مندرج در ژورنال شماره ۷۰۰ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
غلامحسین محسنی اژهای، رئیس قوه قضائیه: “در قضیه عفاف و حجاب وضع خوبی نداریم. اگرچه دراینرابطه یک سلسله اقداماتی انجام شده، اما هنوز به نتیجه نهایی نرسیدهایم.”
اینکه وضع خوبی ندارید خبر کهنهای است. وضع بد شما نتیجه بیحجابی بسیاری از زنان در سراسر ایران است و این وضع وخیم حکومت اسلامی با هیچ لایحه و قانون و ماده و تبصرهای بهبود پیدا نمیکند. حجاب فقط یکتکه پارچه بیآزار نیست که بود و نبودش فرقی به حال حکومت نکند. این پارچه آغشتهبهخون زنان، سمبل جنبش ضدبشری و ضد زن اسلامی است و صدالبته همانطور که همه میدانند حجاب نشانه کنترل و اقتدار حکومت بر کل جامعه و در اسارت نگهداشتن همه زنان است. در تقابل با این “تکه پارچۀ” آلوده به لجن اسلامی، بیحجابی نیز یک جنبش است. جنبش خلاصی فرهنگی و رهایی زن از اسلام و همه تاریخ خونبار مذهبی و اسلامی.
بیحجابی پرچم یک جامعه آزاد است که اجازه نمیدهد مذهب بتواند در زندگی خصوصی مردم دخالت کند. بیحجابی در ایران از یک حرکت برای رهاشدن از روسری و مانتو و چادر بهمراتب فراتر رفته است و به قدرت یک جنبش نقد مذهب و نقد تابوها و زدن زیر همه مقدساتی تبدیل شده است که جلوی پیشرفت و تعالی و تکامل انسان را میگیرد.
وضع حکومت خراب است؛ اما نه فقط دررابطهبا حجاب. حکومت در برابر خواست مردم برای بهرهمندشدن از همه دستاوردهای خوب زندگی ایستاده است؛ در برابرِ زیبایی و خوشی و در برابر رقص و کنسرت و موسیقی ایستاده است. این رژیم جنگ را به نوجوانان دبیرستانی، به دختران و پسران جوان و به فرهنگ مدرن و پیشروی انسانی باخته است. این رژیم نماینده ماتم و عزا در برابر زنان و مردان مدرن، زانو زده است و بهاینترتیب وضع خراب حکومت فراگیر و سراسری و ریشهای است.
اعتراف خامنهای در چند هفته قبل که دستگاههای چندگانه حکومتی را به ایستادگی در برابر بیحجابی فراخوانده بود دیگر “بادهوایی” بیش نیست. اینطور میگویند تا شکست را در پیشگاه مردم لاپوشانی کنند. رژیم اسلامی در فرهنگ و اقتصاد و سیاست جنگ را به مردم باخته است. انقلاب “زن زندگی آزادی” به این معنا دارد ریشه حکومت را میخشکاند تا در آیندهای نزدیک با کشیدن کبریت انقلاب آتش به انبار حکومت بزند. اعتراف اژهای کاممان را حقیقتاً خوش کرد.