واقعیت را به مردم نگفتند چون می ترسیدند نظام سرنگون شود

حسن روحانی، رئیس جمهور کلاش اسلامی در آخرین جلسه هیات دولت گفته است که: ” بخشی از واقعیت را به دلیل حفظ وحدت ملی به مردم نگفتیم چون نمی‌شد و مفید نبود، می‌ترسیدم وحدت ملی صدمه ببیند.”
این اظهارت نخ نما بخشی از همان نگفتن واقعیت است. مردم سرنگونی طلب سخنان این مهره نظام اسلامی را به روایت خود تعبیر میکنند” ” معلوم است نمی شد و مفید نبود که واقعیت را نگفتند چرا که وحدت نظام و کل ماشین سرکوب فرو می ریخت، می ترسیدند بزیر کشیده شوند”
دخمه های کاربدستان اسلامی طی دوران حاکمیتشان تنها برای عوامفریبی، سرکوب،غارت و چپاول هستی مردم ساخته شدند. لازم نبود روحانی در روزهای آخر صدارت خود و روزهای آخر عمر ماشین سرکوب، کشتار و فلاکت مردم اسناد شفاهی کارکرد دولت را از طبقه بندی محرمانه خارج کند.
آنچه روحانی، خامنه ای و دیگر مقامات حکومتی را وادار به اعتراف به کلاشی کل باندهای حکومتی کرده است، فشار منگنه وار اعتراضات و خیزش مردم در اکثر قریب به اتفاق شهرهای ایران است.
از زوزه های خامنه ای مبنی بر، “اگر به وضع مردم خوزستان رسیدگی می شد کار به اینجا نمی کشید” و از خزعبلات روحانی مبنی بر، “واقعیت را بیان نکردیم” گرفته تا اعترافات دیگر مفتخوران ریز و درشت حکومت در مورد وخیم اعلام کردن اوضاع بحرانی در کشور، و ایجاد شرایط دردناک وضع معیشت مردم، عدم دسترسی آنان به واکسن، تحمیل بی آبی و بی برقی، اخراج سازی ها، تورم و گرانی، دستمزدهای زیر خط گرسنگی، نابودی محیط زندگی و دهها فلاکت دیگر که به مردم تحمیل کرده اند، همگی در مقابل چشمان مردم بروشنی قابل رویت بوده است. به همین خاطر طی بیش از سه دهه اخیر و در مراحل مختلفی چون، ( خرداد ۷۸، خرداد ۸۸، آبان ۹۶، دی ۹۸ و تیر ۴۰۰ )، مردم بجان آمده از وحش اسلامی برای سرنگونی این باندها و دستجات حاکم بر جامعه تا مرحله سرنگون کردنشان خیز برداشتند. علاوه بر این ها مصافی روزمره و رو در رو بین مردم و دستگاه جهنمی رژیم اسلامی در ابعادی کلان در جریان بوده است که همچنان ادامه دارد. مردم انقلابی و کارگران اعتصابی عزم جزم کرده اند که تا پایان دادن به عمر وحش اسلامی کوتاه نیایند. از خامنه ای و روحانی گرفته تا آیت الله های مفت خور و دیگر کاربدستان رژیم، صدای خورد شدن دستگاه حکومتشان را می شنوند. ترسیده اند و بد جوری هم ترسیده اند.
۱۱ مرداد ۱۴۰۰
۲ اوت ۲۰۲۱