مندرج در ژورنال شماره ۸۰۷ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
اعتصاب کارگران واگن پارس اراک با قدرت ادامه دارد. اعتراضات این کارگران در کف خیابان با فریاد “کارگر میمیرد، ذلت نمیپذیرد” چهره شهر را عوض کرده است. فریاد اعتراضات آنان به طور واقعی پژواک صدای اعتراض هزاران کارگر کارخانجاتی چون هپکو، آذرآب و آلومینیومسازی اراک است که سرنوشت مشترکی با این کارگران داشته و خود از کانونهای داغ اعتراضی در این شهر هستند.
دیروز ۲۲ مرداد کارگران واگن پارس بعد از تعطیلی دوروزه شرکت به بهانه قطع برق، به کارخانه برگشتند و قصد حرکت بهسوی خیابان اصلی شهر را داشتند که با سد سرکوبگران حکومت روبرو شدند. در هراس از جاریشدن سیل جمعیت کارگران به خیابان، نیروی سرکوب بسیاری بسیج شده بود. قبلاً هم اخطارهایی داده بودند. علیرغم آن کارگران از کارخانه به حرکت در آمدند و در رویارویی با سرکوبگران، با هوکردن و سردادن شعار “نترسید، نترسید، ما همه با هم هستیم” پیام محکمی به مدیریت و حکومت دادند. سپس در شرکت تجمع کردند و فریاد شعارهایشان بر فضای کارخانجات اطراف طنین انداخت.
امروز ۲۳ مرداد بازهم این شرکت به بهانه کمبود انرژی تعطیل بود. اما اعتراض کارگران ادامه دارد. برکناری مدیریت، بازگشت به کار اخراجیها، رفع تبعیضها، پایان کار پیمانکاران، همسانسازی حقوقها با کارخانجات همجوار و گروه مپنا و رسمی شدن قراردادها، مطالبات فوری کارگران است.
واگن پارس وابسته به گروه صنعتی “مپنا ” است و عمده سهام آن به وزارت نیرو و نهاد آستان قدس رضوی تعلق دارد. اعتراض کارگران به چپاولگریهای حاکم، اخراجها و پاسخ نگرفتن خواستهایشان است. حقوق ماه گذشته نیز که ماهانه بین دهم تا پانزدهم واریز میشد، هنوز پرداخت نشده و در کنار تعطیلی مدام کارخانه موجب نگرانی بیشتر کارگران شده است. همان بلایی که قبلاً سر هپکو و دیگر شرکتها آوردند.
اعتصاب کارگران واگن پارس بازتاب فضای انقلابی جامعه است. اعتراضات آنان در کنار اعتصابات سراسری پرستاران، در کنار نزدیک به دو ماه اعتصاب هزاران کارگر پروژهای نفت و اعتراضات گسترده در این مرکز کلیدی، در کنار ایستادگی شجاعانه زنان در برابر حملات حکومت و نیز اتحاد مبارزاتی مردم علیه زندان و اعدام حال و هوای دیگری دارد. واگن پارس یک سنگر مهم اعتراضات کارگری است. از مبارزات کارگران این کارخانه وسیعاً حمایت کنیم.