار جمهوری اسلامی ارزشش بیشتر است.
آن کولبری که اگر امروز و فردا و فرداها به کوه نزدند، از کجا اجاره خانهاش را باید پرداخت کند؟ کولبرانی هستند که چندین ماه است حتی قادر به پرداخت اجاره خانه نبوده اند و از سوی صاحبخانه ها تهدید به بیرون انداختن میشوند.
آن کولبری که با شکم گرسنه به کولبری میرود همانجا اعدامش میکنند و یا از کوه سقوط میکند یا طعمه برف و کولاک میشود و جانش را از دست میدهد. تراژدی مرگ و زندگی کولبران بسیار دردناک است معضلی که مساله کل جامعه است. ماموران و عوامل و سران رژیم قاتل بجای تامین بیمه بیکاری، اشتغال و ایجاد فرصتهای شغلی و تحصیلی و بازگشایی معابر مرزی، آخرین روزنه بقا که به اجبار تن دادەاند به کولبری را با شلیک مستقیم گلوله به مغز و قلب این نان آوران پاسخ میدهند.
از بین بردن این انتخاب اجباری و پایان دادن به فقر و مشکلات معیشتی به میدان آمدن کل جامعه است. مخصوصا کولبران در شهرهای مرزی کردستان یا سوختبران در مناطق سیستان و بلوچستان باید به اعتراض برخیزند و خواهان احقاق حقوق و خواستههای برحق و انسانی خود باشند. با اعتراض به مسولان جمهوری اسلامی در مجلس و هریک از شهرهای خود خواهان متوقف کردن کشتار کولبران باشیم و برای رفع بیکاری و مشکلات معیشتی، شغل مناسب و بیمه بیکاری مسولان و حکومت جمهوری اسلامی را باید زیر اعتراض و فشار همه جانبه قرار داد و مقامات را وادار به پاسخگویی کرد. اعتراض به وضعیت موجود وظیفه هریک از ما است تا جلوی قتل و کشتار حکومت قاتل را بگیریم.
سرنگون باد جمهوری اسلامی
هەژار علی پور
۸ مارس ۲۰۲۲، ۱۷ اسفند ۱۴۰۰